Του Αγγελου Αγραφιώτη,
Συμβούλου Διαχείρισης Κινδύνου
Στην απόγνωση και το πολιτικό αδιέξοδο βυθίζονται κάθε μέρα που περνά όλο και περισσότερο τα στελέχη του ΚΙΝ.ΑΛ. εξαιτίας της κατάστασης που έχει διαμορφωθεί στο εσωτερικό του κινήματος. Την ίδια ώρα που από την ηγετική ομάδα του, λείπει κάθε διάθεση αυτοκριτικής.
Οι παραιτήσεις μελών του κινήματος συνεχίζονται, καθώς επίσης και οι καθημερινοί διαξιφισμοί μεταξύ κορυφαίων μελών του. Πριν λίγες μέρες 108 μέλη του κινήματος παραιτήθηκαν εξαιτίας της δεξιάς στροφής που έχει πραγματοποιήσει το κόμμα σε μία σειρά από ζητήματα, θυμίζοντας περισσότερο τη ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη, παρά ένα σύγχρονο κεντροαριστερό κόμμα. Ακολούθησε η αποχώρηση, με καταγγελίες, 31 μελών της ΔΗΜΑΡ και μαζική αποχώρηση των PES Activists που υπέγραψαν 10 ιδρυτικά μέλη τους και έπονται ακόμη και άλλες αποχωρήσεις.
Το αδιέξοδο του ΚΙΝ.ΑΛ. μαρτυρά ο «λουδοβίκειος» σχολιασμός του εκπροσώπου τύπου του κόμματος Παύλου Χρηστίδη, ο οποίος ούτε λίγο πολύ χαρακτήρισε τους 108 παραιτηθέντες ως «τεθλιμμένους συγγενείς και φίλους των κομμένων από τα ψηφοδέλτια, ως ανεπαρκείς, του κινήματος».
Ο κ. Χρηστίδης προσπάθησε να υποβαθμίσει το θέμα θέλοντας έτσι να παρουσιάσει μία επίπλαστη εικόνα στην πρόεδρο του κόμματος Φώφη Γεννηματά. Μία εικόνα ευμάρειας, ενότητας και μεγάλης ανταπόκρισης στην κοινωνία η οποία υποτίθεται ότι θα φανεί και στις προσεχείς εθνικές εκλογές. Ωστόσο τόσο ο κ. Χρηστίδης όσο και άλλα στελέχη του ΚΙΝ.ΑΛ., πλανώνται οικτρά αν νομίζουν ότι στην πραγματικότητα ισχύει κάτι τέτοιο. Στη γραμμή Χρηστίδη και ο γραμματέας του ΚΙΝ.ΑΛ. Μανώλης Χριστοδουλάκης, ο οποίος επέλεξε την επικοινωνιακή διαχείριση του προβλήματος με επίθεση και λάσπη στους παραιτηθέντες και όχι ουσιαστική όπως ο θεσμικός του ρόλος επιβάλει.
Όπως έχω ξαναπεί πολλές φορές το τελευταίο χρονικό διάστημα το κίνημα έχει αποκοπεί από την κοινωνία και έχει χάσει τον πολιτικό του προσανατολισμό. Μετά τις εσωκομματικές εκλογές παρωδία, όπου 212.000 ψηφοφόροι, ανταποκρίθηκαν στο ψευδεπίγραφο κάλεσμα για εκκίνηση του νέου, προσήλθαν πλήρωσαν και ψήφισαν, δεν ακολούθησε καμία νέα κίνηση από την ηγεσία της Φώφης Γεννηματά η οποία παρακολουθεί ανήμπορη να αντιδράσει, να διοικεί το παρασκήνιο και εκείνη να εισπράττει τα αρνητικά σχόλια που φτάνουν μέχρι την αμφισβήτησή της. Έτσι οι ψηφοφόροι απομακρύνθηκαν και τα ποσοστά του ΚΙΝ.ΑΛ. επέστρεψαν από το 9,5% στο 6% .
Αντί το ΚΙΝ.ΑΛ. να πρωταγωνιστεί στις πολιτικές εξελίξεις και να προσφέρει όραμα και εναλλακτική απέναντι στη λαίλαπα Τσίπρα, στην ουσία με τους χειρισμούς της Φώφης Γεννηματά και των συνεργατών της έχει καταφέρει το αμίμητο: Να καταστήσει τον Αλέξη Τσίπρα κυρίαρχο της Κεντροαριστεράς και πρωταγωνιστή των πολιτικών εξελίξεων. Η περιβόητη αλλαγή που υποτίθεται ότι θα έφερνε η Φώφη Γεννηματά δεν ήρθε ποτέ στην πραγματικότητα. Τα πρόσωπα και οι μηχανισμοί στο εσωτερικό του κινήματος παρέμειναν ίδιοι. Οι ίδιοι παλαιοί κομματάρχες του άλλοτε κραταιού ΠΑΣΟΚ, συνεχίζουν ακόμη και σήμερα να διοικούν από το παρασκήνιο αποκλείοντας κάθε νέο, ικανό και άφθαρτο που θα επιχειρήσει να ξεπροβάλλει. Ο πολιτικός αέρας της φρεσκάδας δεν φύσηξε ποτέ, με αποτέλεσμα στη συνείδηση της ελληνικής κοινωνίας το ΚΙΝ.ΑΛ. να παραμένει ως ένα πολιτικά γηρασμένο και φθαρμένο πολιτικό προϊόν. Πως άλλωστε να εμπιστευθούν ξανά οι πολίτες πρόσωπα στα οποία τους γύρισαν την πλάτη στις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις και τώρα έρχονται ξανά να ζητήσουν την ψήφο τους λες και το παρελθόν μπορεί να σβηστεί από τη μια μέρα στην άλλη. Επιπλέον, το ΚΙΝ.ΑΛ. εδώ και καιρό εκπέμπει σε αρκετά ζητήματα μία νεοφιλελεύθερη αντίληψη. Μια στρατηγική η οποία είναι θανάσιμη πολιτικά, καθώς από τη μια οι παραδοσιακοί κεντροαριστεροί ψηφοφόροι απομακρύνονται και από την άλλη όσοι είναι νεοφιλελεύθεροι παραμένουν στη ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη. Οι ανακοινώσεις του ΚΙΝ.ΑΛ. σε αρκετές περιπτώσεις είναι παρακολούθημα των ανακοινώσεων της Ν.Δ και το αντίθετο και φυσικά η Φώφη Γεννηματά δεν δεσμεύεται πως δεν θα συγκυβερνήσει με τη Ν.Δ του Μητσοτάκη.
