Αν εσύ δεν ήσουν ο θύτης, δεν θα υπήρχε η Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της βίας κατά των Γυναικών
Της Ευφροσύνης Γ. Κίτσιου,
Φοιτήτρια Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας -Παν/μιο Θεσσαλίας
Υποθέτω πως για σένα σήμερα είναι μια γιορτή. Η γιορτή της επιβολής σου, το αποτέλεσμά σου πρέπει να το ανατρέψουμε. Υποθέτω πως γιορτάζεις. Γιατί αν δεν ήσουν ο θύτης, δεν θα υπήρχε αυτή η μέρα ντροπή για τον κόσμο, ντροπή για τα χιλιάδες χρόνια ανθρωπότητας, ντροπή που δεν είναι αυτονόητο ότι η βία δεν χωράει σε έναν κόσμο ανθρώπινο, ντροπή που διαιωνίζεται ανά τους αιώνες η πρωτόγονη σπηλιά και το ρόπαλο σε μια σύγχρονη έκδοση.
Είσαι δυνατός νομίζεις ε; Αφού είσαι τόσο δυνατός, πες μας για εκείνες τις φορές που την έβρισες με ο,τι πιο χυδαίο σου κατέβηκε στο κεφάλι, που την εξευτέλισες, που την κακοποίησες όπως μπορούσες, που την τιμώρησες γιατί δεν υπάκουσε στις διαταγές σου, που έσπασες πράγματα στο σπίτι που αυτοχτυπήθηκες για να μην ξεσπάσεις πάνω της σαν να της δίνεις χάρη, που την ταπείνωσες με όποιο τρόπο μπορούσες, που την έκανες να νιώθει άσχημα που γεννήθηκε γυναίκα άρα μη προνομιούχα. Ξέρεις για ποια μιλάω, για τη γυναίκα σου, την κοπέλα σου, την εργαζόμενή σου, τη συνάδελφό σου, τη φίλη σου, τη μητέρα σου, την αδερφή σου, την κόρη σου. Για όλες αυτές τις γυναίκες που πέφτουν θύματα μιας βίας της διπλανής πόρτας, μιας βίας κοινωνικά σιωπηλής και καθημερινής.
Όλες αυτές οι γυναίκες ξέρουν πως έχουν τη δύναμη να μιλήσουν. Να λυτρωθούν. Ξέρουν πως δεν είναι μόνες, πως φροντίζουν πολλοί σαν και εσένα να μην είναι μόνες. Κάποια στιγμή όσο και αν δεν το πιστεύεις, οι άνθρωποι καταλαβαίνουν ότι δεν τους αξίζει μια ζωή που να μη νιώθουν άνθρωποι. Είναι φυσικό άλλωστε το ένστικτο της επιβίωσης. Αν δεν μίλαγαν παρά τον πόνο, την πίκρα, την απελπισία, την απογοήτευση, αν δεν ήταν τόσο θαρραλέες για να μην φοβηθούν την κοινωνική έκθεση που πολλές φορές είναι η αιτία που τις εγκλωβίζει μέσα σε μια εγκληματική σιωπή, δεν θα ξέραμε ότι εσύ σήμερα γιορτάζεις, γιορτάζεις μια μέρα που υπάρχει χάρη σε εσένα.
Αλήθεια πως θα το γιορτάσεις σήμερα με κλωτσιές, με σφαλιάρες, με βρισιές, με σεξ χωρίς συναίνεση;
Και επειδή γιορτάζεις, να ξέρεις σου έχουμε και δώρο. Το «δώρο» μας για σένα είναι να σταματήσει οριστικά και αμετάκλητα η «γιορτή» σου. Μια για πάντα. Και όχι με τον τρόπο που ξέρεις εσύ. Η βία για μας δεν είναι λύση, είναι σήψη. Θα τελειώσουμε για πάντα την γιορτή σου δείχνοντας σε όλους ότι σήμερα 25 Νοεμβρίου που είναι η Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη κατά της βίας των Γυναικών εσύ γιορτάζεις και κυρίως δείχνοντας σε εσένα ότι γιορτάζεις και τι γιορτάζεις. Γιορτάζεις μια μέρα που δεν είναι ανθρώπινη, γιατί άνθρωπος που δεν σέβεται τον άνθρωπο, δεν είναι άνθρωπος. Ίσως γνωρίζοντας όλοι την γιορτή σου να υπάρξουν όλο και περισσότεροι που να θέλουν να μην γιορτάζουν μαζί σου ή να μην φτάσουν ποτέ να γιορτάζουν ανθρώπινες τραγωδίες.
Όλοι σήμερα απευθύνονται στις γυναίκες. Μιλάνε για στατιστικά για αριθμούς. Πρέπει όμως καμία φορά να μιλάμε έξω από τα δόντια χωρίς ωραιοποιήσεις, μισόλογα και δικαιολογίες και για εσένα που εξαιτίας σου υπάρχει ακόμα αυτή η ημέρα, αυτό το όνειδος για τον άνθρωπο που δεν μπορεί ακόμα να καταλάβει πως έχει ίσο και ίδιο μερίδιο ζωής σε αυτόν τον κόσμο.
