Του Απ. Ριζόπουλου,
μέλους του Τ.Γ. Μαγνησίας του ΚΚΕ και δημοτικού συμβούλου Βόλου
Περίσσεψε η υποκρισία και ο εμπαιγμός των κατοίκων του Βόλου στην Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Περιφερειών της Βουλής από τους εκπροσώπους της σημερινής κυβέρνησης της ΝΔ μεταξύ των οποίων ο υφυπουργός ΥΠΕΚΑ Κ. Αραβώσης και από τους εκπροσώπους της προηγούμενης κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ και νυν βουλευτές της Μαγνησίας. Στην πραγματικότητα η συζήτηση στην επιτροπή της βουλής στήθηκε για να αποπροσανατολίσει από το επίμαχο θέμα της καρκινογόνας καύσης των σκουπιδιών από την ΑΓΕΤ – LAFARGE.
Για άλλη μια φορά, η φωνή των χιλιάδων Βολιωτών και Βολιωτισσών που συμμετείχαν στα μεγάλα συλλαλητήρια της πόλης, απαιτώντας να σταματήσει το έγκλημα ενάντια στη ζωή και την υγεία του λαού, στηρίχτηκε μόνο από το ΚΚΕ. Εκ μέρους του ΚΚΕ, ο βουλευτής Γ. Λαμπρούλης, αποκάλυψε τις προθέσεις του στημένου διαλόγου στην επιτροπή, την επιχείρηση δημιουργίας σύγχυσης και συμψηφισμού γενικά της αέριας ρύπανσης με το ζήτημα της καρκινογόνας καύσης σκουπιδιών, που ο λαός του Βόλου απαιτεί να σταματήσει άμεσα.
Από τις αντεγκλήσεις, την αποποίηση ευθυνών μεταξύ υπουργείου και Περιφέρειας Θεσσαλίας αποδείχτηκε ότι:
- Ο ένας και μοναδικός απαρχαιωμένος – μεταχειρισμένος κρατικός σταθμός αέριας ρύπανσης στο Βόλο ουσιαστικά δεν λειτουργεί.
- Οι όποιοι έλεγχοι αφορούν ένα μικρό φάσμα ρύπων: Μονοξείδιο του άνθρακα (CO), Οξείδια του αζώτου (ΝΟ,NO2), Όζον (O3), Διοξείδιο του θείου (SO2), Αιωρούμενα σωματίδια (ΑΣ10–ΑΣ2,5), Βενζόλιο (C6H6). Χημικές όπως διοξίνες, φουράνια, πτητικός υδράργυρος, θάλειο, οξείδιο του βαναδίου, κ.ά., άκρως τοξικές ή καρκινογόνες δεν μετρούνται!
- Υπάρχει ένα συγκεχυμένο νομοθετικό πλαίσιο για το ποιος έχει την ευθύνη των ελέγχων της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, με αποτέλεσμα τελικά το μη έλεγχό της.
- Είναι σε πλήρη υποστελέχωση οι υπηρεσίες ελέγχου περιβάλλοντος, με μεγάλες ελλείψεις σε κατάλληλο επιστημονικό δυναμικό και υποδομές για τη διενέργεια των ελέγχων.
- Η συνεχής καταπάτηση των δικαιωμάτων του λαού να ζει σε ασφαλές περιβάλλον, για τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, για τους οποίους η Ε.Ε. και οι κυβερνήσεις τροποποιούν κατά το δοκούν τους περιβαλλοντικούς όρους και τους επιτρέπουν να κερδοσκοπούν από το εμπόριο στο χρηματιστήριο ρύπων.
- Η ψευδεπίγραφη επίκληση της νομιμότητας δεν είναι τίποτα άλλο παρά η τήρηση των κίβδηλων περιβαλλοντικών όρων, που ύστερα από σχετικές οδηγίες της Ε.Ε., έχουν ενσωματωθεί στην ελληνική νομοθεσία, στον εθνικό και περιφερειακό σχεδιασμό διαχείρισης απορριμμάτων και καθορίζονται με βάση τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων.
Η απογείωση της κοροϊδίας απέναντι στους Βολιώτες με σκοπό το ξέπλυμα της πολιτικής των κυβερνήσεων ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ, που αδειοδότησαν την ΑΓΕΤ να χρησιμοποιεί εκατοντάδες χιλιάδες τόνους απορριμμάτων για καρκινογόνα καύση ήταν οι αβάσιμες και απολύτως αντιεπιστημονικές διαπιστώσεις ότι τελικά «η καύση εναλλακτικών καυσίμων (σκουπιδιών) δεν αποτελεί πρόβλημα» (τάδε έφη ο Κ. Αραβώσης συνεχίζοντας επάξια το έργο του προκατόχου του Σ. Φάμελου του ΣΥΡΙΖΑ) και ότι «δεν υπάρχει αέρια ρύπανση», όπως ισχυρίστηκαν σε συγχορδία ο Περιφερειάρχης Θεσσαλίας Κ. Αγοραστός και ο Δήμαρχος Βόλου Α. Μπέος. Με τις δηλώσεις που έκαναν επιχείρησαν να εξαφανίσουν το φωτοχημικό νέφος, την αιθαλομίχλη, την ρύπανση από το λιμάνι, τις βιομηχανίες και το κυκλοφοριακό, και κυρίως, γιατί γι’ αυτό «μοχθούν», τα εκατομμύρια κυβικά μέτρα απαερίων από την ΑΓΕΤ, τις ποσότητες ολικού άνθρακα, οξειδίων του θείου και αζώτου, τις διοξίνες και τις άλλες καρκινογόνες ουσίες από την καύση των σκουπιδιών, οι οποίες δεν μετρούνται και για τις οποίες δεν υπάρχουν ασφαλή όρια. Βγάζουν «τρελούς» και «γραφικούς» τους επιστημονικούς φορείς και τους γιατρούς που κρούουν το κουδούνι του κινδύνου για τη δημόσια υγεία σύμφωνα και με πρόσφατες μελέτες.
Η Τ.Ε. Μαγνησίας του ΚΚΕ καλεί τους κατοίκους του Βόλου να μην έχουν καμιά εμπιστοσύνη σ’ αυτούς που υπερασπίζονται την πολιτική που στηρίζει την ανάκαμψη της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων από τη διαχείριση των απορριμμάτων, μεταξύ των οποίων και η ανάκτηση ενέργειας από την καύση τους. Να θυμίσουμε ότι στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης, στην τοποθέτησή του ο υπουργός ΥΠΕΚΑ κ. Χατζηδάκης, αναφέρθηκε «στην κυκλική οικονομία» αναφέρθηκε στην «ολοκληρωμένη διαχείριση αποβλήτων, εστιάζοντας ιδιαίτερα στα ΣΔΙΤ (Συμπράξεις με τον Ιδιωτικό Τομέα)» στις Μονάδες Επεξεργασίας Απορριμμάτων (ΜΕΑ) και επισήμανε την ανάγκη για «την εφαρμογή ενεργειακά αποδοτικών τεχνικών με στόχο την ανάκτηση ενέργειας από απόβλητα». Ο κ. Χατζηδάκης αποκάλυψε ότι και η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζει να εφαρμόζει την ίδια τοξική πολιτική ενάντια στην υγεία του λαού. Ήδη αδειοδοτούνται σε πολλές περιοχές της Ελλάδας ΜΕΑ για παραγωγή SRF/RDF και ταυτόχρονα θα αρχίσουν να γίνονται επενδύσεις, εκτός από τις τσιμεντοβιομηχανίες, σε μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από την καύση σκουπιδιών.
Καλούμε τους εργαζόμενους, τις λαϊκές οικογένειες, τους νέους και τις νέες που συνειδητοποιούν το ποιος ευθύνεται για αυτές τις εξελίξεις, που καταλαβαίνουν ότι σήμερα η πολιτική που τσακίζει τα εργασιακά και κοινωνικά του δικαιώματα είναι η ίδια μ’ αυτή που καταπατά τα δικαιώματα στην υγεία και στο καθαρό περιβάλλον, που αντιλαμβάνονται ότι η πολιτική αυτή είναι στην υπηρεσία των συμφερόντων των επιχειρηματικών ομίλων, να οργανώσουν τον αγώνα τους για να σταματήσει η καρκινογόνα καύση, απαιτώντας να αλλάξει ο ΠΕΣΔΑ από την Περιφέρεια Θεσσαλίας και να απαγορεύει ρητά την καύση σκουπιδιών στην ΑΓΕΤ και τη δημιουργία εργοστασίων παραγωγής SRF/RDF.
Να σταθούν απέναντι σε όλους θιασώτες υπέρ της καύσης της κεντρικής και της τοπικής διοίκησης που έχουν μοιρασμένες ευθύνες. Να μην αποδεχτούν τη «νομιμότητα» της Ε.Ε. και των κυβερνήσεων που είναι κομμένη και ραμμένη στις απαιτήσεις του κεφαλαίου. Η νομιμότητα τους και οι έλεγχοι τους δεν έχουν σκοπό να σταματήσουν το έγκλημα. Αντίθετα θέλουν να του δώσουν νομιμοφανές περιτύλιγμα. Χρειάζεται ανατροπή της πολιτικής τους. Στο επίκεντρο της συζήτησης να μπει η σύγκρουση μ’ αυτούς που κρατούν τα κλειδιά της οικονομίας στα χέρια τους και που για τα συμφέροντά τους θα συνεχίσουν να χειροτερεύουν τη ζωή μας. Χρειάζεται ένα κίνημα που θα διεκδικεί να πάρει στα δικά του χέρια τον πλούτο που παράγει, που αποτελεί βασική προϋπόθεση και για τη διασφάλιση του αναφαίρετου δικαιώματος των λαϊκών στρωμάτων να ζουν σε υγιές περιβάλλον.
