Tου Θωμά Στραβέλη, συγγραφέα – πανεπιστημιακού
Το καλύτερο «αγώνισμα» του ανθρώπου είναι να μπορεί, με όσα μέσα διαθέτει, να είναι χρήσιμος στην κοινωνία. Και να ζει και με τους άλλους και χωρίς τους άλλους, αλλά πάντοτε για τους άλλους. Διάβασα, κάποτε, ότι υπάρχουν άνθρωποι τριών κατηγοριών: Αυτοί που ζουν με τους ανθρώπους, αυτοί που ζουν μακριά απ’ τους ανθρώπους κι αυτοί που ζουν εναντίον των ανθρώπων. Γι αυτό, ο άνθρωπος πρέπει να περνάει τον καιρό του μ’ εκείνους, που τον κάνουν καλύτερο και ν’ αφήνει να τον πλησιάζουν μόνο εκείνοι, τους οποίους και ο ίδιος μπορεί, ομοίως, να κάνει καλύτερους. Όχι με λύκους, που θα του μάθουν να ουρλιάζει…
Η ζωή είναι περισσότερο ποιότητα παρά ποσότητα, κι είναι πολύ μικρή για να είναι μίζερη. Οι ευκαιρίες δεν περιμένουν. Όταν υπάρχει ανάγκη ν’ αποφασίσεις για κάτι, το πρώτο και το καλύτερο είναι να κάνεις το σωστό. Το δεύτερο, εξίσου καλό, είναι να… κάνεις λάθος! Το χειρότερο είναι να μην κάνεις απολύτως τίποτα για ν’ αποφύγεις το λάθος. Αλλά αυτό είναι στα σίγουρα το μεγαλύτερο λάθος, που θα μπορούσες να κάνεις. Τη ζωή, βέβαια, αρχίζεις να τη μαθαίνεις, όταν ξεκινάς απ’ τα χαμηλά κι έχεις αποφασίσει ν’ αγωνιστείς, για να τη δημιουργήσεις ο ίδιος, γιατί την κατώτερη ζωή, είναι σχεδόν σίγουρο, θα σου την εξασφαλίσουν οι άλλοι. Εσύ, όμως, ξέρεις ότι το κενό υπάρχει, όσο δεν πέφτεις μέσα του. Οι υπερβολικές επιθυμίες δεν οδηγούν σε επίγειους παραδείσους. Μάλιστα η κάθε καινούργια επιθυμία είναι αρχή μιας καινούργιας ανάγκης – ένα έμβρυο καινούργιας θλίψης. Το μέτρο μάς διδάσκει να είμαστε συνετοί και ολιγαρκείς: Αν σηκωθείς απ’ το τραπέζι πεινασμένος, τότε έφαγες. Αν σηκωθείς χορτασμένος, τότε παραέφαγες. Αν έφαγες πολύ, τότε δηλητηριάστηκες! Και δεν είναι καθόλου περίεργο που οι ηθοποιοί δουλεύουν σ’ όλη τους τη ζωή για να γίνουν γνωστοί και μετά φορούν μαύρα γυαλιά για να μην τους αναγνωρίζουν! Φαίνεται πως αγνοούν ότι στην τέχνη, το καλύτερο, είναι αρκετά καλό! Όμως, δεν πειράζει, δεν έρχεται τόσο απροειδοποίητα η συντέλεια του κόσμου! Η πείρα έρχεται πάντα απ’ το άθροισμα των λαθών μας… Κι όλα, ακόμα και το ψέμα, υπηρετούν την αλήθεια. Ποτέ οι σκιές δεν σβήνουν τον ήλιο!
Καλή Χρονιά!
