Του Δημήτρη Αντωνίου,
καθηγητή Αγγλικής, Β.Α., κατόχου MastersΠαιδαγωγικής και Γλωσσολογίας
aglo.academia@gmail.com
Στην αγγλοσαξονική γλώσσα, δηλαδή στα σημερινά αγγλικά, υπάρχει μία ρήση που λέει: «Honesty is the best policy», η οποία ερμηνεύεται: «Με τιμιότητα και εντιμότητα είναι ο καλύτερος τρόπος να πορεύεται κάποιος στη ζωή του». Δεν γνωρίζω κάποια αντίστοιχη έκφραση στην ελληνική γλώσσα, βεβαίως υπάρχει πληθώρα άλλων εκφράσεων στην ελληνική γλώσσα που απουσιάζουν από άλλες γλώσσες, ωστόσο, κάθε γλώσσα και κάθε πολιτισμός εμπεριέχει το δικό της πλούτο γι’ αυτό όταν μαθαίνουμε μία άλλη γλώσσα εμπλουτίζουμε και τη δική μας γλώσσα και πολιτισμό. Εκείνο το περίφημο ελληνικό ρητό: «Ου γαρ έρχεται μόνον» με μόνο τέσσερις λέξεις περιγράφει όλα τα δεινά του γήρατος και χρειάζονται μερικές προτάσεις να τα εξηγήσουμε σε άλλη γλώσσα.
Επιστρέφουμε στον τίτλο του κειμένου, και λαμβάνοντας υπόψιν τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος είναι προϊόν και της αγγλοσαξονικής γλώσσας και κουλτούρας, απόφοιτος του κορυφαίου Αμερικανικού Πανεπιστημίου και Διδάκτωρ, του Πανεπιστημίου του Harvard, αλλά και άλλων ιδιωτικών κολλεγίων είναι προφανές πως υιοθέτησε αυτήν την περίφημη ρήση περί εντιμότητος, την οποία και εφάρμοσε κατά την προεκλογική περίοδο με εμφανέστατα τα θετικά αποτελέσματα.
Οι ηγέτες οποιουδήποτε κράτους, αναπόφευκτα παρουσιάζουν ή μάλλον καθίστανται και πρότυπα του λαού και κυρίως των νέων, οι οποίοι έχουν απόλυτη ανάγκη από πρότυπα για να ταυτίσουν τους εαυτούς τους.
Το πρότυπο του Αλέξη Τσίπρα ήταν ο Τσε Γκεβάρα, ο Νικολάς Μαδούρος, ο Άρης Βελουχιώτης κλπ., κλπ. Οι αναφερόμενοι, για την εποχή τους, ενδεχομένως έτσι θα έπρεπε να ήταν, διότι οι τότε εποχές αυτό απαιτούσαν και οι τότε ηγέτες ανταποκρινόταν στις ανάγκες των εποχών τους και των λαών τους.
Στην δεκαετία του ’80 οι καταλήψεις των ελληνικών σχολείων από μαθητές δημοτικού και γυμνασίου ήταν η μεγάλη μόδα της εποχής, την οποία ο Αλέξης Τσίπρας εκπροσώπησε επαξίως και χάρις αυτής της εκπροσώπησης κατέλαβε τα ανώτατα αξιώματα στην πολιτική σκηνή. Στην αντίστοιχη εφηβική ηλικία του Α. Τσίπρα ο Κ. Μητσοτάκης ήταν αφοσιωμένος στη μελέτη, στα μαθήματά του, τον αθλητισμό, στη μουσική, στις ξένες γλώσσες κλπ., τα οποία επέδωσαν καρπούς αργότερα, όχι μόνο για τον ίδιο, αλλά και προς όφελος της πατρίδας του.
However, ωστόσο, οι καιροί αλλάζουν και εφόσον αλλάζουν οι καιροί ως οφείλουν και οι επίδοξοι πολιτικοί αρχηγοί πρέπει να αλλάζουν. Γράφοντας τα παρόντα μου έρχεται μία άλλη Αγγλο-Σαξονική ρήση στη μνήμη μου: «Μπορείς να κοροϊδεύεις μερικούς ανθρώπους μερικές φορές, αλλά δεν μπορείς να κοροϊδεύεις τους πάντες και πάντα», «You can fool some people sometimes, but you can not fool all the people all the time».
Η συνήθεια, είναι μία από τις πλέον ισχυρές δυνάμεις, ή και αδυναμίες, του ανθρώπου. Στην Ψυχολογία χρησιμοποιείται ο όρος εθισμός ή και εξάρτηση ή κατά το Αγγλο-Σαξονικό conditioning – addiction.
Ο Α. Τσίπρας υπέστη τον εθισμό του λαϊκισμού από νεαράς ηλικίας και μέχρι προσφάτως αυτό τον υπηρέτησε πιστά και διαχρονικά. Αυτό τον εθισμό του λαϊκισμού τον μετέδωσε και σε άλλους, με κορυφαίο παράδειγμα τον κ. Πολάκη και όχι μόνο. Ο Κ. Μητσοτάκης εφήρμοσε και μία άλλη ρήση: «Πείθεστε τοις ηγουμένοις», έδωσε αυστηρή εντολή σε όλα τα στελέχη του να ακολουθήσουν το παράδειγμα της δικής του συμπεριφοράς. Κάποιος που τόλμησε να απειθαρχήσει καρατομήθηκε στη στιγμή.
Οι Ευρωεκλογές περίτρανα και ανάγλυφα κατέδειξαν πως ζούμε σε άλλη εποχή και αφήνουν πίσω τον άκραττο λαϊκισμό, ο οποίος αντικαταστάθηκε από την εντιμότητα, μετριοφροσύνη και ταπεινοφροσύνη. Αυτό φαίνεται να έχει ιδιαίτερη απήχηση στους νέους ανθρώπους των 17 έως 24 ετών, οι οποίοι γύρισαν την πλάτη στο λαϊκισμό, το ψέμα, στο θράσος, στον κυνισμό και στην διαστρέβλωση των νοημάτων των λέξεων.
Σαν επίλογο του παρόντος οφείλουμε να είμαστε ευγνώμονες στον κ. Τσίπρα που η μεγάλη του ήττα έδωσε ένα ισχυρό μήνυμα στην οικονομία και την διαβλεπόμενη πολιτική σταθερότητα της χώρας. Όσο για την ψαλίδα μεταξύ Τσίπρα και Μητσοτάκη, καθώς ο χρόνος θα εξελίσσεται αυτή η ψαλίδα, κατά πάσα πιθανότητα, θα ανοίγει παρά θα κλείνει.
Μιλώντας για ρητά και γνωμικά έρχεται στη μνήμη μου εκείνο το περίφημο ελληνικό ρητό: «Ενός κακού μύρια έπονται»…. Εδώ δεν χρειάζεται να παραθέσουμε καμία ερμηνεία ή εξήγηση.
Υ.Γ. Θα ήμουν ευγνώμων εάν κάποιος εκ των αναγνωστών γινόταν ο χορηγός μου να εκδοθούν στα Ελληνικά και Αγγλικά κάποιες χιλιάδες ρητά, παροιμίες και γνωμικά σε δίγλωσση έκδοση.
