(Στους Μαθητές μου που Ονειρεύονται και δεν Βολεύονται)
Του Αδάμου Α. Μουζούρη,
Φιλόλογου – Ιστορικού, Προέδρου της Ενωσης Κυπρίων Ν. Μαγνησίας
«Μόνοι γαρ ευ φρονούμεν, οι δ’ άλλοι κακώς»
(Ευριπίδης, «Βάκχαι»).
Αγαπημένε μου Αναγνώστη, εδώ και τριάντα χρόνια σου κοινοποιούμε την πάγια θέση – εμμονή (!) μας που είναι ότι το «κλείσιμο» του κυπριακού είναι και το πρόκριμα «διακανονισμού» του «Αιγαιοπελαγικού», του «Σκοπιανού» και όχι μόνο. Καθώς και ότι η Κύπρος πρέπει να σωθεί για να φράξει το δρόμο στην τουρκική επιβουλή.
Πριν φτάσουμε στη συμφωνία των Πρεσπών, κατά τη διάρκεια των συζητήσεων ψυχανεμιζόμενοι το προσδοκώμενο, διατυπώναμε ότι μόνο οι στρουθοκαμηλίζοντες δεν αντιλαμβάνονται ότι το «κλείσιμο» του Σκοπιανού είναι και το πρόκριμα «διακανονισμού» του «Κυπριακού» και του «Αιγαιοπελαγικού» και όχι μόνο.
Η συμφωνία των Πρεσπών είναι «πραγματικότητα»! Ως Ενεργοί Πολίτες, που εκπληρώνουμε τις υποχρεώσεις μας και διαφυλάττουμε τα δικαιώματά μας! Ως Ενεργοί Πολίτες με πατριωτική συνείδηση – αντίσταση, την οποίαν αντλούμε με σεβασμό και αγάπη μέσα από τους διαχρονικούς αγώνες του λαού μας! Ως Ενεργοί Πολίτες, με θάρρος θα λέμε τη γνώμη μας και θα εκφράζουμε τις ανησυχίες μας, ως ελάχιστο χρέος στην Πατρίδα που μας ανάγιωσε και στη Θυσία της προδομένης Γενιάς μας, του 1974!
Ως Ενεργοί Πολίτες καταθέτουμε ότι μας φοβίζει (και όχι προβληματίζει) η σπουδή για κλείσιμο του Μακεδονικού και μάλιστα μέσα από τις μυλόπετρες των συμφερόντων και των πολιτικών σκοπιμοτήτων, η Αμερική (ΝΑΤΟ) για να βάλει πόδι στα Βαλκάνια και φυσικά από την άλλη η Ρωσία να τρενάρει να «σαμποτάρει».
Φοβόμαστε μήπως θα επαναληφθεί και η ίδια σπουδή για το Κυπριακό που αν και 44 χρόνια τουρκικής εισβολής και κατοχής όχι μόνο είναι άλυτο μα καρκινοβατεί και ελέω υδρογονανθράκων τώρα, μάλλον, θα γρηγορεί!!
Ασπίδα για το «Κυπριακό», το Δημοψήφισμα, όπως προνοεί ο Ο.Η.Ε. «Η Λύση αρχικά συμπεφωνημένη από τους Ηγέτες των δυο Κοινοτήτων, Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, θα τεθεί σε δημοψήφισμα». «Ηγέτης» ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας!! Ευτυχώς το ΟΧΙ στο Σχέδιο Ανάν (2004), ήταν σωτήριο για την υπόσταση –ύπαρξη της Κυπριακής Δημο-κρατίας, και είναι εμπόδιο στα αρπακτικά όνειρα του Σουλτάνου, για τον υποθαλάσσιο πλούτο της Ελλάδας και της Κύπρου.
Ελλοχεύει όμως ο φόβος, επειδή, όπως έλεγε και η Αγιοχώματη Μάνα μου, «η κολοσυρματζιά της κουφής (φιδιού) φαίνεται»! να περάσει με αλχημικό τρόπο η Συμφωνία από το Κοινοβούλιο της Κυπριακής Δημοκρατίας, για το λόγο ότι θα περάσει ευκολότερα! Οι συνειρμοί δικοί σου Αγαπημένε μου Αναγνώστη!
Για τούτο σε αυτήν την ηθική αταξίαν που αντί να αμείβει το αγαθόν και να τιμωρεί το κακόν, λειτουργεί ανάποδα τιμωρεί το αγαθόν και αμείβει το κακόν!! Η μόνη επικύρωση Συμφωνίας που αναφέρεται σε μείζονα εθνικά θέματα είναι το ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ.
Ο λόγος απλός: δεν μπορούν να αποφασίζουν, ακόμη και οι εκλεγμένοι, για κάτι που δεν ζήτησαν ποτέ την ετυμηγορία του λαού. Δεν υπάρχει λευκή επιταγή για τα μείζονα εθνικά θέματα!! Αποφασίζει η πλειονότητα του Λαού!! Ο κυρίαρχος λαός δεν είναι αλά καρτ! Ερήμην του Ελληνισμού της Κύπρου έπραξαν και έπαιξαν με το «Σχέδιο Ανάν» και εισέπραξαν ένα μεγαλόπρεπο ΟΧΙ από τους Έλληνες της Κύπρου!
Φυσικά το Δημοψήφισμα για να είναι ποιοτικό είναι ανάγκη ο Πολίτης να είναι ευαισθητοποιημένος και ενημερωμένος και να μην λειτουργεί μόνο με το θυμικόν (που πολύ καλό είναι!), που τρομάζει τους Άρχοντες (λογιστικόν!) και το αποφεύγουν. (Άνευ σχολίου! Σκεφτείτε να είχαμε Δημοψήφισμα το 1980 για την ένταξη μας της Ελλάδας μας στην Ε.Ο.Κ.). Να αντιστέκεται στον λαϊκισμό, την παραπληροφόρηση, στην κομματική ιδιοτέλεια… Να στέκεται κριτικά στην πλειοδοσία του πατριωτισμού που αυτές τις μέρες μπολιάστηκε και με την μισαλλοδοξία!
Για έναν τέτοιο Ενεργό Πολίτη υπόχρεοι είμαστε όλοι, πολιτικοί, δημο-σιογράφοι, επιστήμονες, και επειδή «ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθο βαλέτω», ως Δάσκαλος, θεωρώ ότι αυτό είναι το Μέγα ΧΡΕΟΣ του Δασκάλου, ο οποίος με τη συμπεριφορά του και μέσα από τη συνεχή επαφή με το Μαθητή, χαλκεύει συνειδήσεις σφυρηλατεί χαρακτήρες και διαμορ-φώνει προσωπικότητες.
Οι παραπάνω προβληματισμοί δεν αναιρούν την αναγκαιότητα του Δημοψηφίσματος. Και ο λόγος, και πάλι, μας φοβίζει και το γεγονός ότι οι κόκκινες γραμμές γίνονται ροζ ή γκρίζες όπως και οι «γκρίζες ζώνες» του Αιγαίου μας μετά το Άγος των Ιμίων! Οι κόκκινες γραμμές για το Ενιαίο, το Κυρίαρχο (μια ιθαγένεια) και το Ανεξάρτητο της Κυπριακής Δημοκρατίας. Για Λύση σύμφωνη με τις αρχές του Διεθνούς Δικαίου, του Καταστατικού Χάρτη του Ο.Η.Ε., της Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, και των αρχών της Ε.Ε. (με ελευθερία Διακίνησης, Εγκατάστασης και Ιδιοκτησίας), από καιρό έγιναν γκρίζες με την αποδιεθνοποίηση, με τα δυο «συνιστώντα κράτη», με τη δοτή εκ περιτροπής προεδρία, με τον αποκλεισμό της επιστροφής των προσφύγων στις πατρογονικές τους εστίες, … με την νεκρανάσταση του «Σχεδίου Ανάν»!!
Κόκκινες γραμμές είναι και οι Εγγυήσεις στην Κύπρο. Και ένας τούρκος στρατιώτης να μείνει μετά την λύση, ακόμη και σε μεταβατική περίοδο (;) οι κόκκινες δεν γίνονται ούτε ροζ ούτε γκρίζες αλλά μαύρες και άραχνες, όπως και ο υποτιθέμενος ιστορικός συμβιβασμός! Ένα Κράτος, μέλος του Ο.Η.Ε. και πλήρες μέλος της Ε.Ε. να έχει εγγυητή. Να είναι προτεκτοράτο ενός άλλου κράτους!
Επιμύθιο: «ει γαρ τοι και χρήμ’ εγχώριον άλλο γένηται
γείτονες άζωστοι έκιον, ζώσαντο δε πηοί.
Πήμα κακός γείτων όσσον, τ’ αγαθός μέγ’ όνειαρ»
(Γιατί αν κάτι κακό στην περιουσία (χώρα) σου συμβεί, τρέχουνε άζωστοι οι γείτονες, μα οι συγγενείς αφού ζωστούνε πρώτα. Τόση μεγάλη πληγή ο κακός ο γείτονας, όση ο καλός βοήθεια μεγάλη».
(Ησίοδος, «Έργα και Ημέραι»).
