ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

Στο Λοζίνικο Βόλου

στο-λοζίνικο-βόλου-219454

Το Περιβόλι με τις Αγριελιές τού Αλέξανδρου Καρακικέ (Καύχημα της Θεσσαλίας) ΜΕΡΟΣ Β΄ (τελευταίο)

Tου Θωμά Στραβέλη,

συγγραφέα – πανεπιστημιακού

Οι βιταμίνες Fκαι Ε βρίσκονται στο έλαιο και στο αγριέλαιο. Βέβαια, το αγριέλαιο έχει περισσότερη δύναμη. Η έλλειψη αυτών των βιταμινών φαίνεται από δερματολογικά στίγματα, καθώς και από την τριχόπτωση. Οι βιταμίνες αυτές τρέφουν το δέρμα. Επίσης, μειώνουν τη χοληστερίνη και διατηρούν υγιή τα τοιχώματα των αρτηριών, τις μεμβράνες των νεύρων, τον θυρεοειδή αδένα και τα νεφρά. Γι αυτό, δεν πρέπει να απουσιάζει το έλαιο και το αγριέλαιο από την καθημερινή μας διατροφή. Συγκεκριμένα, η βιταμίνη Ε, γνωστή και ως Α-τοκοφερόλη, έχει ως σπουδαιότερες πηγές το αυγό, το λάδι, και τους δημητριακούς καρπούς. Σε πιο μικρές ποσότητες, βρίσκεται στα λίπη, στο κρέας, στα λαχανικά και στα φρούτα. Η βιταμίνη Ε, από άποψης δράσης, είναι αντιοξειδωτική ουσία, που βασική της λειτουργία είναι η προφύλαξη των απαραίτητων λιπαρών οξέων από την οξείδωση, όπως και η ακεραιότητα των ερυθρών αιμοσφαιρίων. Κατά την εκτίμηση των ερευνητών, η θρεπτική αξία μιας τροφής προσδιορίζεται από τον αριθμό των θερμίδων που περιέχει. Έχει επισημανθεί ότι το χοιρινό λίπος, το βούτυρο και το λάδι έχουν την ίδια θρεπτική αξία. Όμως, από την πείρα έχει διαπιστωθεί ότι η θρεπτική αξία τού χοιρινού λίπους είναι μικρή. Οι χωρικοί λένε ότι το χοιρινό λίπος δεν σε «πιάνει», δηλαδή δεν είναι χορταστικό. Αντίθετα, θεωρούν ως εξαιρετικά ωφέλιμο και χορταστικό το λάδι. Από την πείρα τους έχουν διαπιστώσει ότι διατηρούνται ακμαίες οι δυνάμεις τους, όσο διάστημα περιέχεται στην τροφή τους, έστω και μία μικρή ποσότητα λαδιού.

Όσον αφορά στις πηγές ενέργειας, ο ανθρώπινος οργανισμός χρειάζεται την ενίσχυσή τους με τα λιπαρά. Μάλιστα τα πολυακόρεστα (π.χ. το λάδι τής ελιάς) βοηθούν στην αφομοίωση των βιταμινών A, Bκαι Ε, καθώς και στη διάσπαση και αφομοίωση των άλλων λιπών. Διατηρούν υγιή τα κύτταρα του δέρματος και των ιστών και μειώνουν τη χοληστερίνη στο αίμα, όπως ήδη αναφέραμε. Επομένως, ούτε ν’ αποφεύγουμε κάθε λιπαρή ουσία, από το φόβο τού πάχους, αλλ’ ούτε και να τρώμε ανέλεγχα καθετί λιπαρό, γιατί, αργά ή γρήγορα, θά’ χουμε προβλήματα καρδιάς. Αλλά, ποιες, τελικά, είναι οι καλές λιπαρές ουσίες; Απάντηση: Το λάδι τής ελιάς και της αγριελιάς, καθώς και όσες τέτοιες ουσίες περιέχουν, λίγο πολύ, σε κάθε άλλο φυσικό τρόφιμο. Άλλωστε, το λάδι θεωρείται φάρμακο μακροζωίας για τους λαούς τής Μεσογείου, που το χρησιμοποιούν επί αιώνες, αντί της μαργαρίνης και των υπόλοιπων λιπών. Αντίθετα, τα κορεσμένα λίπη (δηλαδή αυτά που διατηρούνται στερεά σε θερμοκρασία δωματίου, όπως οι μαργαρίνες και τα μαγειρικά λίπη) δυσκολεύουν τη λειτουργία, που πρέπει να εκτελέσει ο οργανισμός για να αποκορεστούν και μετά να τα χρησιμοποιήσει… Τώρα, αποφεύγουμε κάθε λιπαρή ουσία, πράγμα φοβερά δύσκολο να το πετύχουμε, γιατί όλοι οι υδατάνθρακες περιέχουν πολλά λιπαρά. Σ’ αυτή την περίπτωση, τα συμπτώματα στον άνθρωπο θα είναι η έλλειψη ενεργητικότητας, ανωμαλίες στο δέρμα, εκζέματα και φαλάκρα. Με την πρόσληψη ελάχιστου ζωικού λίπους (τρώγοντας ψάρι ή κοτόπουλο), με τη χρήση ελαιόλαδου και την προσθήκη στο διαιτολόγιό μας λίγου κρασιού και σκόρδου διατηρούμε σε καλά επίπεδα την HDL, την καρδιοπροστατευτική. Η παραδοσιακά ελληνική δίαιτα, η λεγόμενη «μεσογειακή», που θεωρείται περισσότερο υγιεινή, αυτή που προσπαθούν να εφαρμόσουν όλοι οι λαοί, περιλαμβάνει τα όσπρια, τα θαλασσινά, τα δημητριακά, το λάδι, τους ξηρούς καρπούς, τα λαχανικά και τα φρούτα.

Η επεξεργασία τής ελιάς και η υδρογόνωση του λαδιού καταστρέφουν τη βιταμίνη F, γιατί την αφαιρούν για να μη ταγγίσει το λάδι, λόγω οξείδωσης, είτε γιατί προσθέτουν στο λάδι συνθετικά αντιοξειδωτικά, που εμποδίζουν την απορρόφηση της Κ από τον οργανισμό μας. Πειράματα έχουν δείξει ότι η διατροφή, που περιλαμβάνει παρθένο ελαιόλαδο με τα απαραίτητα λιπο-οξέα, προλαβαίνει ή θεραπεύει αλλεργίες, το άσθμα και τα γαστρικά έλκη.

Η βιταμίνη Fέχει ανακαλυφθεί πολύ πρόσφατα, γι αυτό και οι περισσότεροι, ακόμα και γιατροί, δεν την γνωρίζουν. Αυτή, όμως, βρίσκεται πάντα, εκεί που υπάρχει και η βιταμίνη Ε (στο λάδι από λαχανικά, στο σπορέλαιο, στα δημητριακά, στους ηλιόσπορους, στους κολοκυθόσπορους, στους σπόρους καρπουζιών και πεπονιών) και προστατεύει την Ε από οξείδωση.

Στον ελαιώνα τού Αλέξανδρου Καρακικέ έμαθα πολλά και ωφέλιμα, που δεν ήξερα. Ο Αλέξανδρος, άριστος γνώστης τού αγριέλαιου και φιλόδοξος καλλιεργητής ενός σύγχρονου ελαιώνα, είχε την ευγένεια να με ταξιδέψει, με τις γνώσεις και την αγάπη του, στον κόσμο τού ιερού αυτού δέντρου, που ευδοκιμεί στην Ελλάδα, κάτω απ’ τον λαμπερό της ήλιο για να μας δώσει το λάδι και την ελιά, δύο θαυμαστά γεννήματα της ελληνικής γης. Είναι λίγες οι περιοχές τού Πηλίου, ακόμα και οι πιο απόμακρες, που δεν έχουν ελαιώνες. Κάτω από έναν ολοκάθαρο ουρανό, σε μία ατμόσφαιρα ιδιαίτερης διαύγειας, το μάτι μου διακρίνει τις αγριελιές, απολαμβάνοντας τη μικρή σιλουέτα τού κάθε δέντρου. Σκέφτομαι ότι ύστερα από μία άνοιξη πρώιμη και εφήμερη, με θαυμάσια και απότομη ανθοφορία τής ελιάς, ο καιρός μένει πάλι αναλλοίωτα ωραίος κι ελληνικός. Σ’ αυτή τη σκληρή γη, κάτω απ’ τον ιδιότροπα αδυσώπητο ουρανό, εκείνο που προκόβει περισσότερο είναι η ελιά, μαζί και η αγριελιά, ξανασκέφτομαι. Και θεωρώ τον Αλέξανδρο Καρακικέ ευνοημένο καλλιεργητή τής αγριελιάς και της χαράς. Φαίνεται ότι ο Αλέξανδρος, έχοντας την τόλμη, την εξειδίκευση και την εμπειρία αυτής της καλλιέργειας, είναι έτοιμος να πάει ακόμα πιο μπροστά, στο πεδίο αυτό. Να ανταγωνιστεί όποιον κατέχει την τέχνη του, που παίρνει κι αυτή μέρος στην παραφορά του, στο πάθος του. Το παράδειγμα του Αλέξανδρου προσφέρεται για μία πανελλήνια και παγκόσμια αναγνώριση. Η τέχνη του είναι ξέφρενη στα χέρια του. Ο Αλέξανδρος ξέρει ότι ο αγώνας στη ζωή δεν είναι «χορός»! Είναι μόχθος και γνώση, που σε φέρνει σε συνεργασία, αλλά και σε πάλη με τη φύση, ζητώντας σου να τιμήσεις τον πολύτιμο καρπό τής αγριελιάς.

Πρέπει να τονιστεί ότι, χρησιμοποιώντας αγριέλαιο, μπορούμε ν’ απαλλαγούμε από πολλές ενοχλήσεις και παθήσεις του οργανισμού μας. Χρειάζεται μοναχά πίστη στις ευεργετικές του ιδιότητες. Η υγεία είναι το μεγαλύτερο αγαθό στη ζωή μας. Όμως, έχουμε απομακρυνθεί από το φυσικό τρόπο ζωής και διατροφής, υποβάλλοντας, καθημερινά, το σώμα μας σε πολλές υπερβολές, σε ελλείψεις, παραλείψεις, καταχρήσεις και κάθε λογής ταλαιπωρίες, προερχόμενες, από κακές συνήθειες, ώσπου, τελικά, το σώμα μας αρχίζει να τοξινώνεται και να εξασθενίζει, να χωλαίνουν οι λειτουργίες του, να εκφυλίζεται και να αρρωσταίνει. Ικανοποιώντας, λοιπόν, τις βασικές ανάγκες τού σώματος – φυσική, ανόθευτη και ανεπεξέργαστη τροφή, καθαρό αέρα, άσκηση, ανάπαυση, ύπνο, πνευματική και συγκινησιακή γαλήνη και άνεση, υγιεινό περιβάλλον και δημιουργικές ενασχολήσεις – η υγεία εξασφαλίζεται, η φυσική ανοσία ενάντια στην αρρώστια εκδηλώνεται πλήρως και οι αυτοϊαματικές δυνάμεις, που εδρεύουν μέσα στο σώμα μας, δρουν ανεμπόδιστα και επιφέρουν το έργο τής ίασης.

Συγκεκριμένα, το αγριέλαιο, απαραίτητο για την εξασφάλιση της ποιότητας ζωής ήταν, σύμφωνα με την ιπποκρατική θεραπευτική, το εκλεκτότερο απ’ όλα τα ελαιόλαδα. Ήταν (και εξακολουθεί να ειναι) λάδι δυσεύρετο, ένας φυσικός θεός, που γιατρεύει πολλές παθήσεις από τις οποίες υποφέρει ο σύγχρονος άνθρωπος, όπως η βλαβερή χοληστερόλη στο αίμα (LDL), η ανώμαλη λειτουργία των αρτηριών και η παρουσία θρομβώσεων, καθώς και η αύξηση της αρτηριακής πίεσης και η δυσλειτουργία τής υπέρτασης. Ο καλός Θεός συντελεί στην καλή υγεία τού εγκεφάλου, στην καλή υγεία των οστών, ειδικότερα των μικρών παιδιών, αφού το αγριέλαιο βοηθάει στην καλύτερη απορρόφηση του ασβεστίου. Χάριν της περιεκτικότητάς του σε βιταμίνη Ε, το αγριέλαιο βοηθάει στην ομαλή διαδικασία τής γήρανσης, άρα είναι απαραίτητο στη ζωή των ηλικιωμένων. Το αγριέλαιο (μέγα γιατρικό τής φύσης, που ο Αρισταίος, προστάτης των ελαιοκαλλιεργητών, δίδαξε τη σπουδαιότητά του στους ανθρώπους, παράλληλα με την ελαιοκαλλιέργεια), αποδεικνύεται αληθινό «βάλσαμο» για το στομάχι, αφού δυναμώνει το πεπτικό σύστημα και μειώνει τον κίνδυνο πρόκλησης στομαχικού έλκους και γαστρίτιδας. Ακόμη, το αγριέλαιο, γνωστό από τη νεολιθική εποχή, αλλά και από τα ιστορικά και ιερά κείμενα, όπως η «Οδύσσεια» και η «Αγία Γραφή», χάριν τής δράσης τής βιταμίνης Ε, προστατεύει τον ανθρώπινο οργανισμό από την ηλιακή ακτινοβολία, καταπραΰνοντας τον πόνο από τσιμπήματα εντόμων, ελατώννοντας τα γαστρικά υγρά. Αποτελεί πολύτιμο συμπλήρωμα για το μητρικό γάλα, γιατί, με τα οξέα του, συντελεί στη σωστή ανάπτυξη των νεογνών. Επειδή περιέχει αντιοξειδωτικά στοιχεία, βιταμίνες και πολυφαινόλες, πρέπει να τονιστεί ξανά ότι εμποδίζει τις διαταραχές τού συκωτιού, τις σκληρύνσεις και τις φλεγμονές. Συντελεί στην πρόληψη του καρκίνου τού δέρματος, καθώς περιέχει θρεπτικά συστατικά, όπως σκουαλένιο, τα οποία απορροφώνται από το δέρμα. Το λάδι τής ευλογημένης αγριελιάς, που οι Νύμφες δίδαξαν στον Αρισταίο, να τη μπολιάζει και να επεξεργάζεται τους καρπούς της, ο Αρισταίος, που, πρώτος ανακάλυψε το ελαιοπιεστήριο στον κόσμο. Αυτό το θείο λάδι, επιπροσθέτως, βοηθά στην πρόληψη του καρκίνου τού εντέρου, του μαστού και του προστάτη, ενώ, την ίδια ώρα, προστατεύει τα κύτταρα και το DNA από τυχόν αλλοιώσεις, που μπορεί να οδηγήσουν στον καρκίνο, εξαιτίας τού ολεϊκού οξέος. Ομοίως, βοηθά στην απορρόφηση των λιποδιαλυτών βιταμινών, δηλαδή της βιταμίνης A, D, E, K. Τέλος, θεωρείται πολύτιμο για την καλή λειτουργία τού μεταβολισμού, ενώ θεωρείται απαραίτητο για όσους πάσχουν από διαβήτη, γιατί φαίνεται πως εξισορροπεί το σάκχαρο.

Αφού μάθαμε, λοιπόν, για όλες αυτές τις ευεργετικές του ιδιότητες, ας τρεφόμαστε με λάδι. Δίνει χαρά και ζωτική ενέργεια στον ανήμπορο, κουράγιο κι ελπίδα στον αγώνα τού κουρασμένου, διώχνει τους φόβους των ασθενειών, ανάβει τη φλόγα τού ενθουσιασμού σ’ όποιον δειλιάζει στις ανηφόρες τής ζωής, εμπνέει, με ευγενικές σκέψεις, τον αχάριστο, ανυψώνει, σαν μουσική, την ψυχή τού πεινασμένου, από τη γη στον ουρανό! Είναι τόσο μεγάλα και θαυμαστά τα δώρα του, που οι άνθρωποι νιώθουν πάντα το λάδι σα θεό μέσα στις φλέβες τους και φωνάζουν δυνατά με μελωδίες αγαλλίασης. Στη χώρα μας, τρεφόμαστε με άφθονο λάδι, γινόμαστε αιωνόβιοι, ιδίως στην Κρήτη και στα νησιά μας. Το αγριέλαιο, διαυγές, χρυσοπράσινο, φωτεινό, μας κάνει να νιώθουμε ως θνητοί αθάνατοι ή ως αθάνατοι θνητοί. Με το λάδι εισχωρούμε στον υγιή κόσμο – εκεί όπου τίποτα δεν μπορεί να μας βλάψει, εκεί όπου μπορούμε να πετάξουμε, πέρα από το φόβο τής αρρώστιας και της φθοράς, «προσθέτοντας, όχι μονάχα χρόνια στη ζωή, αλλά και ζωή στα χρόνια».

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου