Του Χρήστου Μηλίτση
Γλυκοχάραμα βρεθήκαμε στην Ηγουμενίτσα, ύστερα από ολονύχτια διαδρομή με το αυτοκίνητό μας. Από καιρό είχαμε προγραμματίσει με ένα ακόμα ζευγάρι συναδέλφων την εκδρoμή αυτή, την οποία είχαμε μελετήσει με κάθε λεπτομέρεια. Το φέριμποτ «Λατώ» ήταν αραγμένο στο λιμάνι. Αναχωρήσαμε πολύ πρωί και γύρω στις 11 π.μ. την άλλη μέρα φθάσαμε στην Αγκόνα. Από δω αναχωρήσαμε αμέσως με – πορεία προς Σαν Ρέμο, Φάνο, Φόσσο, Βρόνο, Μέλινο, Φερέτσια, Εμποβο, Πίζα, Αλάτσιο, Ιμπέρια, και φθάσαμε στον Σαν Pέμo.
Η πόλη αυτή βρίσκεται στη Δυτική Ρεβιέρα. Έχει ωραίο κλίμα χειμώνα-καλοκαίρι και γι’ αυτό έχει μεγάλη τουριστική κίνηση. Επισκεφτήκαμε εδώ βαδίζοντας έναν ωραίο πεζόδρομο, το Κόρσο- ιμπερατρίσιε, τη ρωσική εκκλησία Κιάζα-Ρούσα, το καζίνο Μινιστράλε, την παλιά πόλη, την πλατεία Κολόμπο, το Κόρσο Γαριβάλδη και ένα υπέροχο παλάτι. Μετά από ολιγόωρη ανάπαυση πορεία για Μόντε Κάρλο και Moνακό, τα οποία και αφήσαμε να τα επισκεφτούμε στην επιστροφή μας. και φθάσαμε στη πόλη Αβινιόν της Γαλλίας. Επισκεφτήκαμε την πλατεία ρολογιού στο κέντρο της πόλης, το Μέγαρο των Πάπων, το παλιό Μέγαρο, τη συνοδική αίθουσα των Καρδιναλίων, την αίθουσα των συμποσίων, την αίθουσα της μεγάλης ακρόασης. που έχει 52 μέτρα μήκος. Είδαμε τoν καθεδρικό ναό της Νοτρ-Νταμ, το θαυμαστό γεφύρι του Σεν Μπεναζέ και τις εκκλησιές του Αγίου Μάρκου, Σεν Παρ και Σεν Ακρίκολα σε στιλ Αναγέννησης και γοτθικού ρυθμού, καθώς και το Μουσείο Καλβέ, που περιέχει σπάνιες συλλογές αρχαιολογικές μεγάλης αξίας.
Όλες οι εκκλησίες φημίζονται για τους καλλιτεχνικούς θησαυρούς που περιέχουν. Πλούσια είναι η βιβλιοθήκη της που περιέχει 150.000 τόμους βιβλία και πολλά χειρόγραφα μεγάλης αξίας. Τα ανάκτορα των Πάπων είναι από τα αξιολογότερα μεσαιωνικά κτίρια. Περίφημες είναι οι αψίδες της γέφυρας του Mπενεσέ πάνω στο Ροδανό ποταμό ,που συνδέει την Αβινιόν με το προάστιο Βιλλέρ. Η Αβινιόν για 70 χρόνια υπήρξε έδρα των Πάπων από το 1305 μέχρι το 1376 όταν ο πάπας Γρηγόριος ο 11ος αποφάσισε τη μεταφορά της Αγίας Εδρας στη Ρώμη. Μετά την Αβινιόν συναντήσαμε το Μονμπελιέ. Βρίσκεται σε μια εύφορη πεδιάδα και έχει περίφημο βοτανικό κήπο που ιδρύθηκε το 1593. Επισκεφτήκαμε τη πλατεία Κομεντί στο κέντρο της πόλης.
Την Κρήνη των Χαρίτων. Το Moυσείo Φαμπρ που περιέχει, αξιόλογους πίνακες ζωγράφων και γλυπτικών έργων. Εδώ Βλέπει ο επισκέπτης παλαιά σπίτια του 15ου και 16ου αιώνα. θαυμάσαμε την ενοριακή εκκλησία Νοτρ-Νταμ, την πύλη του Περού, μια αψίδα θριάμβου, του 1861 προς τιμή του Λουδοβίκου του 14ου, ο περίπατος του Περού, το καμάρι του Moνμπελιέ έχει δύο ταράτσες, Εδώ βρίσκεται έφιππο το άγαλμα του Λουδοβίκου του14oυ το 1838 και ο αγωγός του Σεν Κλεμάν που έχει ύψος 22 μέτρα, με διώροφες καμάρες. Eίδαμε τον βοτανικό βασιλικό κήπο, τη συνοικία Πολυγώνου, την Ιατρική σχολή που ιδρύθηκε το 1221. Εδώ σπούδασε ο Αδαμάντιος Κοραής.
Ο καθεδρικός ναός του Αγίου Πέτρου ιδρύθηκε το 1364 και θαυμάσαμε αρκετές μαγευτικές πλατείες με πίδακας και άφθoνα κρυστάλλινα τρεχούμενα νερά. Από το Μομπελιέ πορεία προς τη Βαρκελώνη. Αφήνουμε τις πόλεις Βέζιερς- Πεπερνιάν- Πέρθους, περνάμε τα σύνορα Γαλλίας-Ισπανίας και φθάνoυμε ύστερα από αρκετές ώρες διαδρομής στη Βαρκελώνη. Ωραία πόλη στην οποία δεσπόζουν η παλιά εκκλησία με τον καθεδρικό ναό, την πλατεία του Βασιλιά, Τα αρχοντικά κτίσματα και το Δημαρχείο. Επισκεφτήκαμε ακόμη και τον περίφημο κήπο του Μοντζουίκ με τους υπέροχους κήπους και τα εντυπωσιακά κτίσματα.
Το Ποέμπλο Ισπανιόλ, (Ισπανικό χωριό) που περιλαμβάνει διάφορα κτίσματα Ισπανικής αρχιτεκτονικής. Είδαμε επίσης τη φημισμένη εκκλησία Σακράτα Φαμίλια (Αγία Οικογένεια), τη θρυλική Γαλέρα του Χριστόφορου Κολόμβου πάνω σε κολόνα ύψους 60 μέτρων. Ανεβήκαμε στη πλατεία Ποέρτα Λα- Πάζ, με τελεφερίκ στον λόφο Μουτσουϊς, κατάφυτο από κήπους και ποικιλία λουλουδιών και εντυπωσιακά κτίσματα. Πήγαμε στην εκκλησία Μπάρικο –Γότσιο και σε αρκετές πλατείες. Υπέροχη η πλατεία Μεντανάθεν με πανέμορφα κτίρια και σαντριβάνια. Την άλλη μέρα επισκεφθήκαμε το Μετρό, το Μουσείο της Καταλονίας Παλάτσιο Νασιονάλ, το αρχαιολογικό και πολεμικό Μουσεία που είναι πάνω στο λόφο Μουντσουίς, απ’ όπου φαίνεται πανοραματικά ολόκληρη η πόλη, την οποίαν ίδρυσε Ο Αμίλκας- Βάρκας. Το 431 καταλήφθηκε από τους Βησιγότθους, το 731 την κατέλαβαν οι Άραβες και το 801 καταλήφθηκε από τους Φράγκους. Η Σακράτα Φαμίλια, το κόσμημα της πόλης ,είναι έργο του Αντωνίου Κόντι και παραμένει ημιτελής μέχρι σήμερα, ιδίως στο εσωτερικό της. Η θέα της είναι καταπληκτική και προκαλεί το θαυμασμό του κάθε επισκέπτη. Είναι γοτθικού ρυθμού με αναρίθμητες κωνικές πυραμίδες.
