Της Ελενας Αντωνοπούλου
Μια σύντομη αποτίμηση των αποτελεσμάτων στη Βρετανία μάς οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ο Μπόρις Τζόνσον έκανε κάτι απλό. Εφόσον η βρετανική κοινωνία είχε ψηφίσει να φύγει από την Ευρωπαϊκή Ενωση, αυτός θέλησε να είναι ο πολιτικός που θα το έφερνε σε πέρας. Κατάφερε να κερδίσει τις εκλογές για να κάνει πράξη το Βrexit. Ο αντίπαλός του, κατά τη γνώμη μου, ένας πολύ αριστερός πολιτικός για τα βρετανικά δεδομένα, προσπάθησε να αμφισβητήσει το εάν είχε αποφασίσει η βρετανική κοινωνία το Brexit. Τιμωρήθηκε ιδιαίτερα σκληρά στις εκλογές. Εχασε ακόμη κι εκεί που οι εργατικοί σάρωσαν, γιατί με αοριστολογίες και θολές υποσχέσεις δεν έπεισε.
Εχασε ακόμη και τις περιοχές των παλιών ανθρακωρύχων και των βιομηχανικών εργατών, που ψήφιζαν τους Εργατικούς.
Οι ψηφοφόροι, λοιπόν, δεν θέλουν την κοροϊδία και την αίσθηση ότι άλλα ψηφίζουν και άλλα γίνονται. Τις περισσότερες φορές ξέρουν πολύ καλά τι θέλουν.
Οι πολιτικοί πρέπει να μην κάνουν πολιτικές κωλοτούμπες, γιατί οι ψηφοφόροι δεν ξεχνούν και όταν έρθει η ώρα επιλέγουν ανάλογα.
Τώρα ψήφισαν τον Τζόνσον, γιατί ήθελαν να γίνει σεβαστό το αίτημά τους να φύγει η Βρετανία από την ΕΕ.
Οταν ένας πολιτικός δεν είναι ικανός να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων ή δοκιμάσει να περιορίσει κατακτημένα δικαιώματα, τότε η απάντηση θα είναι ηχηρή.
Ευτυχώς που η δημοκρατία είναι σύνθετη, αλλά και αστάθμητη. Αλλά τον τελευταίο λόγο τον έχει πάντα ο λαός.
