ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

Φώτα πολλά, Χριστός πουθενά

φώτα-πολλά-χριστός-πουθενά-239849

Του Κώστα Τσιούμα, ιεροψάλτη

Από τα εκατομμύρια των ανθρώπων που γιόρτασαν και πάλι τον ερχομό του Θείου Λυτρωτή στη γη, πόσοι άραγε κατάλαβαν το νόημα του μεγάλου αυτού μυστηρίου της ενανθρώπησης του Θεού που συντελέσθηκε μέσα σ’ ένα ταπεινό σπήλαιο; Πόσοι άραγε κατάλαβαν ότι μέσα σ’ αυτή τη φτωχική γωνιά της γης, ο Θεός ντύθηκε την ανθρώπινη σάρκα για να προσφέρει την απεριόριστη αγάπη προς τον άνθρωπο; Ότι Αυτός που κατέβηκε από τον ύψιστο θρόνο Του, κατέβηκε για να οδηγήσει τον πολυβασανισμένο και δυστυχισμένο άνθρωπο στο δρόμο της αλήθειας, της αγάπης και της ειρήνης; Πόσοι κατάλαβαν ότι Αυτός ήρθε ως άλλος ποιμένας, ποιμένας ψυχών, που θα αφήσει το ποίμνιό Του για να τρέξει να βρει το χαμένο πρόβατο και να το πάρει στη ζεστή αγκαλιά Του;

Πόσοι κατάλαβαν, ότι ήρθε για να ξετρυπώσει τον άνθρωπο από τις σκοτεινές τρώγλες της αμαρτίας, για να τον λυτρώσει με τη μετάνοια, την αγάπη και τη συγχώρηση, να διδάξει με το παράδειγμά Του την αδελφοσύνη, και να γίνει ένα με τα πλάσματά Του; Και πόσοι ακόμη κατάλαβαν ότι ήρθε για να δώσει το παράδειγμα της ύψιστης καλοσύνης και της αυτοθυσίας, που οδηγεί στον πάμφωτο και αληθινό δρόμο της σωτηρίας;

Δυστυχώς! Η ανθρωπότητα, ακόμη δεν συνέλαβε το μυστήριο της ενανθρώπησης του Θεού στη γη. Βουτηγμένη ακόμη στο σκοτάδι, συνεχίζει να παραδέρνει με τη λαίλαπα της ύλης, της κακίας και του μίσους. Πωρωμένη και πλανεμένη λόγω της αθεράπευτης ασθένειας της υπεροψίας του λογικού της, έχασε τα ίχνη του Θείου Λυτρωτή, και θολωμένη από τα θορυβώδη κηρύγματα που έσπειραν και σπέρνουν οι Αντίχριστοι, οι ψευτομορφωμένοι και ψευτοπροοδευτικοί, λάτρεις της αθεΐας, της ύλης, του μίσους, του εγωισμού και των παθών, έχασε την αίσθηση της ακοής της, μη μπορώντας να κατανοήσει τους λόγους του Σωτήρος, μη μπορώντας να καταλάβει ότι αυτός ο ουράνιος και μέγας επισκέπτης, δεν ήρθε μόνο και μόνο για να ενδυθεί τη σάρκα, αλλά και να επωμισθεί όλο το βαρύ φορτίο της μοίρας των ανθρώπων. Ήρθε για να γευθεί κι Αυτός την πίκρα, το μίσος, τον πόνο, την αδικία, τον εξευτελισμό τον κατατρεγμό. Ήρθε ο εξουσιαστής της ζωής και του θανάτου, να γευθεί ακόμη και το θάνατο, να νοιώσει την ανέκφραστη λύπη του αποχαιρετισμού της ζωής· και από τα άγια χείλη Του όλη η φύση, ν’ ακούσει έκθαμβη να λέγει: «περίλυπος εστίν η ψυχή μου έως θανάτου». Το ανερμήνευτο και ασύλληπτο μεγαλείο της Θείας ενανθρώπησης, αυτό το φως του λυτρωμού που άστραψε μέσα από την ταπεινή εκείνη φάτνη, έγινε δυστυχώς μία νεκρή χρονολογία μέσα στην παγκόσμια ιστορία. Αμετανόητη, ασύνετη, αδιάφορη και ανυπάκοη προς τα κελεύσματα του Θείου Λυτρωτή η ανθρωπότητα, κατάντησε ξένη και γυμνή από την αληθινή Χριστιανική ζωή, αλλά και από κάθε αρετή. Φρενιασμένη από το πλήθος των υλικών αγαθών, την υπεραφθονία των κοσμικών εκδηλώσεων, τα ξεφαντώματα, τη ματαιοδοξία και τις κάθε είδους ηδονικές και σαρκικές απολαύσεις και κοσμικές φαντασμαγορίες, η φάτνη της καρδιάς της έμεινε άδεια από την παρουσία του ενανθρωπήσαντος Θεού. Δυστυχώς! Ο κόσμος κατάντησε μια απέραντη κοιλάδα στην οποία κυριαρχεί η παραφροσύνη, κι ένα ατέλειωτο από ξεφαντώματα πανδαιμόνιο, λουσμένο από φώτα και λαμπυρίσματα πολλά, αλλά από Χριστό πουθενά. Θέαμα λυπηρό για την «Χριστιανική» κοινωνία, σαν να μην έγινε ποτέ ο ερχομός Του σε τούτη τη γη, σαν να μην ακούστηκε ποτέ ο αγγελικός ουράνιος παιάνας με το χαρμόσυνο μήνυμα. Αλήθεια, πόσο αγέννητος, πόσο λησμονημένος και φυγαδευμένος από τις ψυχές των ανθρώπων είναι ο Χριστός! Κανένα χώρο δεν άφησαν για να κατοικήσει μέσα τους αυτή η Απόλυτη Αγάπη. Ποτέ δεν θυσίασαν κάτι από τον εαυτό τους, για να κερδίσουν το ιδανικότερο, τον καθαρμό, την εσωτερική τους ανάταση, την αγαλλίαση, αυτή τη χάρη της αγάπης. Πως λοιπόν και με ποιο τρόπο αυτή η εκτροχιασμένη κοινωνία θα επανέλθει στο δρόμο της σωτηρίας που χάραξε ο Λυτρωτής Χριστός; Μωροί και τυφλοί όσοι πιστεύουν ότι τα επιστημονικά και φιλοσοφικά συστήματα, έχουν την ικανότητα να δώσουν κανόνα ηθικής, που θα εμπνεύσει την σκέψη και την πράξη αυτής της ξεστρατισμένης ανθρωπότητας. Τα περισσότερα απ’ αυτά έχουν καταντήσει μια μολυσματική γάγγραινα, που απειλεί τη γενική αποσύνθεση και καταστροφή του κόσμου.

Πέρασαν είκοσι και πλέον αιώνες από τη γέννηση του Σωτήρος και στις καρδιές των ανθρώπων, ακόμη δεν πραγματοποιήθηκε η γέννηση του Θείου Λυτρωτή. Ακόμη δεν κατόρθωσε μέχρι σήμερα, αυτή η πνευματικά καθυστερημένη κοινωνία, αυτό το θείο και ουράνιο κήρυγμα της αγάπης και της ειρήνης, να το ενστερνισθεί και να το κάνει κτήμα της. Δεν κατόρθωσε τους αιώνιους αυτούς λόγους, να τους κάνει νόμο και θεμέλιο για τη σωτηρία της. Αντ’ αυτού, αυτοί οι ισχυροί της γης, οι Αντίχριστοι, αυτά τα τέρατα του μίσους, συνεχίζουν να μένουν ασυγκίνητοι μπροστά σ’ αυτό το μέγα θαύμα, και με το σαράκι της απληστίας και της κυριαρχίας, με το αρρωστημένο πάθος των αιματηρών φόνων τόσων αθώων ψυχών, συνεχίζουν το ατέλειωτο και φρενιασμένο εμπόριο των θανάσιμων μηχανών, που με τις εκρηκτικές τους ύλες ξερνάνε φωτιά, χύνουν ποτάμια με αίμα, και αφανίζουν τους πολιτισμούς των λαών, σκορπίζοντας το θρήνο, τον πόνο και το θάνατο σ’ ολάκερη τη γη. Ποιος απ’ όλους τους σοφούς, έχει την ικανότητα να τους συγκρατήσει; Μόνο οι πνευματικά αληθινοί Χριστιανοί ηγέτες, ηγέτες που θα γίνουν ολοκαύτωμα για το Χριστό, θα μπορέσουν να σκορπίσουν το αληθινό φως σ’ ολόκληρη την ανθρωπότητα, που σήμερα βρίσκεται κάτω από την απειλή του θανάτου.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου