ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

Το Νόημα της Ζωής (Σύνθεση Φιλοσοφικών Απόψεων) ΜΕΡΟΣ ΣΤ΄

το-νόημα-της-ζωής-σύνθεση-φιλοσοφικών-733770

Του Θωμά Στραβέλη, συγγραφέα – πανεπιστημιακού

«Το πρώτο πράγμα, που βλέπω, κάθε πρωί, είναι μία φωτογραφία τού Αλβέρτου Αϊνστάιν, που έχω στο κομοδίνο, δίπλα στο κρεβάτι μου», εξομολογείται ένας Αμερικανός βιομήχανος. Στην προσωπική του αφιέρωση, ο νομπελίστας φυσικός, γράφει: «Ο άνθρωπος αρχίζει να ζει, όταν κατορθώσει να ζει πέρα απ’ τον εαυτό του». Με άλλα λόγια, όταν εξισώνει τον συνάνθρωπο με τον εαυτό του.

Υπάρχουμε, λοιπόν, για να κάνουμε το καλό. Ο καθένας μας πρέπει να τρέφει την πίστη και την ελπίδα ότι, κάνοντας κάτι αξιόλογο, ο κόσμος θα γίνει καλύτερος. Άλλωστε, η ζωή τού ανθρώπου δεν είναι οραματισμός και ονειροπόληση, αλλά ενεργός ευσπλαχνία και πρόθυμη προσφορά σ’ αυτούς που τηνέχουν ανάγκη – τίμημα που πληρώνουμε για να υπάρχουμε. Αλλά ποια σοφία μπορείς να βρεις, που να είναι ανώτερη από την ευσπλαχνία, την καλοσύνη και την αγάπη;

Όμως, πόσο παράξενοι είναι οι άνθρωποι! Ο καθένας μας έχει μία σύντομη παρουσία σ’ αυτόν τον κόσμο. Δεν γνωρίζει για ποιο λόγο, μα, υποσυνείδητα, το συναισθάνεται και, δίχως βαθύτερο στοχασμό, έχει μάθει από τη ζωή του πως ζει για τους άλλους και πως η μόνη ζωή που αξίζει είναι αυτή, που τους χαρίζει.

Αλλά, πάντα, θα αναρωτιόμαστε γιατί ήρθαμε σ’ αυτόν τον πλανήτη και, πάντα, θ’ απαντάμε: «Για να ζήσουμε ως τα βαθιά γηρατειά, για να χαρούμε μία σειρά από εμπειρίες, μέσα από τις οποίες μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε την ύπαρξή μας στην ολότητά της. Βέβαια, αυτή η συνειδητοποίηση προϋποθέτει την αναγνώριση και την αποδοχή τής δυαδικότητας, που εναρμονίζει και δίνει νόημαστη ζωή μας: Διαφορετικότητα και ενότητα, ζωή και θάνατος, καλό και κακό, δράση και αδράνεια, ευχαρίστηση και πόνος, λύπη και χαρά. Μέσα από αυτή τη δυαδικότητα θα δείξουμε, ο καθένας μας με το δικό του μοναδικό τρόπο, την αγάπη και τη συμπόνια μας για τους άλλους, καθώς και τη διαύγεια, την ισορροπία και τη δύναμη της σκέψης μας. Έτσι, θα λάμψει το Πνεύμα σ’ όλο του το μεγαλείο.

Όμως, τρία πάθη, παντοδύναμα, κυβερνούν τη ζωή μας: Η λαχτάρα μας για αγάπη, μία αβάσταχτη συμπόνια για τα δεινά τής ανθρωπότητας και η αναζήτηση της γνώσης. Ποιο θα μπορούσε, λοιπόν, να είναι το νόημα της ζωής; Αυτό το τρίπτυχο: Αγάπη, Συμπόνια και Γνώση. Αλλά, βέβαια, το σπουδαιότερο είναι η αγάπη. Η αγάπη είναι ο υψηλότερος, ο απόλυτος στόχος, στον οποίο μπορεί να προσβλέπει ο άνθρωπος. Η σωτηρία του θα έρθει μέσα από την αγάπη και μέσα στην αγάπη. Μόνο η αγάπη έχει τη δύναμη να ενώνει τους ανθρώπους με τέτοιο τρόπο, ώστε να γίνονται καλύτεροι και πιο ολοκληρωμένοι. Γιατί μονάχα η αγάπη τους παίρνει και τους ενώνει με ό,τι βαθύτερο έχουν μέσα τους. Άλλωστε, εκεί όπου υπάρχει η φλόγα τής αγάπης, ό,τι κακό πλησιάζει, το κατακαίει!

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου