ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

Ο Μαυροτσεμπέρης ερωτύλος καλόγερος

ο-μαυροτσεμπέρης-ερωτύλος-καλόγερος-495725

Του Νίκου Τσεκούρας,

συνταξιούχου δασκάλου

Όπως όλοι οι τουρκομερίτες Αγωνιστές, όσοι μείνανε χωρίς πατρίδα και χωρίς τοπική δύναμη, ήτανε πιστοί στην κυβέρνηση, από την αρχή του 1821 και κάτω ίσα με το τέλος της βασιλείας του Όθωνα (Σουλιώτες, Χειμαριώτες, Μακεδόνες, κάθε λογής πρόσφυγες ακόμα και αλλόγλωσσοι), τέτοιος ήταν κι ο Χατζηχρήστος, από πατρίδα άγνωστη (ίσωςΜποσνάκος= έποικος από Βοσνία, ήταν γενναίος, τίμιος, και σ’ απίστευτο βαθμό απλός και μονοκόμματος.

Όταν ήρθε στην Ελλάδα ο βασιλιάς Όθωνας τον πήρε υπασπιστή του για το καθαρό του μέτωπο, την παλικαριάτου και τη δοκιμασμένη αγάπη του στην τάξη. Ποτέ δεν ανακατεύτηκε σε στρατιωτικά ή πολιτικά «Κούρταλα» = (επαινετικά ή λυπητερά χειροκροτήματα). Και στα 1934 κατά τη Μεσσηνιακή επανάσταση, σκότωσε από μεγάλο ζήλο αναπολόγητο τον Αριστομένη Κυβαρά με το ίδιο του το χέρι (Β. Γ. Δημητράκη).

Τον ίδιο χρόνο, βρίσκεται ο Χατζηχρήστοςκατά την Ηλεία κοντά στον Αλφειό. Έπιασε μια μέρα έναν από τους άταχτους του να χεικρυφή συνεννόηση με τους λησταντάρτες και του έκοψε το κεφάλι με το ίδιο του το χέρι. Τ’ όνομά του σφαγμένου Καπετάν Λάμπρος. Γι’ αυτό κι οι βασιλιάδες τον κάνανε χάζι άμα κορόιδευε μ’ ένα ύφος τάχαπροβατίσιο αν και παμπόνηρος, και με τ’ ανάποδά του τα Ελληνικά, των υπουργών τους τα μασκαραλίκια, μα και κανενός αλλουνού δεν χαριζόταν.

Κατά το 1852 Ιούλιο μήνα, χειροτονηθήκανε δεκαεννιά δεσποτάδες, τότε ο Αυλάρχης Γαρδικιώτης κι ο Μίλιος υπουργός των στρατιωτών, μέσο του διευθυντή της Αστυνομίας Δούκα (γνωστού με το παρατσούκλι «Μπράβο – Μπράβο» κουρεύανε με τέχνη τους υποψήφιους ρασοφόρους και αυτά τα γνώριζε η Βασίλισσα. Ο Χατζηχρήστος όμως, δεν τα χώνευε αυτά. Μπαίνει στη Βασίλισσα κι αρχίζει:

– Μεγαλειότατη, ξέρεις είμαι φουκαράς, έχω κορίτσι να το παντρεύω. Τώρα κάνουν Δεσποτάδες, ένα καλόγερο, δίνει εμένα χίλια τάλλαρα, να γίνει Δεσπότης. Περικαλώ Βασίλισσά μου κάμε τον Δεσπότη.

– Ποιος είναι αυτός ο καλόγερος;

– Να, είναι Μαύρο-τσεμπέρι το λένε.

– Ποιος Μαυροτσεμπέρης είναι αυτός; … Α! Το Μαυρογεμενή εννοείς; Λέγουν ότι είναι κακοήθης;

– Τι κακοήθη; κυνηγάει φουστάνια…

– Το γνωρίζω, έχει γυναίκα, εναντίον του σχήματός του.

– Πα , πα, καλόγερο γυναίκας, καλόγερο κλέφτη, παίρνει όρκο ψεύτικο, κάνει φονικό (εννοούσε τις βρεφοχτονίες των ρασοφόρων).

– Ποιος είναι αυτός ο Δεσπότης που έκαμε τοιαύτα κακουργήματα;

– Ούλοι καλόγεροι, τσιράκια Γαρδικιώτη, Μίλιου, Μπράβο – Μπράβο.

Μαυρογιάννης ήταν κάποιος στρατιωτικός Παππάς Ρωμανίδης που είχε δεμένοτο καλυμμαύκι του με γυναικείο γεμενί φανταχτερό μαντήλι, τσεμπέρι αντί να το ΄χει με τη μαύρη ιερατική μεσήνα, και ήταν περιλάλητος γυναικάς, μην κρύβοντας το ιδίωμά του.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου