ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

Οταν η καλή προετοιμασία συναντά την ευκαιρία, αυτό λέγεται τύχη

οταν-η-καλή-προετοιμασία-συναντά-την-ε-273411

Του Γρηγόρη Ιγγλέση, θεματικού αντιπεριφερειάρχη Θεσσαλίας

Ρητορικές κορώνες σαν αυτές του Ερντογάν και των «σκύλων» του (Τσαβούσογλου, Ακάρ κλπ) αλλά και ενέργειες όπως η πρόσφατη σύναψη συμφωνίας για οριοθέτηση ΑΟΖ με την Λιβύη, αξιολογούμενες με βάση το διεθνές δίκαιο, μόνο ως γελοίες θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν. Αυτό βεβαίως θα συνέβαινε εάν και εφόσον σταθερό σημείο και πόλο αναφοράς των διεθνών σχέσεων αποτελούσε το διεθνές δίκαιο. Ωστόσο είναι ιστορικά αποδεδειγμένο πως, το διεθνές δίκαιο, δεν αποτελεί παρά καταφυγή των αδυνάτων απέναντι σ’ εκείνους οι οποίοι, με όπλο την στρατιωτική τους ισχύ, είτε το καταπατούν είτε το ερμηνεύουν κατά το δοκούν. Και βέβαια ουδέποτε οι κανόνες του διεθνούς δικαίου διέσωσαν όσους το επικαλούνται από εκείνους που έχουν την στρατιωτική ισχύ να το μετατρέπουν σε κουρελόχαρτο.

Η χώρα μας, επί σειρά ετών, θεωρούσε πως τα σύνορά μας, ως σύνορα πλέον της Ευρωπαϊκής Ένωσης και σε συνδυασμό με την συμμετοχή μας στην ισχυρότερη πολιτικο – στρατιωτική συμμαχία της υφηλίου όπως το ΝΑΤΟ, ήταν εν δυνάμει ασφαλή και κατοχυρωμένα έναντι οιασδήποτε και απ’ οπουδήποτε προερχόμενης απειλής. Η κρίση των Ιμίων μας «ξύπνησε». Δυστυχώς όμως και πάλι, τα φιλόδοξα εξοπλιστικά της εποχής, αντί να θωρακίσουν μακροπρόθεσμα την χώρα, αποτέλεσαν όχημα παράνομου πλουτισμού επιτηδείων με αποκορύφωμα τον περιβόητο Άκη. Και η μεγάλη ευκαιρία αναβάθμισης της στρατιωτικής ισχύος της χώρας χάθηκε μέσα στον βούρκο διεφθαρμένων και διαπλεκόμενων αξιωματούχων (πολιτικών αλλά, δυστυχώς, και στρατιωτικών). Έκτοτε η Ελλάδα ζούσε το όνειρο της αριστερής ευμάρειας δανειζόμενη συνεχώς και παρέχοντας εισοδήματα, συντάξεις και μισθούς απ’ τους υψηλότερους του κόσμου ενώ μείωνε με καταπληκτική συνέχεια και συνέπεια τους προϋπολογισμούς του Υπουργείου Άμυνας. Αυτό συνέβαινε άλλοτε στο όνομα της διεθνούς ειρήνης(!) και άλλοτε απαξιώνοντας τους όποιους στρατιωτικούς επεσήμαιναν τον εξ ανατολών κίνδυνο ασκώντας εναντίον τους ένα ιδιόμορφο bulling και χαρακτηρίζοντάς τους κατά περίπτωση είτε ως αδαείς, είτε ως μιλιταριστές, αφήνοντας όμως πάντα αιχμές για το ήθος, την ηθική τους και τα «δήθεν σκοτεινά συμφέροντα» που προωθούσε η κριτική τους. Και ενώ στην Ελλάδα προέκυπτε η οικονομική κρίση και οι Έλληνες «μόνο για τις συντάξεις στέναζαν» η Τουρκία, με την κατά κράτος επικράτηση του χαρισματικού μεν αλλά αμόρφωτου, ιδεοληπτικά θρησκόληπτου, αρχομανή και αλαζονικού Ερντογάν, έριξε όλο το βάρος της οικονομικής της ανάπτυξης στην αμυντική της βιομηχανία και τους εξοπλισμούς. Σαν αποτέλεσμα, η ισορροπία δυνάμεων άλλαξε δραματικά εις βάρος της χώρας μας. Και η αύξηση της στρατιωτικής ισχύος μιας χώρας έναντι άλλης πρέπει νομοτελειακά να λειτουργήσει ανταποδοτικά αφού πρέπει οι υπέρμετρες δαπάνες να μετατραπούν σε μετρήσιμη, οικονομική αλλά και πολιτική, υπεραξία. Αυτό ιστορικά γίνεται με προσάρτηση εδαφών και καταλήστευση οικονομικών πόρων άλλων χωρών. Και κάτι τέτοιο επιτυγχάνεται μόνο με ένα επιτυχή πόλεμο. Επειδή, συνθήκες και σύνορα, αλλάζουν μόνο με πόλεμο.

Εθελοτυφλούμε λοιπόν παραβλέποντας τον σκοπό του Ερντογάν. Η γελοία συμφωνία του για οριοθέτηση ΑΟΖ με τα αποκόμματα των αδελφών Μουσουλμάνων της Λιβύης δεν αφήνει περιθώρια άλλων ερμηνειών. Αφού δεν του βγήκε η αραβική άνοιξη, αφού δεν του βγήκε η Συρία, αφού απομονώθηκε από συμμάχους και φίλους, αφού το όνειρό για τον πανισλαμισμό της ευρύτερης περιοχής υπό την ηγεσία του κατέρρευσε, αφού παλινωδεί μεταξύ Αμερικανών, Ρώσων, Ιρανών και αδελφών Μουσουλμάνων και αφού έχασε το τραίνο της ευρωπαϊκής ένωσης η μόνη διέξοδος για να διασώσει το «τομάρι» του είναι το Αιγαίο και οι προαιώνιοι εχθροί του, οι Έλληνες. Ωστόσο διπλωματικά βρίσκεται σε δυσχερή θέση. Όμως η εξωτερική πολιτική ασκείται αποτελεσματικά μόνο εάν και εφόσον συνοδεύεται απ’ την αναγκαία για να την επιβάλλεις, αν απαιτηθεί, στρατιωτική ισχύ. Και πλέον η Τουρκία την έχει. Και φοβάμαι πως θα επιχειρήσει να επιβάλλει τετελεσμένα ασκώντας την σε βάρος μας.

Ωστόσο δεν με φοβίζει. Οι ένοπλες δυνάμεις της χώρας μπορούν, ακόμη και μ’ αυτές τις συνθήκες, να προασπίσουν με επιτυχία τα Εθνικά μας συμφέροντα. Επιπρόσθετα, ο Θεός της Ελλάδος, είναι μάλλον Μεγαλόψυχος. Δεν μπορώ να φαντασθώ κάτι άλλο αφού η μεγάλη ευκαιρία του Ερντογάν για επιβεβαίωση της στρατιωτικής του υπεροπλίας ήταν η προμήθεια των F-35. Και την έχασε για τους S-400. Το υπερμέγεθες της ύβρεώς του θα επιφέρει, αργά ή γρήγορα την νέμεσή του. Ωστόσο αναρωτιέμαι, όταν η χώρα, παρά την ορατή πλέον απειλή, πληρώνει, πλέον «ματώνοντας» οικονομικά, για την υλοποίηση προγραμμάτων αναβάθμισης όπως αυτό των P-3 και των F-16, μήπως τελικά θέλει να αυτοκαταστραφεί; Και επειδή είναι πλέον πανθομολογούμενο ότι το πρόγραμμα αναβάθμισης των σάπιων P-3 συνιστά μέγιστη πολιτικο – στρατιωτική ΑΘΛΙΟΤΗΤΑ, θα αναφερθώ στο αντίστοιχο των F-16. Πρέπει να είναι κανείς μυαλο – Καμμένος για να θεωρεί ως αποτελεσματικό για την αντιμετώπιση της απειλής που εξελίσσεται ΣΗΜΕΡΑ ένα πρόγραμμα αναβάθμισης το οποίο καθηλώνει αεροσκάφη και θα ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΕΙ, καλώς εχόντων των πραγμάτων, το 2030 ( ας μην αναφερθώ στην απύθμενη βλακεία κάποιων, δυστυχώς υψηλόβαθμων αξιωματούχων οι οποίοι, με το θράσος της ημιμαθείας τους, θεωρούν πως το F-16 μπορεί να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά το F-35). Άλλωστε, με εξαίρεση το link16, τι επιπλέον θα προσφέρει το νέο ραντάρ AESA πλην της ανάγκης για προμήθεια νέου συστήματος αυτοπροστασίας (με εκτίναξη βεβαίως του κόστους) αφού η λειτουργία του ουσιαστικά ακυρώνει το υφιστάμενο ASPIS;

Ο Αριστοτέλης, όταν ρωτήθηκε απ’ τον Αλέξανδρο σχετικά με το τι είναι τύχη, απάντησε:

«δεν υπάρχει τύχη. Η τύχη έρχεται όταν η καλή προετοιμασία συναντά την ευκαιρία.» Η ευκαιρία της χώρας είναι εδώ. Η ευκαιρία της χώρας είναι ΤΩΡΑ. Ο Ερντογάν την έχασε, και πριν την ξαναβρεί οπότε και δεν θα υπάρχει μέλλον για εμάς και τα παιδιά μας, να επιδιώξουμε το ταχύτερο την προμήθεια δύο ή έστω και μίας μοίρας αεροσκαφών F-35. Αν η ευκαιρία αυτή χαθεί, η τύχη της χώρας σε επικείμενη πολεμική αναμέτρηση θα είναι ενδεχομένως αντίστοιχη με την πιθανότητα που έχει ο Ερντογάν να γίνει σουλτάνος.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου