Tου Δημήτρη Αντωνίου,
Καθηγητή Αγγλικής, Β.Α., Kατόχου MastersΠαιδαγωγικής και Γλωσσολογίας
aglo.academia@gmail.com
Στην «Καθημερινή» της 1-8-2019, μεταξύ άλλων, η κ. Κεραμέως, υπουργός Παιδείας, σχολίασε τα εξής: Α) Την πτώση των βάσεων, Β) Την έναρξη αγγλόφωνων προγραμμάτων στα ελληνικά πανεπιστήμια και Γ) Οι δωρεές των φορολογουμένων σε εκπαιδευτικά ιδρύματα εκπίπτουν του εισοδήματος.
Επειδή συμβαίνει να γνωρίζω πώς λειτουργούν τα Αμερικανικά πανεπιστήμια, τόσο τα ιδιωτικά όσο και τα πολιτειακά, μπορώ να κάνω τις συγκρίσεις με τα αντίστοιχα ελληνικά, αν και τα ιδιωτικά πανεπιστήμια τώρα φαίνεται πως θα αρχίσουν να φυτρώνουν στη χώρα μας, και πάλι καιρός ήταν.
Α) Ας αρχίσουμε από την πτώση των φετινών βάσεων στα ελληνικά ΑΕΙ και ΤΕΙ, που είναι και πρόσφατα αλλά και επίκαιρα.
Εάν δεν απατώμαι, από φέτος κάθε πανεπιστημιακό ίδρυμα στη χώρα μας εφαρμόζει τα δικά του κριτήρια όσον αφορά τις βάσεις και δέχεται τους φοιτητές του, οι οποίοι μπορεί να μην αρίστευσαν, αλλά ωστόσο έκαναν φιλότιμες προσπάθειες και τα διάφορα πανεπιστήμια τους δίνουν την ευκαιρία να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους και τις φιλοδοξίες τους. Σ’ αυτό τον κόσμο που ζούμε δεν έχουν δικαίωμα στη γνώση μόνο οι άριστοι, αλλά και οι μέτριοι, διότι και οι μέτριοι μπορούν να αναδειχθούν σε παραγωγικούς. Ας μην ξεχνάμε πως στα ελληνικά πανεπιστήμια πολλοί ήταν οι άριστοι οι οποίοι κατέληξαν να είναι οι αιώνιοι φοιτητές και αρκετοί μέτριοι που πήραν τις σπουδές τους στα σοβαρά αναδείχθηκαν και διακρίθηκαν.
Β) Ερχόμαστε στο δεύτερο θέμα που είναι η καθιέρωση – ίδρυση Αγγλόφωνων προγραμμάτων στα πανεπιστήμια, ώστε αυτά να γίνουν ιδρύματα προσέλευσης φοιτητών ξένων χωρών, οι οποίοι θα ενισχύσουν και τα οικονομικά των πανεπιστημίων αλλά και τα οικονομικά των πόλεων γενικότερα.
Θα ήταν άσχημα για τον Βόλο να δέχεται μερικές χιλιάδες φοιτητές σε Αγγλόφωνα πανεπιστημιακά προγράμματα; Αυτά τα προγράμματα θα μπορούσαν να λειτουργούν τόσο σε προπτυχιακό όσο και σε μεταπτυχιακό επίπεδο (graduate and undergraduate level). Ακόμα πιο συγκεκριμένα: Το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας θα μπορούσε να εφαρμόσει ένα πρόγραμμα διδασκαλίας Αγγλικής αποκλειστικά για υποψηφίους ξένων φοιτητών, αλλά και Ελλήνων που θα σκόπευαν να παρακολουθήσουν Αγγλόφωνα προγράμματα. Αυτά τα προγράμματα θα μπορούσαν να είναι σε δύο επίπεδα, προπτυχιακά και μεταπτυχιακά, όπως προαναφέρθηκε.
Εύλογο είναι οι καθηγητές που θα διδάσκουν Αγγλικά σε αυτά τα προγράμματα θα έχουν και τα ανάλογα προσόντα και των οποίων τα βιογραφικά θα αξιολογούνται από τους καθηγητές του εκάστοτε πανεπιστημίου.
Στις 6-11-2018 προσωπικό μου άρθρο δημοσιεύθηκε στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ, υπό τον τίτλο: «Αγγλόφωνη Ακαδημία Βόλου και «Μεταπτυχιακά» Αγγλικά – Νέα προσέγγιση», το οποίο οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να το εντοπίσουν στην ιστοσελίδα taxydromos.gr, άρθρα Δημήτρη Αντωνίου, Καθηγητή Αγγλικής. Σε εκείνο το άρθρο επισήμαινα με κάθε λεπτομέρεια την κατάσταση που επικρατεί στην ελληνική επικράτεια όσον αφορά τη διδασκαλία των Αγγλικών και τι δεν προσφέρεται σήμερα ανά την επικράτεια μετά την απόκτηση των διαφόρων τίτλων γλωσσομάθειας αλλά και κατά τη διάρκεια της εκμάθησης. Πληροφορούμαι από έγκυρες πηγές πως στην Ελλάδα υπάρχουν περίπου 30 φορείς, οι οποίοι «απονέμουν» τίτλους Αγγλομάθειας.
Το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, το έχω επισημάνει και στο παρελθόν, καλά θα ήταν να καθιέρωνε την ίδρυση και ενός τμήματος προετοιμασίας διδασκαλίας της Αγγλικής γλώσσας στα ήδη υπάρχοντα παιδαγωγικά τμήματα. Η σωστή διδασκαλία των ξένων γλωσσών αρχίζει από τα νήπια και από τους νηπιαγωγούς και όχι με αποφοίτους ή πτυχιούχους της Αγγλικής Φιλολογίας των Πανεπιστημίων Αθηνών και Θεσσαλονίκης, οι οποίοι εάν έμαθαν και διδάχθηκαν στραβά Αγγλικά, δεν θα τα διόρθωναν στο πανεπιστήμιο, σε τμήματα των 150 ή 200 ατόμων.
Γ) Ερχόμαστε τώρα στο τρίτο σκέλος των δηλώσεων της κ. Κεραμέως περί δωρεών σε εκπαιδευτικά ιδρύματα και φοροαπαλλαγές. Πράγματι αυτή η πολιτική ισχύει στις ΗΠΑ και οι δωρητές έχουν κάθε λόγο να κάνουν δωρεές σε εκπαιδευτικά ιδρύματα και αυτές οι δωρεές να αφαιρούνται από τα εισοδήματά τους.
Τα Αμερικανικά πανεπιστήμια, και κυρίως τα ιδιωτικά, διότι αυτά διαπρέπουν, δεν προέκυψαν εκ μαγείας. Απόφοιτοι των ιδιωτικών πανεπιστημίων που αναδείχθηκαν διεθνώς ή κατέλαβαν περίοπτες θέσεις και των οποίων τα έσοδα είναι πολύ υψηλά, αντί να πληρώνουν την εφορία I.R.S. (Internal Revenue Services), προτιμούν να τα χαρίσουν στην Alma Mater, δηλαδή τα σχολεία που τους βοήθησαν να αναδειχθούν και τα οποία με τη σειρά τους θα βοηθήσουν άλλους φοιτητές να αναδειχθούν και οι οποίοι μπορεί να είναι οικονομικά αδύναμοι.
Από την πλευρά της κυβέρνησης πρέπει να παραδεχτούμε πως αυτή είναι μία γενναία απόφαση, η οποία δίνει μία ισχυρή ώθηση στα εκπαιδευτικά ιδρύματα, είτε αυτά είναι ιδιωτικά ή κρατικά, όπως συμβαίνει στις ΗΠΑ.
Οσον αφορά στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας θα ήταν ωφέλιμο αλλά και ενδιαφέρον να κάνει μία έρευνα αλλά και μία αξιολόγηση των φοιτητών του για να διαπιστωθεί πόσοι από τους φοιτητές είναι κάτοχοι διαφόρων τίτλων Αγγλομάθειας και κατά πόσον οι κάτοχοι αυτών των τίτλων γλωσσομάθειας μπορούν να ανταποκριθούν σε μία στοιχειώδη συνέντευξη. Δυστυχώς, οι γραπτοί τίτλοι δεν απεικονίζουν πάντα ούτε την άρθρωση, ούτε τη γραμματική, ούτε την προφορά του κατόχου. Άκουσα πρόσφατα κάποιον Αγγλομαθή να αποκαλεί δημοσίως τους Αργοναύτες αντί για Αργκονοτς, που είναι η σωστή Αγγλική προφορά, Αργκονάουτς.