Όλα αυτά όμως αντί τα στελέχη του ΚΙΝ.ΑΛ. να καθίσουν και να τα δουν προσεκτικά, επιλέγουν να προσπαθούν να τα υποβαθμίσουν και μάλιστα με σκαιότατο τρόπο. Αντί να εξετάσουν, όπως θα έκανε ο κάθε λογικά σκεπτόμενος άνθρωπος, για ποιο λόγο το ένα μετά το άλλο τα στελέχη και μέλη του ΠΑΣΟΚ και ΚΙΝ.ΑΛ. παραιτούνται αηδιασμένα από όσα έχουν δει να συμβαίνουν πίσω από τις κλειστές πόρτες τους και να προσπαθήσουν να το αλλάξουν, επιλέγουν να στρουθοκαμηλίζουν. Μόνο και μόνο για να καταφέρουν οι ίδιοι να παραμείνουν στις θέσεις τους εν όψει και των επερχόμενων εθνικών εκλογών. Τα στελέχη του ΚΙΝ.ΑΛ. στην ουσία αγνοούν τα μηνύματα της κοινωνίας, όπως άλλωστε έκαναν και με την ανακοίνωση των ονομάτων τα οποία συμπεριελήφθησαν στα ψηφοδέλτια του κόμματος για τις εθνικές εκλογές, όπου πρόσωπα με γνώσεις και εμπειρία, τα οποία έδωσαν κυριολεκτικά αγώνα για την Κεντροαριστερά τα τελευταία χρόνια, αγνοήθηκαν προκλητικά για να επιλεγούν πρόσωπα τα οποία χαίρουν μηδενικής εκτίμησης και σεβασμού στις τοπικές κοινωνίες. Προτίμησαν στην ουσία να οδηγήσουν τον μοναδικό, στην παρούσα φάση εναλλακτικό πόλο στην κεντροαριστερά στον αφανισμό, παρά να χάσουν τα τσιφλίκια τους. Λάθη και έριδες οι οποίες θα οδηγήσουν τα εκλογικά ποσοστά του ΚΙΝ.ΑΛ. σε καταβαράθρωση άνευ προηγουμένου και κατά συνέπεια σε πολιτικό μαρασμό.
Νέο κόμμα στην Κεντροαριστερά
Δεν είναι όμως η επιλογή των προσώπων το μοναδικό πρόβλημα του ΚΙΝ.ΑΛ. όσο η έλλειψη μιας σαφούς και ξεκάθαρης στρατηγικής. Οι ψηφοφόροι του ΚΙΝ.ΑΛ. δείχνουν εγκλωβισμένοι. Από τη μια το ΚΙΝ.ΑΛ. με τους αμετανόητους κομματάρχες του ΠΑΣΟΚ να διοικούν από το παρασκήνιο είναι εντελώς απωθητικό πλέον γι αυτούς και από την άλλη παραμένουν αναγκαστικά στον ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα, μη έχοντας άλλη επιλογή. Για τους λόγους αυτούς, έχει έρθει επιτέλους η ώρα να αναδυθεί κάτι πραγματικά νέο στο χώρο της Κεντροαριστεράς. Μία πολιτική παράταξη με σχέδιο, στρατηγική και σαφή κεντροαριστερό προσανατολισμό, που θα καταφέρει να προσελκύσει πίσω τους χαμένους ψηφοφόρους της κεντροαριστερής δεξαμενής.
Ένα κόμμα που πάνω από όλα θα επικρατεί το κοινό συμφέρον για το καλό της Ελλάδας και των Ελλήνων και όχι οι προσωπικές στρατηγικές.
Ένα κόμμα τα στελέχη του οποίου θα κοιτάζουν την επόμενη ημέρα.
Ένα κόμμα πρωταγωνιστής των πολιτικών εξελίξεων και όχι συμπλήρωμα της Ν.Δ του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Ένα κόμμα στελεχωμένο από νέα πρόσωπα, ικανά και καταξιωμένα, αναγνωρισμένα στις τοπικές κοινωνίες τους, άφθαρτα, τα οποία θα οργώσουν κυριολεκτικά ολόκληρη την Ελλάδα προκειμένου να πείσουν, και θα πείσουν, και τον τελευταίο ψηφοφόρο ότι πράγματι έχει έλθει η ώρα μιας νέας Αλλαγής στην ελληνική κοινωνία και την κεντροαριστερά. Πρόσωπα που θα εμπνεύσουν το χαμόγελο και την ελπίδα ξανά στους πολίτες μετά από οκτώ χρόνια της εφαρμογής σκληρών νεοφιλελεύθερων μνημονιακών πολιτικών.
Το χρωστάμε στον τόπο και στις νέες γενιές που πρέπει να τους εξασφαλίσουμε ένα καλύτερο αύριο.
