Του Δημήτρη Χρυσόπουλου, Φιλόλογου – Ιστορικού
Τις ημέρες αυτές και καθώς πλησιάζουν οι πανελλήνιες εξετάσεις, μαθητές και γονείς κατακλύζονται από συναισθήματα αγωνίας και άγχους. Για όσους έχουν ξαναδώσει, η εμπειρία αυτή αποτελεί μια γνώριμη κατάσταση. Για τους περισσότερους μαθητές όμως φαντάζουν κάτι άγνωστο, αγχωτικό, μέχρι και τρομακτικό. Κι όμως τίποτα από αυτά δεν πρέπει στην πραγματικότητα να συμβαίνει διότι μόνο ένα πράγμα φαντάζει δεδομένο: Είτε ο μαθητής τα καταφέρει είτε όχι, κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει με βεβαιότητα τι του επιφυλάσσει το εργασιακό του μέλλον, πόσο μάλλον στο αβέβαιο οικονομικό (και όχι μόνο) περιβάλλον της Ελλάδας…
Ελάχιστα πριν το τέλος
Κι αν η προετοιμασία των μαθητών έχει σχεδόν ολοκληρωθεί, ωφέλιμο θα ήταν τις ημέρες των εξετάσεων οι υποψήφιοι να ακολουθήσουν ορισμένες συμβουλές οι οποίες θα τους αφαιρέσουν λιγάκι από το -λογικό- άγχος τους ώστε να αυξήσουν τις πιθανότητές τους και να πετύχουν τους στόχους τους. Αρχικά λοιπόν (θα χρησιμοποιήσω α’ πληθυντικό γιατί κάθε φορά που προετοιμάζω έναν μαθητή για Πανελλαδικές, πραγματικά περνάει μπροστά από τα μάτια μου ο δικός μου «αγώνας» πριν κάμποσα χρόνια, σαν μία ταινία που επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο) φροντίζουμε να ξυπνήσουμε και να ετοιμαστούμε εγκαίρως, για να μην έχουμε και το επιπρόσθετο άγχος αν θα προλάβουμε. Άλλωστε βιασύνη και εκνευρισμός βλάπτουν τη συγκέντρωση.
Παράλληλα πρέπει να επισημανθεί ότι το διάβασμα της τελευταίας στιγμής πριν μπει κανείς στην αίθουσα ή το πρωί λίγο πριν φύγει από το σπίτι αυξάνει το άγχος. Γι’ αυτό και το αποφεύγουμε, όπως και τους συμμαθητές που μεταδίδουν στρες. Προτιμούμε ήρεμα και χαλαρά άτομα. Όταν πάρουμε τα θέματα μπροστά μας, ξεκινάμε από αυτά που μας φαίνονται πιο εύκολα. Διαβάζουμε το κάθε θέμα προσεκτικά, υπογραμμίζοντας τις λέξεις – κλειδιά. Αν ξεχάσουμε κάποια λέξη ή «κολλήσουμε» κάπου, αφήνουμε κενό και συνεχίζουμε, με σκοπό να επανέλθουμε μετά (αρκεί να βάλουμε ένα σημάδι, για να το θυμηθούμε).
Επιπρόσθετα θα ήταν παράλειψη να μην τονιστεί ότι πριν απαντήσουμε σε κάποιο ερώτημα, διαβάζουμε προσεκτικά την εκφώνηση, για να σιγουρευτούμε θα απαντήσουμε σ’ αυτά που ρωτάει ή ότι δεν παραλείψαμε κάτι. Αν δεν προλαβαίνουμε, δεν είμαστε σίγουροι για κάποια απάντηση ή ξέρουμε λίγα μόνο πράγματα, γράφουμε ό,τι γνωρίζουμε. Είναι σίγουρα προτιμότερο από το να μην απαντήσουμε καθόλου. Προσέχουμε την εμφάνιση του γραπτού μας, γράφοντας ευανάγνωστα και τακτικά. Ένα καλογραμμένο γραπτό ανεβαίνει στην εκτίμηση του βαθμολογητή.
Τελειώνοντας, διαβάζουμε πάλι με προσοχή το γραπτό μας πριν το παραδώσουμε, γιατί όλο και κάτι θα βρούμε να διορθώσουμε. Εκμεταλλευόμαστε όλο το χρόνο που έχουμε στη διάθεσή μας. Σε καμία περίπτωση δεν κερδίζουμε κάτι αν τελειώσουμε γρήγορα. Οφείλουμε να το παλέψουμε μέχρι το τέλος και να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε.
Ενα άλλο, καινούργιο ταξίδι ξεκινά σε λίγο
Την ώρα όμως που η δοκιμασία των εξετάσεων βαίνει στην ολοκλήρωσή της, μία ακόμη φουρνιά μαθητών προετοιμάζεται ήδη ενόψει της νέας χρονιάς. Επιτέλους λοιπόν ήρθε η πολυπόθητη ανακοίνωση της εξεταστέας ύλης για τη νέα Γ’ Λυκείου. Τα πρώτα συμπεράσματα σίγουρα δείχνουν ότι η πάταξη της παπαγαλίας μάλλον θα μείνει για μια ακόμη χρονιά ανεκπλήρωτος πόθος… Όπως φυσικά και η αβεβαιότητα για όλους μας η οποία θα επιμηκυνθεί για λίγο (ελπίζω) ακόμη. Πως άραγε να μη συμβεί κάτι τέτοιο όταν υπάρχει μία μεγάλη αύξηση της διδακτέας ύλης η οποία σε συνδυασμό με το γεγονός ότι (αν φυσικά ισχύσει) το νέο σύστημα, φέρνει αρκετά νέα δεδομένα στη ζωή μας και περισσότερο μπερδεύει παρά απλοποιεί τα πράγματα… Το γεγονός μάλιστα ότι ανακοινώθηκε εν μέσω ενδοσχολικών εξετάσεων δεν νομίζω ότι εξυπηρετεί σε κάτι… Υπήρχε άπλετος χρόνος να έχει συμβεί κάτι τέτοιο εδώ και καιρό…
Επιπλέον πρέπει να τονιστεί ότι στην ουσία βαδίζουμε ακόμη με υποθέσεις… Αν, λέω εγώ, στις ερχόμενες εκλογές έχουμε νέα κυβέρνηση, θα ισχύσει άραγε αυτό το σύστημα το οποίο ψηφίστηκε πριν λίγο καιρό; Ή μήπως θα «επανέλθουμε» στο φετινό; Σίγουρα είναι κάτι που πρέπει να ξεκαθαριστεί άμεσα καθώς οι μόνοι που δεν φταίνε πραγματικά σε όλο αυτό είναι οι μαθητές… Και κοντά σε αυτούς και εμείς οι εκπαιδευτικοί… Άλλη προετοιμασία απαιτεί το ένα σύστημα, διαφορετική το άλλο… Η διαρκής αβεβαιότητα είναι σίγουρο ότι μόνο καλό δεν κάνει…
Κλείνοντας, θα ήθελα να εξωτερικεύσω ορισμένες σκέψεις που συνήθως τα τελευταία χρόνια, λόγω και της φύσης του επαγγέλματός μου, ομολογώ ότι κάνω συνήθως τέτοιες μέρες… Κάνοντας τον απολογισμό μου και φτάνοντας στο τέλος μιας ακόμη χρονιάς, όλοι μας οφείλουμε να βγούμε πιο δυνατοί από αυτή… Και είναι πολύ απλό το γιατί: Στην αρχή μιας δοκιμασίας, όπως για παράδειγμα αυτής των Πανελλαδικών, νιώθεις ότι χάνεις τα μισά χρόνια απ’ τη ζωή σου… Στο τέλος της, νιώθεις πως τα πήρες πίσω ισοφαρίζοντας… Ωστόσο, το πώς βίωσες την πάλη σου κατά τη διάρκειά της καθορίζει πραγματικά αν έχασες ή κέρδισες: χρόνια, ουσία, ψυχή, αποθέματα, τελικά… ζωή… Όλα θα πάνε καλά! Αυτό να σκεφτόμαστε! Κι αν δεν πάνε, εδώ είμαστε να τα διορθώσουμε…
Υ.Γ. Εύχομαι ολόψυχα σε όλους τους υποψήφιους και τις υποψήφιες Καλή Επιτυχία… Ας ολοκληρώσουμε τον αγώνα μας με αξιοπρέπεια… Ανεξαρτήτως αποτελέσματος είμαι σίγουρος ότι όλοι μας θα έχουμε κερδίσει κάτι από όλη αυτή την επίπονη δοκιμασία…
