Της Μαίρης Παπαδημητρίου
Η Ελληνική γλώσσα είναι πλούσια, είναι μοναδική γιατί κανένα ξένος δεν μιλάει εύκολα, εξαίρεση μερικοί από οικογενειακή παράδοση γιατί οι γονείς τους ήταν φιλέλληνες και κοντά σ’ αυτούς και τα παιδιά τους αγάπησαν και την Ελλάδα και την γλώσσα μας. Τώρα στην σημερινή εποχή, την εποχή που έχουν παραμεριστεί οι παραδόσεις, έχει επικρατήσει διαφορετικός τρόπος ζωής, διαφορετικός τρόπος εκπαίδευσης, εντελώς διαφορετικός τρόπος ζωής, διαφορετικός τρόπος, εκπαίδευσης, εντελώς διαφορετικός πως μεγαλώνουν οι σύγχρονες γενιές.
Εμείς που ζήσαμε σε άλλες εποχές, που επικρατούσε μέσα στην οικογένεια ο σεβασμός, η ιεραρχία, και κυρίως προσπαθούσαν να μας διδάξουν τον αυτοσεβασμό. Τώρα στα χρόνια που βιώνουμε αυτά όχι μόνον ανήκουν στο παρελθόν αλλά και όσοι νέοι είναι πιο συναισθηματικοί, πιο καλλιεργημένοι, ντρέπονται να εξωτερικεύσουν τις σκέψεις τους γιατί ακόμη και οι μεγάλης ηλικίας άνθρωποι έχουν βάλει στην άκρη τα πιστεύω τους, γιατί όποτε τόλμησαν να εκφέρουν ανοιχτά τις απόψεις τους, το πιο ήπιο χαρακτηρισμό που θ’ αποσπάσουν από τους νεώτερους συνομιλητές, ή και μερικούς ηλικιακά ανεγκέφαλους «πάψε βρε βούρλο».
Δεν αντιλέγω ότι έχουν όλα ισοπεδωθεί, ότι δεν υπάρχουν άνθρωποι με καλλιέργεια, με γνώσεις που έχουν ακόμη την καλή συνήθεια να διαβάζουν τις εφημερίδες, να προσπαθούν να παρακολουθήσουν τι συμβαίνει σε όλο τον πλανήτη και ίσως, προσωπική άποψη βέβαια να μην υποχωρούμε και να αφήνουμε την έρημη νεολαία να ποδηγετείτε από ανθρώπους ανεγκέφαλους, από ανθρώπους άξεστους που κρύβουν την αμορφωσιά τους και προπηλακίζουν όποιον τολμάει να υψώσει φωνή και να τους αντιμετωπίσει.
Τώρα γιατί αναφέρθηκα στις παροιμίες γιατί όλες, μα όλες ανεξαιρέτως, κρύβουν αλήθειες και ταιριάζουν ακόμη και στην σημερινή εποχή που είπαμε η μόρφωση έχει δευτερεύουσα θέση. Όμως όλα τα καθαρά μυαλά, όλα τα επιστημονικά ελληνικά μυαλά πήραν των ομματιών τους και διαπρέπουν στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Τώρα γίνονται προσπάθειες να μπούμε σε μια πιο σταθερή τροχιά, να περισώσουμε και να κρατήσουμε αυτά τα προικισμένα μυαλά στην πατρίδα μας.. Κι εδώ ταιριάζει η παροιμία «στερνή μου γνώση να σ’ είχα πρώτα» ή «των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν» κι ακόμη καλύτερο «στερνή μου γνώση να σ’είχα πρώτα».
Αποδεικνύεται εκ των πραγμάτων ότι οι πρόγονοί μας παρ’ όλο που δεν είχαν όμως για γνώμονα την σοφία και την εγκράτεια. Τώρα θα βρεθούν οι σύγχρονοι, οι μοντέρνοι που προσκυνούν το χρήμα και το «φαίνεσθε», να πουν ή μάλλον να γυρίσουν την πλάτη στους «καθυστερημένους» που δε γνωρίζουν αν χειριστούν, το η-μέιλ, το φεισμπουκ, και πάει λέγοντας. Εμείς οι παλιοί που σίγουρα χαζεύουμε στην τηλεόραση, παρακολουθούμε την πρόοδο γιατί το αυτοκίνητο και γενικά η ρόδα αντικατέστησε τον αραμπά, το κάρο στην πιο σύγχρονη γλώσσα αλλά και οι παροιμίες της γιαγιάς έχουν τη γοητείας του μην τους γυρίζουμε την πλάτη γιατί η παροιμία λέει « το νόμισμα έχει δύο όψεις», τις βρήκες και τις δύο όψεις έχεις ανοίξει το μυαλό σου, το έχεις ενισχύσει περισσότερο, χρησιμοποίησε το για το καλό σου. Και να κλείσουμε ακόμη με μια πιο διδακτική παροιμία που αντικρούει κάθετα τις σύγχρονες μαγκιές. «Φύλαγε τα ρούχα σου για να ’χεις τα μισά».
