ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

Επιλεκτική ακοή

επιλεκτική-ακοή-316175

Της Μαίρης Παπαδημητρίου

Οι λεζάντες των δημοσιευμάτων, το έχω αναφέρει πολλές φορές, έρχονται αναπάντεχα και αιφνιδιαστικά στο μυαλό μου. Αιτία του σημερινού σκαριφήματός μου είναι ο λόγος, που αντιμετωπίζουμε όλοι μας όταν επικαλούμαστε την τοποθέτησή τους γύρω από μια φράση που έχει ειπωθεί από συνομιλητή μας και εισπράττεις σχεδόν πάντα για να μην πω 99% θα σου απαντήσουν «δεν άκουσα».

Πολλές φορές όχι μόνον προσωπικά, αλλά και οι συνδαιτυμόνες γύρω από μια φιλική παρέα πάντα εντός εισαγωγικών το «φιλική» έκφραση του λέγειν γιατί στην πορεία είτε πρόκειται για πολιτική συζήτηση είτε πρόκειται για κοινωνικό σχολιασμό, γράφε κουτσομπολιό, όπως έλεγε εύστοχα ένας πανέξυπνος τραπεζίτης που εγκατέλειψε τα εγκόσμια πρόσφατα κι εμάς τους τεθλιμμένους υπολοίπους να συνεχίζουμε τη ζωή μας. Αυτό συνέβαινε και πιο παλιά αλλά τα τελευταία χρόνια το κακό έχει παραγίνει. Οταν βρισκόμαστε σε μια ομήγυρη γύρω από ένα τραπέζι ή πίνοντας καφέ, ανάλογα με την περίσταση, υπάρχουν και τα πειράγματα μεταξύ σοβαρού και αστείου, υπάρχουν και τα «καρφιά» που εκσφενδονίζει ο ένας στον άλλον συνομιλητή είτε γιατί δεν υπάρχει η κοινωνική αγωγή που να υπαγορεύει μέχρι που μπορεί ο καθένας να φθάσει την συζήτηση, τις περισσότερες φορές πηγαίνεις κάπου για να βρεθείς με ανθρώπινη συντροφιά και τις περισσότερες φορές γίνεσαι αιτία και μάρτυρας όπως συνηθίζουν να λένε οι δικηγόροι, ποιος θα πει την μεγαλύτερη κοτσάνα τον τελευταίο λόγο. Οταν λοιπόν ανάβει η συζήτηση και προσβάλλεται κάποιος από την παρέα και ο θιγόμενος επικαλείται και ζητάει την επιβεβαίωση από τους γύρω του για την φιλική επίθεση που εισέπραξε, θα επανέλθω και πάλι, ένας στους εκατό θα σταθεί μάρτυρας στο πλευρό του.

Καμιά φορά ο θιγόμενος την ίδια στιγμή που έχει δεχτεί τη λεκτική επίθεση, ευτυχώς οι τσακωμοί δεν φτάνουν στους παλιούς καυγάδες που κατέληγαν να πιαστούν στα χέρια όταν το αντικείμενο του καβγά είχε χρηματική εξέλιξη.

Τώρα αυτό το παλιό σπορ έχει ατονήσει γιατί η σημερινή κοινωνία έχει άλλο πιο αιχμηρό τρόπο από την χειροδικία, την γλώσσα. Αυτή την γλώσσα που όπως διατείνονται οι αγγλοσάξονες, δεν την περνάς από δεύτερη σκέψη και λες ότι κατεβάζει η κούτρα σου. Σχεδόν πάντα, επιμένω σε αυτό το σημείο, δεν λένε ότι το άκουσαν κι αναρωτιέμαι τι είδος μόδα είναι αυτή στη σύγχρονη Βαβέλ που ζούμε. Είναι φυγοπονία, είναι ένδειξη αδιαφορίας γιατί δεν θέλουμε να μπλεχτούμε σε καυγάδες ή είναι σημεία των καιρών ότι «ωχ αδερφέ τι με νοιάζει, ας τα βγάλουν πέρα μόνοι τους».

Αυτό σημαίνει πολλά και οι ψυχολόγοι είναι εντεταλμένοι να μας δώσουν διάφορες ερμηνείες αλλά κατά την δική μου άποψη, δεν θα αναφέρω «την ταπεινή» γιατί παραέχει γίνει της μόδας αυτή η έκφραση, αυτό πηγάζει είτε γιατί δεν έχουμε το τσαγανό που έλεγαν οι πρόγονοί μας, είτε γιατί τα ενδιαφέροντά μας κινούνται στη σφαίρα της αδιαφορίας. Προσωπικά θλίβομαι γιατί οι παρέες που άλλοτε ήταν η συντροφιά της καθημερινότητάς μας, η ζεστασιά της καλής κουβέντας που να σε ηρεμεί, να σε ξεκουράζει, έχει σχεδόν εξαφανιστεί.

Δυστυχώς είτε διαβάζεις εφημερίδες, είτε φέις μπουκ, είτε διαφημιστικά φυλλάδια δεν βρίσκεις μια ευχάριστη είδηση, μιαν ανάπαυλα. Οι ειδήσεις στρέφονται γύρω από το μεταναστευτικό, την προσφυγιά και πάει λέγοντας. Ούτε μια ευχάριστη είδηση για γάμους, βαφτίσια και συγχαρητήρια που οι σημερινές συνθήκες μας έχουν εγκλωβίσει να κλεινόμαστε μέσα στο καβούκι μας.

Σημεία των καιρών που μεταφράζεται στο ότι έλειψε από τον σύγχρονο άνθρωπο του 2019 η λεβεντιά, το θάρρος της γνώμης και γι αυτό επιβιώνουν οι θρασείς, οι ανεγκέφαλοι και οι κομπιναδόροι. Και πάνω απ’ όλο αυτό το ανθρώπινο ποτάμι κρέμεται με πελώρια γράμματα η ταμπέλα έχεις λεφτά προσκυνούμε σε Κύριε, έχεις κουλτούρα, ευγένεια, αξιοπρέπεια, μην περιμένεις από κανέναν βοήθεια διότι έχει επικρατήσει κατά κόρον η επιλεκτική ακοή.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου