ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

O λαϊκισμός

o-λαϊκισμός-568743

Της Ελενας Αντωνοπούλου

Από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, πάντα ο λαϊκισμός συνόδευε τις ιστορικές περιόδους κρίσης στις οργανωμένες κοινωνίες και φυσικά ο λαϊκισμός με τη σειρά του έβλαπτε τη Δημοκρατία.

Ενας χαρισματικός ηγέτης προσπαθεί να απευθυνθεί στους πολίτες μίας χώρας, κατηγορώντας τους προηγούμενους για διαφθορά και διαπλοκή και όχι μόνο. Η χειρότερη μορφή λαϊκισμού, που γνώρισε η ανθρωπότητα είναι ο εθνικοσοσιαλισμός, που εκδηλώθηκε αρχικά στη διάρκεια του Μεσοπολέμου ως ένα πρωτοφανές, αυθόρμητο, μαζικό, πολιτικό και κοινωνικό κίνημα, για να εκφράσει την αγανάκτηση και τη διαμαρτυρία του εργαζόμενου λαού απέναντι στα δεινά της οικονομικής κρίσης του 1929. Ο Αδόλφος Χίτλερ, αντιγράφοντας αριστερά επαναστατικά ιδεολογήματα, έστρεψε την οργή των μαζών εναντίον των ελίτ, των πλουσίων, των καπιταλιστών. Στο όνομα αυτού του λαϊκισμού διαπράχθηκαν τα πιο θηριώδη εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, σε τέτοιον βαθμό που μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ο δυτικός κόσμος χρειάστηκε να επαναθεμελιωθεί σε νέες αξιακές και θεσμικές βάσεις.

Στην Ελλάδα ο λαϊκισμός επανεμφανίστηκε την περίοδο του 2012 – 2014 με το κίνημα των αγανακτισμένων στις πλατείες, που ζητούσαν την κατάργηση των μνημονίων… Πού να ήξεραν τη συνέχεια…

Εκεί λοιπόν στηρίχθηκε και ανέλαβε την εξουσία η σημερινή κυβέρνηση, η οποία δήθεν διεκδικούσε για λογαριασμό του λαού «δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια».

Δεν θα αναφέρω γεγονότα άγνωστα. Ο Αλέξης Τσίπρας πέτυχε να εκλεγεί πρωθυπουργός, υποσχόμενος ότι θα σκίσει τα μνημόνια, θα ακυρώσει τους μνημονιακούς νόμους, για να πάψει πια η Ελλάδα να είναι μια «αποικία χρέους».

Τίποτε από τα παραπάνω δεν έγινε, αντίθετα οδήγησε τη χώρα με τον πρώην συγκυβερνήτη του Πάνο Καμμένο να υπογράψουν ένα τρίτο μνημόνιο, αυξάνοντας το δημόσιο χρέος και με νέα μέτρα λιτότητας να γονατίσουν τα ελληνικά νοικοκυριά. Οσο για τις δεσμεύσεις απέναντι στους δανειστές… υποθήκη του τόπου για 100 χρόνια …κι ας δηλώνουν ότι βγήκαμε από τα μνημόνια.

Από τον Ιανουάριο του 2015 μέχρι σήμερα η έξαρση του λαϊκισμού έχει φθείρει τα πάντα σε αυτή τη χώρα. Από πού να αρχίσω και πού να τελειώσω.

Ενδιαφέρον είναι να ανατρέξουμε στα λόγια του συντρόφου των κυβερνώντων, του Λένιν και συγκεκριμένα στο 1919: «Μας κατηγορούν ότι χθες τάζαμε λαγούς με πετραχήλια στους μικροαστούς και τους καλούσαμε ως συμμάχους εναντίον του τσαρισμού, ενώ σήμερα στέλνουμε στο απόσπασμα τους εσέρους (αριστεροί εσέροι) και τους μενσεβίκους (ρεύμα που προέρχεται από τον μαρξισμό). Και μας ρωτούν: Δεν είναι αυτό ασυνέπεια; Απαντούμε: Μάλιστα! Είναι! Αλλά όσοι εκπλήσσονται για αυτήν είναι πολιτικώς ηλίθιοι».

Δεν θα σταθώ στα πρόσωπα που θα στελεχώσουν το ευρωψηφοδέλτιο του κυβερνώντος κόμματος και στη διαφθορά και στη διαπλοκή με την οποία έχουν κάποιοι συνδέσει το όνομά τους… Θα σταθώ, όμως, στον διχαστικό λόγο που άκουσα να απευθύνει ο πρωθυπουργός στους βουλευτές του πριν λίγες ημέρες. Μίλησε για μέτωπο που διχάζει την κοινωνία ανάμεσα στην πρόοδο και στη συντήρηση, η Ελλάδα των πολλών που εκπροσωπεί ο ΣΥΡΙΖΑ και η ελίτ που εκπροσωπεί η ΝΔ… Απίστευτος, αλλά με σκέψη του θεωρητικού του αριστερού λαϊκισμού, που υπήρξε θαυμαστής και υποστηρικτής των καθεστώτων Περόν και Τσάβες στη Λατινική Αμερική.

Ως επίλογο θα του θυμίσουμε ότι ο λαϊκισμός, δηλαδή μία κοινωνία σε συνεχή κινητοποίηση, χωρίς καμία σταθερότητα των θεσμών, είναι μία συνταγή χάους και κανένας δεν έχει το δικαίωμα αυτή τη συνταγή να την εφαρμόσει πουθενά.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου