Της Ελενας Αντωνοπούλου
Συνεχίζοντας το οδοιπορικό στην ταραγμένη Συρία θα αναφερθούμε σε μια πόλη που ακούγεται συχνά το τελευταίο διάστημα και οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν. Είναι η πόλη Μανμπίτζ. Η Τουρκία ήθελε τον έλεγχο της πόλης, τον οποίο είχαν τα τελευταία χρόνια οι Κούρδοι και οι Αμερικανοί, ενώ τώρα, όπως μεταδίδουν οι ανταποκριτές ΜΜΕ, δόθηκαν σκληρές μάχες και οι δυνάμεις του Ασαντ υψώνουν σιγά – σιγά τη συριακή σημαία σε κρατικά κτίρια. Η Μανμπίτζ ήταν πάντα μια πόλη σημαντικής στρατηγικής συμμαχίας για όποια δύναμη ήθελε να ελέγξει τη Βόρεια Συρία. Και φυσικά γι′ αυτό παίζει ρόλο η γεωγραφική της θέση.
Η πόλη Μανμπίτζ βρίσκεται στη μέση της βόρειας ζώνης της Συρίας και αριθμεί περί τους 700.000 κατοίκους, η πλειονότητα των οποίων είναι Αραβες. Ο «κοινωνικός ιστός» της πόλης αποτελείται βέβαια από συνολικά 29 φυλές ενώ στην πόλη φιλοξενούνται και πολλοί εσωτερικά εκτοπισμένοι.
Ο έλεγχός της περιλαμβανόταν πάντα στα στρατηγικά σχέδια όλων των «παιχτών» με σημαίνοντα ρόλο κατά τη διάρκεια του πολυετούς πολέμου που εκτυλίσσεται στη χώρα. Ως εκ τούτου η πόλη έχει αλλάξει χέρια πολλές φορές την τελευταία οκταετία.
Το 2012 κατά την έναρξη του εμφυλίου στη Συρία, οι αντικαθεστωτικές δυνάμεις κατάφεραν να την θέσουν υπό τον έλεγχό τους για να την χάσουν το 2014 κατά την προέλαση των δυνάμεων του Ισλαμικού Κράτους. Οι τζιχαντιστές του αυτο-ανακηρυσσόμενου Χαλιφάτου διατήρησαν τον έλεγχο έως το 2016 οπότε απωθήθηκαν οι Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις η ραχοκοκαλιά των οποίων είναι οι Κούρδοι (δυνάμεις πολιτοφυλακής και άμυνας και σύμμαχοι των ΗΠΑ.
Κάποιοι πιστεύουν ότι η εν εξελίξει επιχείρηση της Τουρκίας θα τους βοηθήσει να επιστρέψουν στην ιδιαίτερη πατρίδα τους.
Η πόλη αποτελεί έναν οικονομικό κόμβο, καθώς βρίσκεται δίπλα στον αυτοκινητόδρομο Μ4, μια σημαντική εμπορική οδό που συνδέει τη δυτική πόλη – λιμάνι της Λατάκιας με το Χαλέπι, τη Ράκκα και την πλούσια σε πετρέλαιο περιοχή Ντεϊρ Αζ Ζορ στα ανατολικά.
Για τον πρόεδρο της Συρίας, Μπασάρ Αλ Ασαντ ο έλεγχος της εθνικής οδού έχει μείζονα σημασία για κάθε προσπάθεια ανασυγκρότησης της κατεστραμμένης οικονομίας της χώρας.
«Η κυβέρνηση της Συρίας θέλει τον έλεγχο της Μανμπίτζ εδώ και χρόνια» σχολιάζουν γνωστές της κατάστασης και όπως συνεχίζουν και εξηγούν: «Τώρα είδε την απόσυρση των αμερικανικών στρατευμάτων και τη ρωσική στήριξη ως ευκαιρία να επιτύχει τον στόχο της».
Για την Άγκυρα, από την άλλη πλευρά, η απόκτηση μιας βάσης στην περιοχή θα έδινε στις τουρκικές δυνάμεις τη δυνατότητα να εμποδίσουν την μετακίνηση των δυνάμεων των Κούρδων από την μία στην άλλη πλευρά του Ευφράτη και ταυτόχρονα θα απομόνωνε τις επίσης υπό κουρδικό έλεγχο Χασακέ και Γκαμiσλί από το υπό κυβερνητικό έλεγχο, Χαλέπι.
Η Μανμπίτζ έχει επίσης κρίσιμη σημασία για τα σχέδια του Ερντογάν για τη δημιουργία της «ασφαλούς ζώνης», όπως την αποκαλεί, όπου μετά την απομάκρυνση τον Κούρδων μαχητών σκοπεύει να μεταφέρει τουλάχιστον 2 εκατ. πρόσφυγες από τη Συρία εκ των 3,6 εκατ. που σήμερα έχουν βρει καταφύγιο στην Τουρκία.
