Του Χρήστου Βενέτη, γυναικολόγου
Συμπληρώθηκαν δύο εβδομάδες καραντίνας λόγω κορονοϊού και θα ήθελα να δημοσιοποιήσω κάποιες απόψεις μου για την αντιμετώπιση της κατάστασης. Αφορμή μου έδωσε το άρθρο του φίλου και έγκριτου νομικού Ν. Παπαπέτρου «Αν ήμουν 24 ώρες πρωθυπουργός».
Γενικά στην ιατρική στόχος της πρόληψης, αλλά και της θεραπείας είναι η όσο το δυνατόν λιγότερη παρέμβαση στην κανονική ζωή του ανθρώπου. Πχ:
>>> Στην ορθοπαιδική χειρουργούμε το κάταγμα για τη γρήγορη κινητοποίηση του τραυματισμένου.
>>> Στη χειρουργική προτιμούμε την ελάχιστη παρέμβαση με ενδοσκοπικές επεμβάσεις για την ταχύτερη επάνοδο του εγχειρημένου στην κανονικότητα.
>>> Στην παθολογία επιλέγουμε τα απλούστερα θεραπευτικά σχήματα με τη μικρότερη διάρκεια.
>>> Και στην προληπτική ιατρική τους εμβολιασμούς αν είναι δυνατό εφάπαξ δια βίου, το ετήσιο check up, την υιοθέτηση υγιεινών συνηθειών κλπ.
Ο CoVID 19 φαίνεται να είναι ιδιαίτερα μεταδοτικός και προσβάλλει το αναπνευστικό σύστημα προκαλώντας βαριά πνευμονία, ενώ δεν έχει ξεκαθαρίσει ακόμη η ανοσολογική απάντησή μας (αφήνει προστατευτικά αντισώματα;).
Πώς θα μπορούσαμε να περιορίσουμε τη μεταδοτικότητά του και την υπερφόρτιση του συστήματος υγείας;
Θα έπρεπε να υπάρχουν ξεχωριστές δομές για τα λοιμώδη νοσήματα (δομές που υπήρχαν παλαιότερα αλλά καταργήθηκαν), με ξεχωριστό εκπαιδευμένο προσωπικό που έχει στη διάθεσή του τον ειδικό προστατευτικό εξοπλισμό (όχι οτιδήποτε). Ετσι ΔΕΝ θα μολύνονταν το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό ούτε οι ανυποψίαστοι άλλοι ασθενείς με μη μεταδοτικά νοσήματα.
Πάντως είναι δυνατόν και μάλιστα σύντομα να δημιουργηθούν τέτοιες δομές με την επίταξη π.χ. ενός ξενοδοχείου και με την πρόσληψη (όχι κατ’ ανάγκην μόνιμη) και ταχύρρυθμη εκπαίδευση στους αυστηρούς κανόνες αντισηψίας ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού.
Ο εξοπλισμός ενός νοσοκομείου λοιμωδών, ειδικά μάλιστα για τον κορονοϊό, ΔΕΝ είναι ιδιαίτερα δαπανηρός (τουλάχιστον φορητές συσκευές οξυγόνου, στατώ για ορούς και πρόνοια για ασφαλή αποκομιδή των μολυσμένων υλικών κλπ). Το προσωπικό φυσικά θα φοράει τις ειδικές προστατευτικές στολές. Η επίταξη ιδιωτικών κλινικών θα πρέπει να είναι η δεύτερη εφεδρεία ώστε να μη διαταραχθεί η υγεία των ήδη νοσηλευομένων αλλά και για τις ανάγκες των ασθενών πέραν του κορονοϊού.
Επίσης η πρόσβαση στο Λοιμωδών θα πρέπει να γίνεται μετά από εξέταση στο σπίτι του ασθενούς από ομάδα ιατρού και νοσηλευτή (ένας ιατρός-ένας νοσηλευτής).Για την περιοχή μας εκτιμώ ότι η ομάδα αυτή θα πρέπει να περιλαμβάνει 50 περίπου γιατρούς και 50 περίπου νοσηλευτές που θα παρακολουθήσουν και αυτοί την ταχύρρυθμη εκπαίδευση και φυσικά. Θα λάβουν τον κατάλληλο εξοπλισμό. Η διαδικασία θα γίνεται με τηλεφωνική κλήση- αίτηση για κατ’ οίκον εξέταση σε ειδικό τηλεφωνικό αριθμό και προσδιορισμό ραντεβού. Θα πρέπει να τονιστεί ότι η θεραπεία της ίωσης και της ιογενούς πνευμονίας είναι κυρίως υποστηρικτική (ενυδάτωση, βλενολυτικά, βρογχοδιασταλτικά, αντιπυρετικά) και μπορεί να γίνει και στο σπίτι. Ο αναπνευστήρας είναι η έσχατη λύση και όχι άμοιρη επιπλέον σοβαρών κινδύνων.
