ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

Μία παράγραφος για το ασφαλιστικό

μία-παράγραφος-για-το-ασφαλιστικό-188021

Της Έλενας Αντωνοπούλου

Δύο λόγια για μια πραγματικότητα…Και να ‘μαστε πάλι αντιμέτωποι με το ασφαλιστικό. Ενα σοβαρό ζήτημα που κάθε απόπειρα επίλυσής του στη χώρα μας συναντούσε τη σφοδρή εναντίωση των συνδικαλιστικών οργανώσεων και των κομμάτων της αντιπολίτευσης πάντα. Ακόμη και σήμερα.

Ετσι λοιπόν οι κυβερνήσεις, υπό την πίεση των ισχυρών κοινωνικών αντιδράσεων των συνδικαλιστών και φοβούμενες το πολιτικό κόστος, πάντα μετέθεταν την αντιμετώπιση του ζητήματος χωρίς σημαντικές παρεμβάσεις. Βέβαια δεν είχαν πάντα άδικο ούτε η μια, ούτε η άλλη πλευρά, όμως ποτέ δεν μπορούσε να βρεθεί ένας κοινός παρονομαστής.

Τις περισσότερες φορές οι ηγεσίες των συνδικαλιστικών οργανώσεων ήταν αντίθετες στις αλλαγές, με αποτέλεσμα το ασφαλιστικό σύστημα να φτάσει μπροστά στην κατάρρευση με άσχημες συνθήκες για τους εργαζόμενους. Ειδικοί για το θέμα έκρουαν τον κώδωνα του κινδύνου, όμως, με την παραμικρή κίνηση κάποιοι ανέβαιναν στα κάγκελα. Βεβαίως, ήταν θέμα χρόνου να βιώσουμε το γεγονός ότι ένας από τους λόγους της χρεοκοπίας της χώρας ήταν και η αδυναμία αντιμετώπισης του ασφαλιστικού.

Τι να πρωτοθυμηθούμε ξεκινώντας από το 2001… Από πού να ξεκινήσουμε; Πολλοί κατηγόρησαν τον τότε υπουργό Τ. Γιαννίτση …πολλά θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί αν είχαν ακολουθηθεί κάποιες αλλαγές. Ομως τότε κανείς δεν πίστευε αυτό που θα ερχόταν… Ζούσαμε σε μια άλλη πραγματικότητα, βλέπαμε όνειρα τα οποία δυστυχώς εξελίχθηκαν σε εφιάλτη. Πολύ χαμηλές συντάξεις, κάποιοι χωρίς καθόλου σύνταξη, κουτσουρεμένα εφάπαξ για τα οποία έχουν γίνει κρατήσεις από τους εργαζόμενους, ανασφάλιστη εργασία… και πολλά αλλά. Ας ελπίσουμε, έστω και τώρα την ύστατη στιγμή, να πρυτανεύσει η λογική και επιτέλους να βρεθούν ένας κοινός παρονομαστής και μια λύση αποδεκτή από όλους ειδάλλως σε λίγα χρόνια το πρόβλημα θα είναι πολύ πιο σοβαρό και δεν έχουμε το δικαίωμα να παραδώσουμε στις επόμενες γενιές ακόμη ένα μπάχαλο…

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου