ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

Κυριακή Ε΄ Λουκά: Το «εισιτήριο» για τη Βασιλεία του Θεού

κυριακή-ε΄-λουκά-το-εισιτήριο-για-τη-834957

Του Πρωτοπρεσβύτερου Απόστολου Θάνου,

Εφημέριου Ιερού Ναού Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Βόλου

Το σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα μας παραθέτει την παραβολή του πλουσίου και του πτωχού Λαζάρου. Ο πλούσιος ζούσε όχι μόνο άνετα, μα κατείχε πολλά πλούτη τα οποία διέθετε για την κάλυψη των δικών του προσωπικών αναγκών, μη λογαριάζοντας για τους άλλους συνανθρώπους του, οι οποίοι υπέφεραν από την πτώχεια.

Ο δεύτερος, ο πτωχός Λάζαρος της παραβολής, πληγιασμένος καθώς ήταν, σερνόταν για να χορτάσει «από των ψιχίων των πιπτόντων από την τραπέζην του πλουσίου». Ζούσε μια ζωή δραματική. Πτώχεια, ανέχεια, αρρώστιες…

Όπως όλοι οι άνθρωποι, έτσι και οι άνθρωποι της σημερινής παραβολής, πέθαναν. Και η μεν ψυχή του πτωχού Λαζάρου πήγε στον Παράδεισο, η δε ψυχή του πλουσίου ανθρώπου πήγε στην κόλαση. Ο πτωχός ευφραίνονταν στον Παράδεισο. Η ψυχή του ήτο αναπαυμένη και μετείχε της μακαριότητας του Κυρίου. Ο πλούσιος, από την άλλη, βασανιζόταν. Η ψυχή του βίωνε μία δραματική κατάσταση και εκλιπαρούσε τον πτωχό να τον λυπηθεί. Τότε, ο πατριάρχης Αβραάμ απήντησε στον βασανισμένο πλούσιο: Συ παιδί μου χάρηκες όλα τα αγαθά του κόσμου στη ζωή σου, σε αντίθεση με τον πτωχό Λάζαρο, ο οποίος βασανίστηκε ανελέητα. Τώρα, εκείνος χαίρεται και συ βασανίζεσαι. Πλέον, δεν υπάρχει δίοδος αποφυγής.

Τότε, ο πλούσιος ζητά από τον Αβραάμ να στείλει τον Λάζαρο στο σπίτι του πατέρα του για να προειδοποιήσει τα πέντε του αδέλφια περί της κολάσεως. Ο Αβραάμ δε του απαντά πως καλό είναι να ακούσουν τον Μωυσή και τους προφήτες και να πεισθούν και να αλλάξουν τρόπο ζωής, διότι αν δεν ακούν τα λόγια τους, ούτε και αν από τους νεκρούς αναστηθεί κάποιος, δεν θα πεισθούν.

Αγαπητοί μου χριστιανοί. Η Αγία μας Εκκλησία με το σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα θέλει να μας διδάξει –πλην της αγάπης- ότι τα πάντα είναι σε θέση να αλλάξουν ανά πάσα ώρα και στιγμή στη ζωή μας.

Ο πλούσιος, ζώντας πολυτελώς και απολαμβάνοντας όλες τις χαρές του κόσμου, τι αποκόμισε στο τέλος; Οδύνη, θλίψη, αιώνια βάσανα. Τυφλωμένος από τα πλούτη του δεν έδωσε καμία σημασία στις ανάγκες των συνανθρώπων του. Θεωρούσε ότι τα πάντα ανήκαν σ’ αυτόν. Αλλά, όπως σοφά λέγει ο λαός μας «ρόδα είναι και γυρίζει». Η απόλαυση μετατράπηκε σε αιώνια δυστυχία!

Αντίθετα, ο πτωχός Λάζαρος βασανίστηκε πολύ στη ζωή του. Πεινούσε και διψούσε. Το σώμα του ήταν γεμάτο έλκη, πληγές, τις οποίες έγλυφαν τα σκυλιά, προκαλώντας του αφόρητο πόνο. Αν και οι άνθρωποι επέδειξαν προς το πρόσωπό του αποστροφή, δεν τους μίσησε. Στράφηκε στον έναν και μοναδικό, πραγματικό και ουσιαστικό φίλο και συμπαραστάτη του. Τον Θεό. Όλες του οι ελπίδες στράφηκαν σ’ αυτόν. Και με τον θάνατό του λυτρώθηκε και γεύθηκε απολαύσεις πνευματικές, οι οποίες κρατούν αιώνια.

Αγαπητοί μου. Εάν παρατηρήσουμε προσεκτικά τη συμπεριφορά του πλουσίου, θα διαπιστώσουμε ότι ολόκληρη η συμπεριφορά του χαρακτηρίζεται από τον εγωισμό και τη αδιαφορία για τον συνάνθρωπο. Και τι κέρδισε στο τέλος; Τον πνευματικό όλεθρο και την καταστροφή.

Ποιο, λοιπόν, είναι το «κλειδί», το «εισιτήριό» μας για την είσοδό μας στη Βασιλεία του Θεού; Η αγάπη. Η έμπρακτη αγάπη που μπορεί κάλλιστα να μετονομαστεί σε ελεημοσύνη. Ελεημοσύνη με ευσέβεια και ήθος, αγάπη και καλοσύνη.

Αυτό είναι επομένως το «κλειδί» για την είσοδό μας στον Παράδεισο. Η αληθινή αγάπη μας προς τον πτωχό και ασθενή συνάνθρωπό μας. Τότε μόνο θα μπορέσουμε να γευθούμε τις πνευματικές χαρές της Βασιλείας του Θεού, ως ο πτωχός και ταπεινός Λάζαρος της σημερινής παραβολής. Αμήν.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου