Του Δημήτρη Βασιλείου, Γεν. Γραμματέα του Ε.Κ. Βόλου
Την κατεύθυνση της πολιτικής μιας Κυβέρνησης συνήθως τη χαρακτηρίζει το πρώτο – πρώτο νομοθετικό έργο της, με το οποίο «ανοίγονται και τα χαρτιά της», για ζητήματα σοβαρά και κρίσιμα, όπως είναι τα δικαιώματα των εργαζομένων, η εισοδηματική πολιτική, το Ασφαλιστικό, τα μέτρα για τους ανέργους, η βελτίωση της Κοινωνικής Ασφάλισης και της δημόσιας δωρεάν Υγείας. Μέχρι στιγμής, τα «δείγματα γραφής» της νέας Κυβέρνησης Μητσοτάκη, δεν έχουν εκτεθεί στην κάθε τους λεπτομέρεια.
Οι προεκλογικές δηλώσεις του πρωθυπουργού και των στελεχών του προϊδέαζαν πως θ’ ακολουθούνταν μια διορθωτική πολιτική, που θα αποκαθιστούσε τις μνημονιακές αδικίες του λαϊκιστή κ. Τσίπρα και θα επικέντρωνε στην ανακούφιση των χαμηλότερων κοινωνικών στρωμάτων, αυτών που τα μνημόνια όλα αυτά τα χρόνια κυριολεκτικώς τσάκισαν.
Όμως, οι δημόσιες μετεκλογικές δηλώσεις και οι προγραμματικές εξαγγελίες τις Κυβέρνησης, δείχνουν πως, αντ’ αυτών, η Κυβέρνηση κινείται μάλλον ολισθηρά, με το άνοιγμα επικίνδυνου «μετώπου» με τα Συνδικάτα. Οι αλλαγές που προτίθεται να κάνει, για παράδειγμα, ο υπουργός Εργασίας κ. Βρούτσης σχετικώς με τον τρόπο που θα παίρνονται οι αποφάσεις για τις απεργίες, είναι κατά τη γνώμη μας άστοχες, παρεμβαίνουν σε εσωτερικές δημοκρατικές διαδικασίες των Συνδικάτων και μάλλον λειτουργούν ως ανασταλτικός παράγοντας για την δημοκρατική άσκηση του απεργιακού αυτού όπλου των εργαζόμενων, προς τέρψη των εργοδοτών.
Εκφράζουμε τη γνώμη πως αυτή την κίνηση θα πρέπει να την επανεξετάσει ο κ. Βρούτσης. Αποφάσεις, που αφήνουν να πλανάται και η υποψία έστω ότι κινούνται σε αντιδημοκρατική ή παρεμβατική κατεύθυνση, υποβαθμίζοντας και απαξιώνοντας τον ρόλο θεσμικών αντιπροσωπευτικών Οργάνων των εργαζόμενων, ευλόγως μπορεί να οδηγήσουν και στο συμπέρασμα ότι εξυπηρετούν κάποιον σκοπό! Εάν ο κ. Βρούτσης δεν θέλει να του προσάψουν πως με τους νεωτερισμούς του αυτούς (ηλεκτρονική ψηφοφορία για τις απεργίες) εξυπηρετεί και διευκολύνει τους εργοδότες, θα πρέπει να αποφύγει να υλοποιήσει το πρωτοφανές αυτό μέτρο, ως αντιδημοκρατικό και αντεργατικό! Σε διαφορετική περίπτωση, όντως ξεκινάει στραβά. Σε μια τέτοια δε περίπτωση, θα βρει, όπως και ο κ. Τσίπρας, τα Συνδικάτα στον δρόμο του, αποφασισμένα να υπερασπισθούν όλα εκείνα, που με αγώνες οι εργαζόμενοι κατοχύρωσαν.
Μετά από δέκα χρόνια σκληρών μνημονίων, εκτιμούμε πως οι εργαζόμενοι δεν αντέχουν άλλη συρρίκνωση ούτε των εισοδημάτων τους, ούτε της Κοινωνικής τους περίθαλψης και της Πρόνοιας. Δεν ξέρουμε τι ακριβώς έχει στον νου της η νέα Κυβέρνηση και τι βαφτίζει «τομές», όμως εάν αυτές οι «τομές» είναι μια συνέχιση και επανάληψη των πολιτικών εκείνων, που κουτσούρεψαν τους μισθούς τους, εξανέμισαν τις συντάξεις τους και έκαναν την Υγεία «Ελντοράντο» για τα ιδιωτικά μεγάλα κεφάλαια, τότε, λυπούμαστε, αλλά θα μας βρούνε απέναντι.
Τον Σεπτέμβρη στη ΔΕΘ περιμένουμε ν’ ακούσουμε τον νέο πρωθυπουργό. Του εφιστούμε την προσοχή, όμως. Το θέμα δεν είναι μόνο να μην ακούσουμε ψεύτικες και λαϊκιστικές εξαγγελίες, σαν του κ. Τσίπρα. Το θέμα είναι να μην ακούσουμε καν εξαγγελίες, που θα δίνουν τους εργαζόμενους «βορά» στα ιδιωτικά συμφέροντα, ανυπεράσπιστους και με τα Συνδικάτα στο στόχαστρο! Καλές είναι οι αναφορές στις «προηγμένες χώρες της Ευρώπης» και στα «Συστήματα εργασίας και Πρόνοιας». Αλλά, με μια χώρα σαν την Ελλάδα, κυριολεκτικά καθημαγμένη από τα μνημόνια και την ύφεση, με τον παραγωγικό της ιστό διαλυμένο και με το Κράτος σχεδόν σε κατάρρευση, αυτές οι βιαστικές «τομές» και, μάλιστα σε τομείς ευαίσθητους, που ανοίγουν «κερκόπορτες» στο κεφάλαιο, είναι μάλλον άστοχες και άκαιρες.
Ας το έχει αυτό υπόψη της η Κυβέρνηση, ενόψει της ΔΕΘ.
