Νίκο μας αγαπημένε, με αφορμή το τρίμηνο που έφυγες από κοντά μας, θέλω Νίκο να σου μιλήσω, γιατί ποτέ δε θα ξεχάσω.
Θυμάμαι πόσο όμορφα γιορτάσαμε το Πάσχα στην αγαπημένη σου Σκιάθο, όλη μέρα Νίκο μου γελούσαμε και χαρά εσύ σκορπούσες αφού λεβέντη μου χόρευες και τραγουδούσες.
Λεβέντης ήσουν και λεβέντικα τη ζωή τη ζούσες και μέχρι την τελευταία ώρα τη ρουφούσες.
Φαίνεται Νίκο μου πως όλους τους αγαπούσες και όλη τη Σκιάθο μας γυρνούσες σαν να μας αποχαιρετούσες.
Θέλω να σου πω πώς έφυγες στις 15 του πιο ωραίου μήνα με τα λουλούδια. Σαν πεταλούδα έφυγες από κοντά μας. Θέλω να σου θυμίσω σήμερα που συμπληρώνεται ένα τρίμηνο πως είναι μεγάλη γιορτή, γιορτάζει η Μεγαλόχαρη, η Παναγιά μας, που είναι η μητέρα όλων.
Σήμερα γιορτάζει και η μάνα σου, διπλή γιορτή, γενέθλια και ονομαστική γιορτή. Γιορτάζαμε όλη η οικογένεια μαζί και εσύ Νίκο όλο γελούσες και τραγουδούσες και τη χαρά σ’ όλους σκορπούσες. Σήμερα η γιορτή της μάνας σου δεν είναι ίδια. Θα λείπεις από το γιορτινό τραπέζι εσύ που το κέφι σκορπούσες.
Νίκο μου αγαπημένε, η μάνα σου πολύ σ’ αγαπούσε. Μία σταλιά 50 ημερών σε έφερε στη Γερμανία. Εγώ Νίκο μου πολλές φορές έλειπα, όπως θυμάσαι σε διάφορες αποστολές. Εκείνη σα βράχος ακλόνητος εκεί στην ξενιτιά σας μεγάλωνε και σένα και την αγαπημένη Ελενα, την αδελφούλα σου, όπως την έλεγες. Η μάνα σου πολύ αγαπούσε και με την αδελφή σου την Ελενα όλο για σένα μιλάει και κλαίει.
Είναι βαρύς ο πόνος Νίκο μου, για εμάς γιατί ξέρουμε ότι δεν θα σε ξαναδούμε.
Μα Νίκο μου θέλω να σου πω ότι ξέρω πως εκεί ψηλά που βρίσκεσαι ότι εσύ μας βλέπεις και μας ακούς. Τώρα θέλω να σου πω ότι η Ελενα και ο Αχιλλέας, τα αγαπημένα αδέλφια σου, μας παρηγορούν και κάθε μέρα μας βοηθούν. Θέλω ακόμη να σου πω πως τα αγαπημένα μας εγγονάκια δεν τα βλέπουμε. Η Ηλέκτρα και η Λήδα, οι ανιψιές σου, πήγαν στη Σκιάθο. Η Ηλέκτρα βρήκε τον Κωνσταντίνο και είπε ότι είναι καλά και μας έστειλε χαιρετίσματα. Η Λήδα θα φύγει για σπουδές στη Γαλλία. Ο αγαπημένος Αχιλλέας θα φύγει στη δουλειά και αυτό Νίκο προσπαθώ, την Ελενα να τη φέρουμε στον Βόλο γιατί δε θέλω να μείνουμε έρημοι και μόνοι.
Πρέπει να σου πως ότι πολύ μας συμπαραστάθηκαν οι συνάδελφοί σου από την τράπεζα για αυτό και θα σου αναφέρω μερικά ονόματα: Η κυρία Καραγιάννη, η κ. Αναγνωστοπούλου, και η Ξανθίπη, η Αθηνά, η Χαρά, η Βιολέτα, ο Κωνσταντίνος και ο Ηρακλής. Νίκο μου οι φίλοι σου, όλοι είναι κοντά μας και μας παρηγορούν και αυτό μας συγκινεί.
Θέλω Νίκο μου να ευχαριστήσω από καρδιάς επίσης την εφημερίδα ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ και όλο το συντακτικό προσωπικό, γιατί πολύ μας συμπαραστάθηκε στον πόνο μας.
Θέλω να ευχαριστήσω επίσης μερικές οικογένειες που μας βοηθούν και πολύ μας αγαπούν, όπως επίσης τον φίλο μας και φίλο σου, τον βουλευτή Χρήστο Μπουκώρο, καθώς επίσης και τις οικογένειες Θανάση Μπόγα, Τάκη Παντελόπουλου, Μιχάλη Τακόπουλου, την οικογένεια του Μπάμπη και της Συργιάνας, την οικογένεια της Ντίνας Παπαδιακουμή, την οικογένεια Τάκη Τσιλεβίδη, Στέφανου Χατζή, Κατερίνας και Γιώργου Καλτσογιάννη, την οικογένεια της Ζήνας και της Ρέας.
Μας αγαπάνε Νίκο. Θέλω εκεί ψηλά στους ουρανούς, στην πολιτεία των Αγγέλων και για αυτούς τους αγγέλους να μεριμνάς. Αυτά είναι Νίκο μου τα νέα μας. Θέλω να σε αποχαιρετήσω και γλυκά να σε φιλήσω και τον Πανάγαθο Θεό και την Παναγιά να ευχαριστήσω.
Ο πατέρας σου
Κώστας Μπαλατσούκας
