Ο αείμνηστος Βουλευτής Γεώργιος Λούλης, ήταν ο πολιτικός ο οποίος πίστευε βαθιά στη Δημοκρατία.Ήταν η προσωποποίηση της αξιοπρέπειας και της σοφίας.Ακολούθησε την πολιτική του Γεωργίου Καρτάλη, το γραφείο τουήταν εκεί και όπως το άφησε ο Καρτάλης.
Όταν το 1965 έγινε η αποστασία, που κατακερμάτισε την Ένωση Κέντρου του Γεωργίου Παπανδρέου και, μετ’ ολίγον, οδήγησε στην επτάχρονη δικτατορία, παρ’ όλο που ο επικεφαλής της «συνιστώσας» Στ. Αλαμανής εντάχθηκε στους αποστάτες, ο Λούλης παρέμεινε σταθερός, πιστός και αμετακίνητος στην Ένωση Κέντρου, παρά τις προτροπές του Αλαμανή.
Πιστοί φίλοι και υποστηρικτές του Βουλευτή Γ. Λούλη υπήρξαν οι αείμνηστοι Θ. Κλαψόπουλος και Γιώργος Μπαλής – Δήμαρχος Νέας Ιωνίας – και η αφεντιά μου ως νεολαίος τότε της ΕΔΗΝ (ΟργάνωσηΝεων της Ε.Κ.) με Πρόεδρο τον αείμνηστο φίλο μου, Συμβολαιογράφο, Κώστα Κλαψόπουλο
Τοποθέτησα και τον εαυτό μου στους φίλους και οπαδούς του Γ. Λούλη, διότι αυτή είναι η πραγματικότητα.Το 1964 στις Δημοτικές εκλογές, πρίν θέσω υποψηφιότητα για την Κοινότητα Πορταριάς, πρώτα συμβουλεύτηκα τον Γ. Λούλη και του ζήτησα την ενθάρρυνση και άδειά του και μετά ρώτησα τους γονείς μου. Στη συνέχεια, όταν προέκυψε θέμα συνεργασίας με την τότε ΕΔΑ, πάλι την συγκατάθεση του Γ. Λούλη ζήτησα.
Όταν, τέλος το έτος 1977, μετά την δικτατορία, ο Γ. Μαύρος ως Πρόεδρος της Ε.Κ. ήλθε στην Πορταριά, τον προσφωνήσαμε εγώ, ως Πρόεδρος της Κοινότητας και ο Κύριος Κώστας Λούλης, ο σημερινός υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος.
Τώρα, πώς με τέτοια οικογενειακή πολιτική ιστορία, ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας, θέλει να γίνει δημοτικός σύμβουλος με ένα συνδυασμό, που δεν αποκαλύπτει ποια παράταξη εκπροσωπεί, μου φαίνεται περίεργο. Γνωρίζει βέβαια και ο ίδιος ότι δεν υπάρχουν ανεξάρτητοι, όλοι μας κάπου……ανήκουμε.
ΒΑΣ. ΚΟΝΤΟΡΙΖΟΣ
