Του Πρωτοπρεσβύτερου Απόστολου Θάνου, Εφημέριου Ιερού Ναού Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Βόλου
Κατά τη σημερινή μεγάλη δεσποτική εορτή της Πεντηκοστής, αγαπητοί αδελφοί, ξαναφέρνουμε στη σκέψη μας ένα από τα πλέον θαυμαστά και υπερφυσικά γεγονότα που συνέβησαν στην ιστορία μας. Ξαναθυμόμαστε την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος που έλαβε χώρα στα Ιεροσόλυμα, στη μητέρα των Εκκλησιών.
Οι ταπεινοί και θεοφόροι Απόστολοι έζησαν το μεγάλο θαύμα έχοντας απόλυτη εμπιστοσύνη στον αναληφθέντα Κύριο. Άκουσαν θόρυβο δυνατό, σαν να σφύριζε ισχυρός άνεμος, που γέμισε όλο το σπίτι, όπου ήσαν συγκεντρωμένοι. Κατόπιν, είδαν πύρινες γλώσσες να αιωρούνται και να σταματούν πάνω από το κεφάλι του καθενός. Τέλος, ένιωσαν το εσωτερικό τους, τη ψυχή τους, να πλημμυρίζει από την ανέκφραστη χάρη του Αγίου Πνεύματος. Παράλληλα, από το στόμα τους αναπηδούσαν ιερά, θεόπνευστα αποφθέγματα σε γλώσσες που μέχρι τότε αγνοούσαν τελείως.
Ακριβώςμε αυτά τα σημεία, βοή, πύρινες γλώσσες, γλωσσολαλία φανερώθηκε το Πνεύμα το Άγιο στον κόσμο. Υπήρχε προ πάντων των αιώνων, ως ομοούσιον και ομόθρονονμε τον Πατέρα και τον Υιόν. Η άφθονη, ωστόσο, έκχυσή του συνέβη την Πεντηκοστή, όταν το «μεσότειχον» ανάμεσα στο Θεό και τον κόσμο καταρρίφθηκε από το Σταυρό του Κυρίου.
Σήμερα το Άγιο Πνεύμα δεν ενεργεί σε μας όπως τότε, την Πεντηκοστή, με βοή και γλωσσολαλία. Η γλωσσολαλία ως χάρισμα του Αγίου Πνεύματος, διατηρήθηκε στους Αποστολικούς κυρίως χρόνους κατά τους οποίους οι νεοφώτιστοι συνήθως μιλούσαν ξένες γλώσσες ώστε να πεισθούν ότι κάτι υπερκόσμιο συνέβη στη ψυχή τους.
Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια εμφανίσθηκαν μερικοί οι οποίοι ισχυρίζονται ότι και αυτοί, όπως οι Απόστολοι την Πεντηκοστή, ομιλούν ξένες γλώσσες και ότι ερμηνεύουν αλαθήτως την Αγία Γραφή. Και αυτοί είναι οι λεγόμενοι Πεντηκοστιανοί. Οι οπαδοί τους απορρίπτουν την Παράδοση της Εκκλησίας. Αντί της αυθεντίας των Πατέρων χρησιμοποιούν τη λογική για την ερμηνεία των Γραφών με αποτέλεσμα να περιπίπτουν σε εσφαλμένες και ακατανόητες θεωρίες.
Αγαπητοί μου, ποτέ μην αλλάξετε την Ορθόδοξη πίστη, την αληθινή, τη φωτεινή και απλή πίστη στις αξίες και στις παραδόσεις της Εκκλησίας μας.
