Από την πλευρά ενός απλού και ενεργού πολίτη
Του Γιάννη Τερψιάδη, συνταξιούχου, κοινοτικού γραμματέα
ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ: Θα ήθελα να συγχαρώ εκ βάθους καρδίας, πιστεύοντας ότι εκφράζω τη γνώμη και τα συναισθήματα των πολιτών ολοκλήρου του λαού της Μαγνησίας, το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, που σε λίγα χρόνια έγινε ένα από τα καλύτερα της Ελλάδος και η πίστη μου είναι ότι σε όχι μεγάλο βάθος χρόνου θα συγκαταλέγεται και μεταξύ των καλυτέρων του κόσμου, το Νοσοκομείο Βόλου, που διευθυντής, γιατροί και προσωπικό εργάζονται με αυταπάρνηση για το καλό των ασθενών τον Ιατρικό Σύλλογο, που με συνεχείς παρεμβάσεις του προσπαθεί να δημιουργηθεί ένα σύστημα υγείας ανθρώπινο και αποτελεσματικό τόσο για τους γιατρούς, όσο και για τους ασθενείς και την επιστημονική ομάδα, που με τόσο ζήλο εργάστηκε για τη σύνταξη του πρώτου σταδίου της επιδημιολογικής μελέτης, ευχόμενος καλή δύναμη και για τη σύνταξη του δευτέρου σταδίου της.
Ακριβώς στη σύνταξη του δευτέρου σταδίου, η επιστημονική ομάδα θα ήθελα να μην παραλείψει να λάβει υπόψη της δύο παράγοντες υψηλού κινδύνου, που κορυφαία Πανεπιστήμια του κόσμου με μελέτες τους απέδειξαν τη μεγάλη συμμετοχή τους στην αύξηση των καρδιοπαθειών και του καρκίνου και όχι μόνον. Το κάπνισμα σε κλειστούς χώρους και την πάσης φύσεως ηχορύπανση. Για το κάπνισμα σε όλους μας είναι γνωστό τη ζημιά που κάνει στην υγεία μας και στους γιατρούς τη συμμετοχή που έχει στις καρδιοπάθειες και στους καρκίνους. Οσον αφορά στην ηχορύπανση, θα σταθώ κατά πρώτον στην ηχορύπανση που προκαλούν τα πάσης φύσεως μηχανάκια, οι νεαροί ιδιοκτήτες των οποίων έχουν αφαιρέσει τον σιγαστήρα της εξάτμισης, προφανώς μη αντιλαμβανόμενοι λόγω του νεαρού της ηλικίας τους την ταλαιπωρία στην οποία υποβάλλουν τους συνομηλίκους των πατεράδων και των παππούδων τους. Επειδή είμαι βέβαιος ότι τα αποτελέσματα της πειθούς είναι πολύ καλύτερα από τα αποτελέσματα της τιμωρίας έχω την πεποίθηση ότι αν καταγράφονταν αυτά τα παιδιά και κάποια στιγμή καλούνταν στα γραφεία του Δήμου ή κάποιου Δημοτικού Διαμερίσματος και κάποιος ειδικός τους μιλούσε για το κακό που κάνουν και τους παρακαλούσε να διορθώσουν τις εξατμίσεις τους, θα το έκαναν και δεν θα ξαναπαρανομούσαν. Κάποτε ταξίδευα από τη Νέα Αγχίαλο προς τη Θεσσαλονίκη.
Σε κάποιο σημείο της διαδρομής ανέπτυξα ταχύτητα 150 χιλιόμετρα την ώρα. Με σταματά κάποιος τροχονόμος και ευγενικά μου λέει. Κύριε τρέχατε με ταχύτητα 150 χιλιόμετρα την ώρα, το παραδέχεστε; Το παραδέχομαι κύριε τροχονόμε. Εχετε κάποιο σοβαρό λόγο που τρέχατε; Οχι ήταν λάθος μου. Αφού κοίταξε τα χαρτιά μου και είδε ότι δεν είχα κάνει άλλη φορά καμία παράβαση, με περισσή ευγένεια μου λέει. Δεν θα σε γράψω, αλλά σε παρακαλώ πολύ μην το ξανακάνεις. Σας ευχαριστώ δεν θα το ξανακάνω. Από τότε καμιά φορά δεν ξεπέρασα το όριο ταχύτητας που αναγράφουν οι πινακίδες. Και κατά δεύτερον στην ηχορύπανση των κέντρων εστίασης κ.λπ., με τη διευκρίνιση ότι κατά την άποψή μου είναι μειονότητα αυτά που παρανομούν. Παλαιότερα η κατάσταση ήταν τραγική. Ενα συνεχές ταμπούρλο από τις 9 ή ώρα το πρωί μέχρι τις 6 το άλλο πρωί. Εξαιτίας αυτής της κατάστασης αρκετοί πέθαναν και πολλοί περισσότεροι έγιναν ανάπηροι. Παρ’ ότι έκτοτε η κατάσταση βελτιώθηκε σημαντικά εξακολουθεί υπάρχουσα ειδικά τα καλοκαίρια. Εύχομαι και εδώ να εφαρμοσθεί ο νόμος της πειθούς.
Οι δήμαρχοι να καλέσουν τα παρανομούντα καταστήματα και να τους παρακαλέσουν να τηρήσουν την αστυνομική διάταξη που είναι αυστηρότατη. Αλλωστε την άδεια λειτουργίας του καταστήματος οι δήμαρχοι τη χορηγούν. Και εδώ δεν τίθεται μόνον θέμα υγείας. Οπως μου εμπιστεύτηκε συγγενής παιδιού που παλαιότερα είχε τέτοιο κατάστημα, τα ταμπούρλα χτυπάνε δυνατά για να μην μπορούν τα παιδιά να συνομιλήσουν μεταξύ τους και να αναγκάζονται συνέχεια να πίνουν ποτά, από τα οποία σιγά – σιγά θα καταστρέψουν τα συκώτια τους. Από τα δε ταμπούρλα την ακοή τους. Τίθεται όμως και θέμα μουσικού πολιτισμού. Είναι ντροπή μας καθ’ ην στιγμήν έχουμε κορυφαίους παγκοσμίως μουσικοσυνθέτες, στιχουργούς και τραγουδιστές, τα παιδιά μας να ακούν τη μουσική της ζούγκλας και όχι την υπέροχη ελληνική και ξένη μουσική. Απορώ πώς καμία Κυβέρνησή μας δεν απαγόρευσε αυτά τα αναθεματισμένα ταμπούρλα. Και μη μου πει κανένας ότι αυτά αρέσουν στα παιδιά. Συνομίλησα με δεκάδες νέους και νέες και όλοι μου είπαν ότι δεν τα θέλουν. Ισως αρέσουν σε μια μικρή μειονότητα νέων που ακόμα δεν βρήκαν τον δρόμο τους. Ας είναι δε βέβαιοι οι ιδιοκτήτες των καταστημάτων αυτών ότι αν αρχίσουν και βάζουν καλή και χαμηλή μουσική, η πελατεία τους θα αυξηθεί τόσο πολύ που αυτά που θα χάσουν από τα ποτά θα τα κερδίσουν διπλάσια από την αύξηση της πελατείας τους.
Ο Δήμος Τρικάλων τα έχει λύσει αυτά τα προβλήματα προ πολλού. Πολλές φορές διάβασα στον Τύπο ότι πρωτοπορεί και σε πολιτιστική εξέλιξη αλλά και στην σύλληψη νέων ιδεών όσον αφορά στην οικονομική πρόοδο της περιοχής. Για να τα διαπιστώσω πήρα τηλέφωνο το γραφείο του δημάρχου κ. Παπαστεργίου και η υπάλληλος του γραφείου του Ευτυχία Γκαγκάτσιου μου είπε ότι πήγε στη Λάρισα σε κάποια σύσκεψη και με μεγάλη ευγένεια και προθυμία μου είπε μήπως μπορούσε να με εξυπηρετήσει αυτή. Την ευχαρίστησα, την είπα τι ήθελα να μάθω και με επιβεβαίωσε όλα αυτά που είχα διαβάσει. Την ευχαρίστησα θερμά και της ευχήθηκα ακόμη μεγαλύτερη πρόοδο στον Δήμο τους.
«ΚΟΚΚΙΝΑ» ΔΑΝΕΙΑ: Κανέναν δεν άκουσα μέχρι σήμερα να πει ότι εκτός από την κρίση υπάρχουν και ένοχοι για τη δημιουργία αυτών των «κόκκινων» δανείων. Πήρα τρεις φορές δάνεια από τράπεζες και μία φορά ο γιος μου, ο οποίος πλήρωσε την τελευταία του δόση πέρυσι. Δηλαδή πλήρωνε και μέσα στην κρίση. Αλλά τότε που τα συνήψαμε εμείς ίσχυαν άλλες διαταγές. Τότε επιτρεπόταν να πάρεις δάνειο μόνον από μία τράπεζα. Και ζητούσαν λεπτομερώς τα έσοδά σου. Και σου έδιναν τόσα που μόνον από τα έσοδά σου μπορούσες να τα πληρώσεις. Στη συνέχεια άλλαξαν τα πράγματα. Μπορούσες να πάρεις όσα δάνεια ήθελες και από όσες τράπεζες ήθελες, με ποιους όρους δεν γνωρίζω και προφανώς δεν στηρίζονταν οι τράπεζες μόνον στα έσοδά σου τα οποία σε καμιά περίπτωση δεν επαρκούσαν. Ετσι ένας που με τις παλιές διαταγές θα έπαιρνε 150.000 ευρώ με τις καινούργιες πήρε 500.000 ευρώ. Το 1/3 θα ήταν σήμερα τα «κόκκινα» δάνεια και ο διακανονισμός τους θα ήταν πολύ πιο εύκολος. Γιατί άλλαξαν οι διαταγές και γιατί αυξήθηκαν τόσο πολύ τα δάνεια; Μα γιατί τα υψηλόβαθμα τραπεζικά στελέχη, είχαν και κάποια ονομασία τότε που δεν τη θυμάμαι, έπαιρναν ποσοστά επί των δανείων γιατί αύξαιναν τον τζίρο της τράπεζας. Μια καλή προαγωγή δεν τους αρκούσε. Ποιοι είναι λοιπόν αυτοί που πήραν αυτές τις αποφάσεις και ποια εποπτική αρχή τις ενέκρινε; Δεν πρέπει να τους μάθουμε; Αν κάποιος είχε σήμερα το 1/3 του χρέους που έχει δεν θα ήταν λιγότεροι αυτοί που θα είχαν ανάγκη διακανονισμού και ο διακανονισμός δεν θα ήταν πιο εύκολος;
Συνεπώς αφού οι τράπεζες και οι εποπτεύουσες αρχές, μεταξύ των οποίων είναι και το κράτος, φέρουν τη μεγαλύτερη ευθύνη για το ύψος των «κόκκινων» δανείων, αυτές πρέπει να σηκώσουν και το μεγαλύτερο βάρος της ζημιάς και να κάνουν γενναίες μειώσεις και ρυθμίσεις για να λήξει αυτό το θέμα.
