Του Δημήτρη Αντωνίου,
Καθηγητή Αγγλικής, Β.Α., Kατόχου MastersΠαιδαγωγικής και Γλωσσολογίας
aglo.academia@gmail.com
Σύμφωνα με την «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» της 9-9-2019, η κ. Νίκη Κεραμέως, Υπουργός Παιδείας, εξήγγειλε τη λειτουργία 240 πειραματικών – πρότυπων σχολείων σε όλη τη χώρα από την επόμενη σχολική χρονιά.
Έχοντας ο ίδιος σχετική γνώση και εμπειρία όσον αφορά την ίδρυση, λειτουργία αλλά και αποτελεσματικότητα και παραγωγικότητα ενός πρότυπου – μοντέλου σχολείου, προφανώς είμαι εις θέσιν να κάνω ορισμένα σχόλια.
Αυτή η ιδέα των πειραματικών σχολείων υπήρξε προ της ελεύσεως του ΣΥΡΙΖΑ στη διακυβέρνηση της χώρας, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ αλλεργικός ον στην ιδιωτική εκπαίδευση, λόγω αριστερίστικης ιδεοληψίας, κατήργησε το συγκεκριμένο νόμο. Μακάρι η νέα κυβέρνηση να πραγματοποιήσει αυτή την ιδέα, διότι η χώρα έχει απόλυτη ανάγκη από ποιοτικά σχολεία και σχολεία μοντέλα διότι:
Α. Σε όλες τις κοινωνίες υπάρχουν χαρισματικά παιδιά, και τα περισσότερα των οποίων συνηθέστατα ποτέ δεν τους δίνεται η ευκαιρία να αξιοποιήσουν τα ταλέντα τους.
Β. Οποιοδήποτε χάρισμα ή ταλέντο και αν διαθέτει ένα παιδί της φτωχογειτονιάς και αγράμματων γονέων, οι πιθανότητες να αξιοποιήσει και να αναδείξει τα χαρίσματά του και τα ταλέντα του είναι σχεδόν μηδενικες. Πόσα παιδιά Ρομά αναδείχθηκαν διαχρονικά; Ελάχιστα, σε σχέση με τις εκατοντάδες χιλιάδες παιδιών Ρομά.
Γ. Η κυβέρνηση σκοπεύει δια κλήρου να επιλέγει τα παιδιά του δημοτικού, αλλά για το γυμνάσιο θα γίνεται επιλογή με κριτήρια. Αυτό λογικό ακούγεται, αν και τα χαρισματικά παιδιά δείχνουν τις ικανότητες τους, τις φιλοδοξίες τους και την εργατικότητά τους πολύ νωρίς.
Δ. Στο σημερινό εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας όπου η νοημοσύνη ταυτίζεται με την ηλικία είναι μία λανθασμένη τακτική, διότι η πνευματική ηλικία the mental age και η χρονολογική ηλικία the chronological age είναι δύο διαφορετικά πράγματα, τα οποία δεν εξελίσσονται με τους ίδιους ρυθμούς. Η διαφορά μεταξύ των δύο ηλικιών, πνευματικής και χρονολογικής, μπορεί να είναι πάρα πολύ σημαντική!
Σε ένα πειραματικό σχολείο παιδιά Γ΄ δημοτικού θα μπορούσαν να έχουν καλύτερες επιδόσεις από παιδιά Α΄ γυμνασίου σε ορισμένα μαθήματα και κυρίως στις ξένες γλώσσες. Επ’ αυτού του συγκεκριμένου θέματος υπάρχουν αδιάσειστα στοιχεία.
Ε. Η οικονομική πλευρά. Σ’ ένα πειραματικό σχολείο πρέπει να έχουν πρόσβαση παιδιά όλων των κοινωνικών στρωμάτων, ασχέτου οικονομικής, φιλετικής ή εθνικής καταγωγής, με την διαφορά πως παιδιά ευπόρων οικογενειών πρέπει να συμβάλλουν οικονομικά ώστε και παιδιά χαμηλών οικογενειακών εισοδημάτων να μπορούν να συμμετέχουν σε αυτά τα σχολεία. Ακόμη και στα δημόσια πανεπιστήμια της χώρας, παιδιά των ευπόρων οικογενειών πρέπει να πληρώνουν, ώστε οι άποροι φοιτητές να έχουν κάποια οφέλη. Αυτή η φιλοσοφία της δωρεάν δημόσιας παιδείας για όλους τη βρίσκω τελείως ανόητη.
Ζ. Πειραματικά σχολεία και ξένες γλώσσες. Ο τομέας της διδασκαλίας και εκμάθησης των ξένων γλωσσών στην Ελλάδα έχει καταστεί τομέας μεγάλης επιχείρησης με την πληθώρα των «πτυχίων» αμφιβόλου διαχρονικής αξίας, αλλά σχετικής μεγάλης «ονομαστικής» αξίας, face value versus real value, και γίνομαι πιο σαφής: Ένα πτυχίο π.χ. First Certificate ή Proficiency Michigan ή Cambridge προ 10ετίας ή και 15ετίας, είχε και ενδεχομένως να έχει πολύ μεγαλύτερη πραγματική αξία από αυτή των αντίστοιχων που αποκτούνται σήμερα. Προ 10ετίας ή και 15ετίας δεν υπήρχε αυτή η πληθώρα των πτυχίων που υπάρχει σήμερα, και συγκεκριμένα μιλάμε για την Αγγλική γλώσσα. Κι όμως τα τότε First Certificate’s ιδιαίτερα τα αποκτηθέντα με Β ή και Α, πληρούσαν όλες τις προϋποθέσεις για την καλή εξέλιξη της Αγγλικής γλώσσας. Δεν συμβαίνει κάτι αντίστοιχο σήμερα.
Για να συνοψίσουμε, οι ξένες γλώσσες θα πρέπει να τύχουν ειδικής μέριμνας, είτε εντός των πειραματικών σχολείων, είτε ως ξεχωριστή οντότητα και στα δημόσια σχολεία και η πρόοδός τους θα πρέπει να αξιολογείται άσχετα με την τάξη του μαθητού στο γυμνάσιο ή στο λύκειο. Στα δημόσια, ακόμα και στα δημοτικά, κάθε χρόνο οι μαθητές θα πρέπει να αξιολογούνται και να ταξινομούνται σε ομοιογενή τμήματα. Η ομοιογένεια των μαθητών σε ένα τμήμα είναι το Α και Ω της προόδου, είτε πρόκειται για την ιδιωτική ή δημόσια εκπαίδευση. Αλλά παράλληλα με την ομοιογένεια πρέπει να υπάρχει και ο κατάλληλος εκπαιδευτικός με επαρκή κατάρτιση, γνώση και μεράκι για τη δουλειά του. Ξέρετε πόσα χαρισματικά παιδιά ποτέ δεν αξιοποιήθηκαν και σε πολλές περιπτώσεις όχι μόνο αδικήθηκαν αλλά και πληγώθηκαν από ανάξιους εκπαιδευτικούς; Σ’ ένα σωστό σχολείο είτε δημόσιο, είτε ιδιωτικό, είτε δημοτικό, είτε γυμνάσιο, είτε λύκειο οι μαθητές θα έπρεπε ΑΝΩΝΥΜΑ να έχουν τη δυνατότητα να εκφράσουν τις απόψεις τους για τους δασκάλους τους.
Υπάρχουν στοιχεία στην κατοχή του γράφοντος, τα οποία, όχι απλώς επιβεβαιώνουν, αλλά αποκλείουν παντός είδους αμφισβήτηση της αυθεντικότητας όσον αφορά την ηλικία και τη νοημοσύνη, την ομοιογένεια και την πρόοδο που μπορεί να επιτευχθεί στον τομέα της διδασκαλίας και εκμάθησης των ξένων γλωσσών.
Σημερινοί επιστήμονες διεθνούς κύρους και αναγνώρισης, καταγόμενοι από το Βόλο, διδάχθηκαν και έμαθαν Αγγλικά σε τρομερά νεαρή ηλικία 10, 11, 12 και 13 ετών και απέκτησαν επίσημους τίτλους γλωσσομάθειας που σήμερα αποκτούνται από μία μερίδα εφήβων αλλά κυρίως ενηλίκων.