Για νοσηλεία θα παραπέμπονται μόνο οι ασθενείς εκείνοι που θα έχουν επηρεασμένη οξυμετρία(υπάρχουν οξύμετρα τα οποία προμηθεύονται και μόνοι τους ειδικά οι αναπνευστικοί ασθενείς) και εκείνοι που θα έχουν επηρεασμένα αέρια αίματος(υπάρχουν φορητοί αναλυτές και η εξέταση μπορεί να γίνει μόνο από ιατρό ή εξειδικευμένο νοσηλευτή).Θεωρώ ότι η εξέταση οποιουδήποτε ύποπτου κρούσματος για λοίμωξη από κορονοϊό και γενικά λοίμωξης αναπνευστικού αυτή την περίοδο θα πρέπει να γίνεται ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ από αυτή την ομάδα και όχι κατ’ επιλογή γιατρού. Επίσης η λήψη του test για την ανίχνευση του ιού καθώς και των αντισωμάτων του θα πρέπει ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ να γίνονται από την ίδια ομάδα που προανέφερα και η εξέταση να διενεργείται από ένα μόνο ΔΗΜΟΣΙΟ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ σε κάθε πρωτεύουσα νομού, ώστε να μπορεί να ελεγχθεί και να διασταυρωθεί η αξιοπιστία των αποτελεσμάτων.
Τα ήδη εφαρμοσθέντα μέτρα στη χώρα μας φαίνεται να επιβραδύνουν την εξάπλωση του ιού σε σχέση με άλλες χώρες.
Ομως θα πρέπει να λάβουμε υπόψη και τις διαφορές της Ελλάδας(μετρό μόνο στην Αθήνα, συντομότερες διαδρομές στα μέσα μαζικής μεταφοράς που χρησιμοποιούνται λιγότερο από τους Ελληνες, μικρότερη πυκνότητα πληθυσμού και θερμότερο κλίμα που επιτρέπει την παραμονή σε ανοικτούς χώρους )ώστε τα συμπεράσματα να είναι πιο ασφαλή.
Εδώ θα ήθελα να αναφέρω και προσωπική εμπειρία που φαντάζομαι όλοι βιώνουμε καθημερινά και που καταδεικνύει ότι τελικά τα μέτρα περιορισμού μάλλον δεν περιορίζουν τη μετάδοση. Συγκεκριμένα αγοράζω τυρόπιτα μόνος στο μαγαζί, όπως προβλέπεται, και η υπάλληλος με γάντια μιας χρήσης με σπάτουλα και τσιμπίδα χωρίς να ακουμπήσει τις τυρόπιττες καθόλου με τα γάντια, τις τοποθετεί στο χαρτί περιτυλίγματος που όμως το έχει κρατήσει με τα γάντια της και τις τυλίγει.
Παραλαμβάνει το χαρτονόμισμα και δίνει ρέστα χτυπώντας και την ταμειακή μηχανή, πάντα φορώντας τα ίδια γάντια. Αν ήταν μολυσμένο με ιό έστω το ένα από τα δύο νομίσματα συμπεραίνεται ότι μολύνθηκαν η ταμειακή μηχανή, το χαρτί περιτυλίγματος, η σακούλα μεταφοράς, τα γάντια της, η τσέπη μου και τα χέρια μου. Ακόμη και να άλλαζε τα γάντια πάλι θα υπήρχε επιμόλυνση. Οι ανέπαφες συναλλαγές ίσως είναι η λύση αλλά θεωρώ ότι είμαστε ακόμη μακριά από αυτό τον στόχο που πάντως πρέπει να τεθεί.
Πιστεύω στην οργάνωση που προανέφερα, εμπιστεύομαι τους πολλούς και καλούς γιατρούς που διαθέτει η χώρα μας αλλά έχουν ανάγκη από επαρκή εξοπλισμό και αυστηρό σχέδιο ώστε να μπουν στη μάχη.
Ελπίζω η Πολιτεία να στοχεύσει στο να επανέλθουμε το ταχύτερο στην κανονικότητα, με τις λιγότερες απώλειες.
