Του Δημήτρη Κουτσιφέλη,
υποψήφιου βουλευτή Μαγνησίας με τον ΣΥΡΙΖΑ
Ο πρώτος εξ αυτών, παρέδωσε μια χώρα το 2009, με πρωτογενές έλλειμμα 24 δισ. ευρώ!
Στη συνέχεια ο «λεφτά υπάρχουν», έφερε το ΔΝΤ.
Ο τρίτος ένας διορισμένος τραπεζίτης, εξυπηρέτησε τα συμφέροντα των δανειστών.
Ο τελευταίος, σε μια «ιστορία επιτυχίας», πήγε την ανεργία στο 28% και την ανεργία στους νέους στο 60%.
Κι έτσι ένας λαός, πήγε στα σκουπίδια, χάθηκαν περιουσίες, η φτώχεια έτριζε τα δόντια της.
Οι μισθοί εξευτελίστηκαν, υπάλληλοι απολύθηκαν, μαγαζιά έκλεισαν, σπίτια κινδύνευαν, νέοι μετανάστευσαν, δικαιώματα εξαφανίστηκαν. Για να περάσεις έξω από νοσοκομείο έπρεπε να πληρώσεις. Τα χρέη στο δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία διογκώθηκαν. Και το χειρότερο, ένας λαός έχασε το δικαίωμά του να ελπίζει, να ονειρεύεται, να περιμένει ότι η μέρα που θα ξημερώσει θα είναι καλύτερη από τη σημερινή.
Αυτή τη χώρα ανέλαβε να κυβερνήσει ο ΣΥΡΙΖΑ το Φλεβάρη του 2015. Μια χώρα χρεοκοπημένη, που στο ταμείο του κράτους υπήρχαν 400 εκ. ευρώ, τα οποία δεν έφθαναν, ούτε για την πληρωμή των συντάξεων του μήνα.
Μια χώρα που η «ιστορία επιτυχίας» την υποχρέωνε να πάρει πρόσθετα μέτρα 21 δισ. ευρώ μέχρι το 2020! (μεσοπρόθεσμο του 2014).
Μια χώρα με βουλιαγμένα ασφαλιστικά ταμεία, κατεστραμμένα από το PSI,τα οποία σύμφωνα με τις αναλογιστικές μελέτες, μπορούσαν να δώσουν συντάξεις μέχρι το 2019.
Σήμερα τεσσεράμισι χρόνια μετά, η χώρα βαδίζει σε ένα καθαρό δρόμο. Βγήκε από τα μνημόνια τον Αύγουστο του 2018, ανέκτησε την εθνική κυριαρχία, η κυβέρνηση μπορεί να αποφασίζει με γνώμονα το συμφέρον του λαού κι όχι με βάση τις απόψεις των δανειστών.
Το ταμείο έχει 34 δισ. ευρώ. Τα πρόσθετα μέτρα από 21 δισ. μειώθηκαν στα 9 δισ. και τελείωσαν.
Το χρέος έχει γίνει πλέον βιώσιμο και οι δόσεις μέχρι το 2030, επιτρέπουν την άσκηση αναπτυξιακής και όχι περιοριστικής πολιτικής.
Τα χρέη στο δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία, ρυθμίστηκαν με ευεργετικούς όρους για τους πολίτες σε 120 δόσεις.
Τα ασφαλιστικά ταμεία, ενοποιήθηκαν και πλέον είναι πλεονασματικά, οι συντάξεις είναι ασφαλείς.
Η πρώτη κατοικία με αντικειμενική αξία μέχρι 250.000 ευρώ, προστατεύτηκε αποφασιστικά.
Η πρόσβαση στην δημόσια υγεία, είναι ελεύθερη.
Οι πιο αδύνατοι στηρίζονται με σταθερά κοινωνικά επιδόματα.
Αυξήθηκε ο κατώτατος μισθός κατά 11% και καταργήθηκε ο υποκατώτατος.
Η ανεργία μειώθηκε τον Μάρτη του 2019, σύμφωνα με την Eurostat, στο 18,1%. 500.000 εργαζόμενοι βρήκαν δουλειά.
Οι έχοντες με πρώτους τους καναλάρχες, άρχισαν να πληρώνουν. Ο ΦΠΑ στο ρεύμα, τα φάρμακα, το αέριο, την εστίαση, τα τρόφιμα μειώθηκε. Το 20% των Ελλήνων πληρώνει το 80% των φόρων. Ποιοι είναι στο 20%; Όσοι έχουν μεγάλα εισοδήματα.
Επενδύθηκαν κονδύλια στην έρευνα, τετραπλάσια από ότι πριν, χορηγούνται μεταδιδακτορικές διατριβές, νέοι επιστήμονες άρχισαν να επιστρέφουν.
Ενώ στα χρόνια 2010 – 2014, μπήκαν 200.000 λουκέτα, σήμερα το 2019 υπάρχουν 40.000 περισσότερες επιχειρήσεις από ότι το 2014.
Κι αναρωτιέται κανείς. Γιατί αυτή η κυβέρνηση που έβγαλε τη χώρα από τα Μνημόνια, δέχεται τέτοιο πόλεμο, από όλους; Γιατί αυτή η κυβέρνηση που ανόρθωσε το ανάστημα της Ελλάδας στο διεθνές πεδίο, καταγγέλλεται πανταχόθεν;
Η απάντηση είναι μια. Επειδή αυτή η κυβέρνηση έβγαλε τη χώρα από τα μνημόνια κι έκανε το λαό νοικοκύρη στον τόπο του!
Γιατί δεν τους έφθασαν όσα άρμεξαν από την πλειοψηφία των Ελλήνων από το 2010 ως το 2014. Δεν τους έφθασαν οι 10.000 αυτοκτονίες. Δεν τους έφθασαν τα δισεκατομμύρια που φυγαδεύτηκαν. Επιθυμούσαν τα μνημόνια για να έχουν μόνιμο και σταθερό άλλοθι για την λήψη και εφαρμογή κι άλλων αντιλαϊκών μέτρων. Σαν κι αυτά που τους ξεφεύγουν πότε πότε. Την κατάργηση του 8ωρου, την 7ήμερη εργασία, το ξεπούλημα της κοινωνικής ασφάλισης σε ιδιωτικές εταιρείες, την άκρατη ιδιωτικοποίηση της υγείας. Όλα στο βωμό του κέρδους των λίγων και ισχυρών και για τους πολλούς την επαναφορά στα μαύρα χρόνια των μνημονίων.
Για κάθε καλόπιστο είναι φανερό, ότι η επιστροφή στο χτες είναι καταστροφική. Η ζωή είναι το μεγαλύτερο αγαθό και για αυτήν ακριβώς αποφασίζουμε στις 7 Ιούλη. ΣΥΡΙΖΑ, δεν γυρίζουμε πίσω!
