Του Χρήστου Λελεντζή,
αντιπροέδρου Ενωσης Επαγγελματιών Περιπτερούχων Καπνοπωλών Νομού Μαγνησίας
Το POS στο περίπτερο αποτελεί ίσως ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα των τελευταίων χρόνων για τον ταλαιπωρημένο κλάδο των μίνι μάρκετ και της μικρής λιανικής.
Η υποχρέωση του POS σε συνδυασμό με το μαχαίρι στα ποσοστά κέρδους σε συγκεκριμένες κατηγορίες προϊόντων όπως τα τσιγάρα οι κάρτες κινητής τηλεφωνίας και οι εφημερίδες έχουν φέρει στα κάγκελα τους ιδιοκτήτες των καταστημάτων που έχουν αναγκαστεί να δουλεύουν ουσιαστικά για λογαριασμό τρίτων με μηδενικά έσοδα για τους εαυτούς τους.
Κατά τη διάρκεια της κρίσης στην Ελλάδα τα λουκέτα στα καταστήματα της μικρής λιανικής ξεπέρασαν κάθε κλάδο με χιλιάδες επαγγελματίες της αγοράς να αναγκάζονται να κλείσουν τα καταστήματά τους λόγω του μηδενικού περιθωρίου κέρδους – τα χτυπήματα στη μικρή λιανική ήταν απανωτά και προέρχονται από κάθε κατηγορία, η φορολογία στα ζαχαρώδη εκτινάχθηκε από το 13% στο 24%. Η πώληση των Εφημερίδων ελαττώθηκε κατά πολύ, η συρρίκνωση των τσιγαράδων έφερε έξτρα προβλήματα στη μείωση του ποσοστού κέρδους ενώ ακόμη και στα παγωτά ένα κατάστημα χρειάζεται δυσθεώρητους πια τζίρους για να βγάλει κάποια χρήματα.
Ετσι οι επαγγελματίες είναι αναγκασμένοι να ψάχνουν προσφορές από τις εταιρείες βάσει του τζίρου τους για να διατηρήσουν τον συγκεκριμένο κράχτη στα μαγαζιά τους με ένα ικανοποιητικό κέρδος.
Εχουν περάσει σχεδόν δύο χρόνια από την επιβολή της νέας νομοθεσίας που κατέστησε υποχρεωτική την εγκατάσταση συστημάτων POS σε χιλιάδες καταστήματα σε όλη τη χώρα ώστε να μπορούν οι καταναλωτές να πληρώνουν με κάρτα σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου 444 6/2016.
Η όλη προσπάθεια είχε ως στόχο την αύξηση των ηλεκτρονικών πληρωμών γεγονός που μπορούσε να περιορίσει και τη φοροδιαφυγή για την οποία η Ελλάδα ελέγχεται από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς.
Ουσιαστικά πλέον κάθε κατάστημα της μικρής λιανικής είναι υποχρεωμένο να έχει μηχάνημα POS και να δέχεται πληρωμή με κάρτες για κάθε προϊόν που διαθέτει, αυτό όμως έβγαλε δικαίως από τα ρούχα τους επαγγελματίες της αγοράς αφού στην πραγματικότητα τους μετέτρεψε σε διακινητές προϊόντων χωρίς κέρδος και αυτό γιατί η προμήθεια των τραπεζών υπολογίζεται σε πάνω από 2% την ώρα που πολλά προϊόντα έχουν όπως είπαμε μικρότερο περιθώριο κέρδους για τους καταστηματάρχες. Στις κάρτες της κινητής τηλεφωνίας τα POS αναγκάζουν ουσιαστικά τα μίνι μάρκετ να πληρώνουν από την τσέπη τους ενώ στα τσιγάρα που αποτελούν πάνω από το 50% του τζίρου σε πολλά μίνι μάρκετ το κέρδος εκμηδενίστηκε.
Στο πλαίσιο αυτό μάλιστα είναι η κυβέρνηση ετοιμάζει για το 2020 νομοσχέδιο που θα καταστήσει υποχρεωτική την εγκατάσταση μηχανήματος υποδοχής πληρωμών με κάρτα δηλαδή μηχάνημα POS σε όλες τις επιχειρήσεις και σε όλους τους παρόχους υπηρεσιών.
Το ζήτημα λοιπόν σε αυτή την περίπτωση είναι αν μπορούν οι καταστηματάρχες να προσθέτουν προμήθειες όταν ένας καταναλωτής πληρώνει με κάρτα ακόμα και για μικροποσά ή για προϊόντα με ελάχιστο και μηδενικό περιθώριο κέρδους η επίσημη απάντηση για το συγκεκριμένο ζήτημα δεν υπάρχει προς το παρόν και θα επανέλθουμε με την πρώτη ευκαιρία.
Αξίζει όμως να σημειωθεί ότι στην Κύπρο υπάρχει σχετική οδηγία έστω και με προϋποθέσεις.
Πιο συγκεκριμένα και σύμφωνα με τον πρόεδρο του κυπριακού συνδέσμου καταναλωτών Μάριο Δρουσιώτη ένα κατάστημα έχει το δικαίωμα να επιβάλλει επιπλέον προμήθεια επί του συνολικού ποσού κατά την πληρωμή με κάρτα ή να αρνηθεί την πληρωμή ενός συγκεκριμένου μικρού χρηματικού ποσού με κάρτα μόνο στην περίπτωση που αναγράφεται εμφανώς και ενημερώνει έγκαιρα τον πελάτη.
Ταυτόχρονα θα πρέπει οι έξτρα χρεώσεις να είναι εμφανείς και στην απόδειξη καθώς είναι υποχρεωτική και η λήψη απόδειξης για την προμήθεια η οποία υπόκειται σε ΦΠΑ 24% αυτό όμως ισχύει στην Κύπρο για την Ελλάδα δεν υπάρχει αντίστοιχη οδηγία για τους επαγγελματίες της ελληνικής αγοράς.
