Του Πρωτοπρεσβύτερου Απόστολου Θάνου,
Εφημέριου Ιερού Ναού Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Βόλου
O Κύριος ομιλεί µε σαφήνεια και κατηγορηματικότητα για το βίωμα της χριστιανικής ζωής. Οι μαθητές Του νόμιζαν ότι η ζωή κοντά στο Χριστό θα ήταν χωρίς πόνους, χωρίς θλίψεις, χωρίς βάσανα, χωρίς διωγμούς και συκοφαντίες.
Όταν ο Κύριος τους είπε ότι θα πάθαινε πολλά από τους ανθρώπους, ότι θα απεδοκιμάζετο από τους πρεσβυτέρους και αρχιερείς, ότι θα καταδικάζετο σε θάνατο
και ότι την τρίτη ημέρα θα αναστηθεί, ο Πέτρος άρχισε να τον επιτιμά.
Τι ήταν όλα αυτά που έλεγε ο Διδάσκαλος; Αυτοί περίμεναν τη λύτρωση και τη χαρά και Εκείνος τους ομιλεί για βάσανα και θάνατο; Ας δούμε, αδελφοί µου, ποια απάντηση έδωσε ο Κύριος εις τα λόγια του Πέτρου. Κατ’ αρχάς πρέπει να πούμε ότι δεν είναι µόνο ο Πέτρος που είχε αυτές τις αντιλήψεις για την χριστιανική ζωή, αλλά και οι περισσότεροι από τους χριστιανούς σήμερα. Οι περισσότεροι πιστεύουν και απαιτούν συγχρόνως πως αν ακολουθήσουν τον Χριστό εις την ζωή των, δεν θα συναντήσουν και δεν πρέπει να συναντήσουν βάσανα και θλίψεις. Θέλουν στο δρόμο τους να ακούν επαίνους.
Ο Κύριος, όμως, δίδει την απάντηση και εις τον Πέτρον και σε όλους τους χριστιανούς. Λέγει εις τον Πέτρov «ου φρονείς τα του Θεού, αλλά τα των ανθρώπων». Δεν σκέπτεσαι όπως σκέπτεται ο Θεός. Οι χριστιανοί φαντάζονται και ονειρεύονται τη ζωή κοντά στο Χριστό, σαν µία ζωή γεμάτη µόνο από χαρές και ευτυχία. Όμως, ευρίσκονται μακριά από το θέλημα και την αγάπη του Θεού.
Τι απαντά ο Κύριος στο θέμα αυτό; Να τι απαντά.Όποιος θέλει να είναι μαθητής µου και να απολαύσει τα αγαθά και τις χαρές της αιωνίου ζωής, να απαρνηθεί τον εαυτό του, να σηκώσει τον σταυρόν του εις τους ώμους του και να µε ακολουθήσει. Να µην σκεφθεί τι θα πουν οι άνθρωποι γι’ αυτόν. Να αδιαφορήσει στις ειρωνείες των ανθρώπων, να αντιμετωπίσει µε πίστη και καρτερία τις αποδοκιμασίες, τους κατατρεγμούς, τις αδικίες, τους διωγμούς. Ακόμη περισσότερο, να αισθανθεί χαρά και αγαλλίαση μέσα σ’ όλες αυτές τις δυστυχίες.
Οι θλίψεις και οι δοκιμασίες, ο πόνος και ο σταυρός είναι εκείνα που µας πιστοποιούν την χριστιανική ιδιότητα. Σταυρός για τον γονέα είναι να τρέφει, να μορφώνει και να διαπαιδαγωγεί τα παιδιά του, να παλεύει καθημερινά µε τα ελαττώματά τους, να ταπεινώνεται και να υπομένει. Σταυρός για τον εργαζόμενο να δείχνει υπομονή στην εργασία του και αγάπη στους δύσκολους συνεργάτες του. Για όλους µας σταυρός είναι να υπομένουµε τις θλίψεις, τις αρρώστιες και τις αδικίες. Σταυρός για τον καθ’ ένα µας είναι να πολεμά τα πάθη και τις αμαρτίες του.
Ο Κύριος µας ζητά να σηκώνουμε τον σταυρό µας µε πίστη και χαρά. Δυστυχώς πολλοί από εμάς θέλουμε να είμαστε και µε τον Χριστό και τον κόσμο να ακολουθήσουμε. Και γι’ αυτό παίζουμε ένα θέατρο. Δεν τολµούμε να πούμε ξεκάθαρα τις θέσεις µας και μάλιστα σε θέματα σοβαρά. Διότι φοβόμαστε τα σχόλια, τις ειρωνείες. Σε θέματα πίστεως δεν χωρούν συμβιβασμοί.
Αδελφοί µου. Ας µην φοβόμαστε. Έχουμε βοηθό µας τον Εσταυρωμένο Κύριο. Αυτός είναι δίπλα µας, κοντά σε κάθε αγώνα µας και µε ένα τρόπο μυστικό µας βοηθάει να σηκώνουμε τον Σταυρό µας. Αμήν.
