Του Γιώργου Μουλά,
προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου Βόλου
Σημαδιακή ημέρα για τα πολιτικά θέματα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και ειδικότερα για τον Δήμο Βόλου ήταν η προηγούμενη Παρασκευή 18 Ιανουαρίου 2019. Με την απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου Αθηνών έπεσε η αυλαία στην υπόθεση των στημένων αγώνων ποδοσφαίρου, γνωστού και σαν Κοριόπολις Νο 1, διότι επακολουθεί και το Νο 2.
Η υπόθεση απασχόλησε το πανελλήνιο και όχι μόνο από το 2011 έως σήμερα. Η πόλη μας ευρέθη στο μάτι αυτού του κυκλώνα, αφού τόσο η ομάδα μας ο Ολυμπιακός Βόλου, όσο και ο πρόεδρός της κ. Αχιλλέας Μπέος τιμωρήθηκαν εν μία νυκτί. Ο μεν τότε πρόεδρος προφυλακίστηκε για μήνες, χωρίς καν να έχει προηγηθεί κάποια προανάκριση, η δε ομάδα με παρέμβαση των τότε πολιτικών και ποδοσφαιρικών παραγόντων διαλύθηκε.
Τότε συνέβησαν «πράγματα και θάματα» πρωτόγνωρα. Παρ’ όλο που η δικογραφία που σχηματίστηκε ήταν επιεικώς απαράδεκτη, όπως έλεγαν όλοι οι νομικοί, εντούτοις ο κ. Αχιλλέας Μπέος παρέμεινε προφυλακισμένος και ο Ολυμπιακός Βόλου οδηγήθηκε στην αφάνεια και κυριολεκτικά στο πουθενά.
Ο πρόεδρος της UEFA Μισέλ Πλατινί το καλοκαίρι του 2011 προειδοποίησε κατά την αναχώρησή του τον GAP (Γιώργο Παπανδρέου), πρωθυπουργό τότε της δύσμοιρης Ελλάδας, να μην προχωρήσει σε καμία κύρωση εναντίον ομάδων, αναφέροντας το παράδειγμα της Γιουβέντους, που η UEFA αναγκάστηκε να πληρώσει δεκάδες εκατομμύρια μετά τη δικαίωσή της στα Δικαστήρια. Ο ίδιος όμως δεν τήρησε την οδηγία αυτή και απέκλεισε τον Ολυμπιακό Βόλου λίγες ημέρες πριν από τον αγώνα του με την Παρί Σεν Ζερμέν, φοβούμενος προφανώς τον εξευτελισμό της ομάδας του, που τότε παράπαιε. Φανταστείτε τι πρόβλημα θα προέκυπτε αν η Παρί Σεν Ζερμέν έφευγε με ένα – δύο γκολ από το Πανθεσσαλικό.
Τελικά, όπως ακούστηκε πολλάκις στη δίκη, η σκευωρία που δημιουργήθηκε από την τότε πολιτική εξουσία και το σάπιο ποδοσφαιρικό και δημοσιογραφικό κύκλωμα των Αθηνών πέτυχε τον σκοπό της. Ανθρωποι και σύλλογοι διασύρθηκαν από τα ελεγχόμενα ΜΜΕ και ο Βόλος βίωσε ημέρες θλίψης και οργής.
Τότε κατέβασα την ελεεινή δικογραφία της υπόθεσης από το διαδίκτυο, με την οποία αν και γιατρός έφριξα. Διερωτήθηκα αν είναι δυνατόν με τέτοιες παιδαριώδεις και καφενειακού τύπου κοτσάνες να οδηγείται κάποιος στη φυλακή και να διαλύεται μια υγιής ποδοσφαιρική εταιρεία; Και όμως αυτό συνέβη. Σε άλλες πόλεις οι τοπικοί πολιτικοί παράγοντες, βουλευτές, περιφερειάρχες, δήμαρχοι και άλλοι έδωσαν μάχες και κράτησαν τις ομάδες τους αλώβητες. Εδώ στον Βόλο δυστυχώς, οι τότε πολιτικοί ταγοί του Βόλου ήταν για κλάματα, ενώ παράλληλα μερικοί δεν έκρυψαν την ικανοποίησή τους και τη χαρά τους για τη δυσμενή τροπή, που είχαν πάρει τα πράγματα.
Ημουν ο πρώτος στον Βόλο και ίσως στην Ελλάδα, ο οποίος με άρθρο μου στα τοπικά ΜΜΕ αμφισβήτησα ευθέως την όλη στημένη υπόθεση και μαζί με δύο φίλους δημοσιογράφους και τον αγνό φίλαθλο κόσμο του ποδοσφαίρου ξεκινήσαμε έναν σκληρό αγώνα της δικαίωσης, κατ’ αρχάς του συλλόγου.
Ομως ανεξίτηλη θα μείνει στη μνήμη μου η στάση του τότε δημάρχου κ. Σκοτινιώτη, την οποία σας παραθέτω παρακάτω, όπως την κατέγραψε τότε το ρεπορτάζ του τοπικού Τύπου από συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου:
«Ντροπή να μιλά ο υπερασπιστής του υποδίκου Μπέου. Τα γραπτά σου θα μένουν για πάντα και αυτά σε χαρακτηρίζουν» είπε ο δήμαρχος αφού ζήτησε για μια ακόμα φορά από την κ. Μακρή να πάρει θέση απέναντι στον κ. Μουλά αποχώρησε εκνευρισμένος από τα έδρανα του προεδρείου χαρακτηρίζοντας – εκτός – μικροφώνου «αλητείες» τις ενέργειες και τις τοποθετήσεις του δημοτικού συμβούλου. Η κ. Μακρή άφησε «ακάλυπτο» τον δημοτικό σύμβουλο και ζήτησε να επιστρέψει η συνεδρίαση στα θέματα της ημερήσιας διάταξης… «Τον Μπέο που βρίζεις σήμερα τον παρακαλούσες κάποτε και τον έγλειφες, έτρεχες από πίσω του. Αντε τράβα να δουλέψεις, που δεν έχεις δουλέψει ποτέ στη ζωή σου» ήταν η απάντηση του Γιώργου Μουλά στα …κενά έδρανα.
Αυτά και άλλα πολλά συνέβαιναν τότε. Ο καιρός κύλησε, μετά από αγώνες η ομάδα αποκαταστάθηκε μερικώς από την ΕΠΟ, παίζοντας στην Β’ Εθνική και όχι στη Super League, όπως έπρεπε, αναμένοντας όλοι τις δικαστικές αποφάσεις.
Ο Αχιλλέας Μπέος επανήλθε στην πόλη μας το 2012, σαφώς ζημιωμένος τόσο επαγγελματικά, όσο και ηθικά. Εχοντας τεράστια ψυχικά αποθέματα, τη συμπάθεια και την εκτίμηση του λαού του Βόλου εξελέγη πανηγυρικά δήμαρχος Βόλου το 2014. Το γεγονός αυτό ενόχλησε πολλούς, διότι αποτέλεσε μια ανατροπή στο διεφθαρμένο πολιτικό και δημοσιογραφικό κατεστημένο της πόλης. Σε όλο τον προεκλογικό αγώνα το 2014 οι αντίπαλοί του στήριξαν τον πολιτικό τους λόγο στην ανοιχτή δικαστική υπόθεση, που εκκρεμούσε, περιφρονώντας το τεκμήριο της αθωότητας και μη σεβόμενοι τον άνθρωπο και την οικογένειά του, χρησιμοποιούσαν πλείστους όσους αήθεις χαρακτηρισμούς και ύβρεις.
Ακόμα δεν σεβάστηκαν τον ιερό χώρο του δημοτικού συμβουλίου, μερικοί εκ των δημοτικών συμβούλων, οι οποίοι στηρίζαν όλες τις ελπίδες τους σε πιθανή καταδίκη του δημάρχου για τις δημοτικές εκλογές του 2019. Με ύβρεις και αναφορές στη δικαστική υπόθεση επιτίθεντο του δημάρχου, προκαλώντας θλιβερά επεισόδια. Σήμερα παριστάνουν και τα θύματα με αστείες αναφορές. Δεν χρειάζεται να παραθέσω τι έχει ειπωθεί και γραφτεί. Ούτε τι είδους μηχανορραφίες μεταχειρίστηκαν κάποιοι για να πετύχουν την πολιτική εξόντωση του δημάρχου. Είναι σε όλους μας γνωστά.
Εχει άραγε κάποιος εξ αυτών τη λεβεντιά και την τιμιότητα να ζητήσει έστω μία συγγνώμη; Περίμενα λίγες ημέρες για να γράψω αυτό το άρθρο, ελπίζοντας ότι κάποιος θα ομολογούσε τα λάθη του. Ομως σιγή επικρατεί, σιγή που κάνει κρότο. Καμία δήλωση από τους αντιπάλους δημοτικούς συμβούλους, που συνήθως ήταν λαλίστατοι, ούτε από τις νομαρχιακές κομμάτων, ούτε από τους γνωστούς δημοσιογράφους και εφημερίδες. Δεν μπορώ να υποθέσω αν τα άτομα αυτά έχουν τύψεις, γνωρίζω όμως ότι ο λαός του Βόλου θα μιλήσει λίαν συντόμως τον ερχόμενο Μάιο και έχοντας υπόψη του την ανήθικη στάση όλων αυτών, θα τους δώσει μια πληρωμένη απάντηση.
