ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

Οι αντιρρησίες των εορτών

οι-αντιρρησίες-των-εορτών-254811

Της Μαίρης Παπαδημητρίου

Το ακούσαμε και αυτό. Κατ’ αρχήν Χρόνια Πολλά για τις μέρες τις γιορτινές που πέρασαν κι αυτές που ακολουθούν. Όντως υπάρχουν άνθρωποι αντίθετοι στο εορταστικό κλίμα που επικρατεί. Στο χριστουγεννιάτικο τραπέζι η ομήγυρη είχε περισσότερους θιασώτες που βρίσκουν ότι η εποχή αυτή είναι ένα σκέτο παζάρι, που οι διαφημίσεις, όσο έξυπνες κι αν είναι, όσο κι αν διαθέτουν γκλαμουριά και ντεκόρ υπέρ το δέον με αμέτρητα λαμπιόνια, με αμέτρητα χριστουγεννιάτικα δέντρα. Με μουσική άλλοτε θλιβερή και άλλοτε δανεική από τα σίριαλ της τηλεόρασης που είναι λαοπρόβλητα, όταν δε φθάνει η ώρα του κουρσάρου Ερντογάν, που όταν στέκεται στο μικρόφωνο θεωρεί εαυτόν πλανητάρχη του σύμπαντος. Ας αφήσουμε κατά μέρος αυτό το θέμα που θεωρείται χασμωδία.

Στα δικά μας, λοιπόν. Φιλοξενούμενη σε εκπομπή όμορφη ψυχολόγος μάς ανέπτυξε το θέμα «η κατάθλιψη των εορτών». Είπε, είπε και τι δεν είπε, ότι οι σύγχρονοι άνθρωποι, εκτός από τα παιδιά που προσπαθούν να συμβιβαστούν για έναν και μόνο λόγο, ανάλογα με την ηλικία τους, ποιο καλύτερο δώρο θα εξασφαλίσουν από κούκλες με πλουμιστά ρούχα μέχρι το πιο φανταχτερό κινητό τηλέφωνο, το εργαλείο της μοναξιάς, όπως γράψαμε ήδη. Την παρακολούθησα μ’ ενδιαφέρον για έναν και μοναδικό λόγο, ότι έλεγε αλήθειες, ναι, ναι, αλήθειες πολύ μακριά από θρησκευτικό και εορταστικό πνεύμα και τα γνήσια ήθη και έθιμα που επικρατούσαν πίσω μερικές δεκαετίες. Τώρα τα παιδιά έχουν τον δικό τους τρόπο να σκέφτονται, τα παιδιά του ROBOKIDS, είναι τα παιδιά του εθίμου με τα φαναράκια τού «κάνε μια ευχή», εντυπωσιακό και φαντασμαγορικό θέαμα που σου δημιουργεί μία έστω και στιγμιαία ευεξία. Τη θέση από τις αρχοντικές, επιβλητικές αίθουσες με τις κυρίες με τις φανταχτερές τουαλέτες και τους κομψούς κυρίους με τα παπιγιόν και τα αξιοπρεπή σμόκιν τους, τότε ίσως που δεν υπήρχε η χαώδης διαφορά από το Αφρικανάκι με τα εκφραστικά μάτια, κρατώντας μια ταμπέλα που θυμίζει, άντε ας μην το αναφέρω, ημέρες που είναι, την κατάντια της εξέλιξης και της τελειότητας που καταλήγει στην …κατάθλιψη.

Ας γυρίσουμε την πλάτη σ’ αυτό το συναίσθημα και ας ευχαριστήσουμε τον Θεό για όσα καλά μας εξασφαλίζει. Ν’ ατενίσουν οι νέοι και οι νεότερες γενιές τη δεκαετία που ανοίγεται μπροστά μας το 2020.

Αλήθεια, πότε γιορτάσαμε το περίφημο μιλένιουμ, το 2000 και πότε έτρεξε με πατημένο κοντέρ στην είσοδο του 2020. Ζήστε λοιπόν το όποιο σήμερα και μακριά από περισυλλογές, βλάπτουν στο στομάχι με τους κουραμπιέδες και τα μελομακάρονα που καταβροχθίσαμε, έλεος!

Χαρούμενο και ευτυχές το Νέο Έτος κατά τας τυπικάς παλαιάς αρχάς.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου