ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

Περιοδεύοντας στην Αυστραλία, στη χώρα των κοάλα και των καγκουρό

περιοδεύοντας-στην-αυστραλία-στη-χώρ-753450

Του Χρήστου Μηλίτση

Αποφασίσαμε με έναν καλό μου φίλο και συνάδελφο να κάνουμε μια πολυήμερη εκδρομή. Με τη βοήθεια του Θεού την πραγματοποιήσαμε. Πήγαμε στην Αυστραλία. Επισκεφτήκαμε μερικές πόλεις και αρκετά τουριστικά αξιοθέατα τουριστικά μέρη της μακρινής νέας Ηπείρου. Σήμερα πολύ σωστά λέγεται ο κόσμος είναι πολύ μικρός. Άλλοτε 36 μέρες χρειάζονταν με το πλοίο για να πάει κανείς στην Αυστραλία. Τώρα με τα φτερά της air-lian Σιγκαπούρης, χρειάστηκαν είκοσι ώρες ακριβώς. Ενδιάμεσος σταθμός η Σιγκαπούρη, πρωτεύουσα της ομώνυμος νησίδας, Είναι μια αρκετά όμορφη πόλη με τεράστιους ουρανοξύστες και μεγάλη εμπορική και τουριστική κίνηση. Δρόμοι φαρδύς και πεντακάθαροι. Πάρκα τεράστια υπάρχουν παντού. Είναι χωρισμένη στον Ευρωπαϊκό, τον Κινέζικο και τον Μαλαϊκό τομέα. Πόλη πολυσύχναστη, κοσμοπολίτικη με τεράστιο αεροδρόμιο. Παρουσιάζει μεγάλη εμπορική κίνηση, γιατί αποτελεί ενδιάμεσο σταθμό μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Ο πληθυσμός της αποτελείται από Ευρωπαίους, Αμερικανούς, Κινέζους Ινδούς, Βερμανούς Άραβες, Ινδονησίους, Ιάπωνες και Μαλούς, κάθε είδους φυλής και ράτσας. Στον Ευρωπαϊκό τομέα δεσπόζουν τα πολυώροφα πολυσύχναστα Σούπερ-Μάρκετ τα πολυώροφα κτίρια και τα πολυτελέστατα ξενοδοχεία που παρέχουν κάθε είδους πολυτέλεια και άνεση στον επισκέπτη. Στον Κινέζικο τομέα μένει κανείς εκστατικός αντικρίζοντας τον Πύργο του Ινδουιστικού ναού Σρι-Μαριάμ από τα πλέον αξιοθέατα της πόλης, που κοσμείται από πλήθος ανάγλυφων παραστάσεων. Παραδίπλα βρίσκεται η Κινέζικη αγορά. Μικρά μαγαζάκια και πλούσια εκθέματα τις κινέζικης τέχνης, τα οποία αγοράζει κανείς κάτω από τη μισή τιμή που γράφουν, αρκεί να ξέρεις και να μπορείς να παζαρεύεις, γιατί το παζάρεμα δίνει και παίρνει εδώ. Τρεις μέρες παραμονή, είναι πολύ λίγες για να περιηγηθεί, να δει και να θαυμάσει κανείς την πόλη. Ευτυχώς που υπάρχουν παντού τα σίτυ-τουρς, τα οποία σε ξεναγούν στα σπουδαιότερα αξιοθέατα της

ΜΠΡΙΣΜΑΙΗΝ. Από τη Σιγκαπούρη με τα ίδια φτερά, πολυτελέστατα και πολύ εξυπηρετικά τα αεροπλάνα αυτής της Εταιρείας, δέον να σημειωθεί ότι σε κάθε θέση υπάρχει και ατομική τηλεόραση, ύστερα από οκτάωρη πτήση πάνω από τον Ινδικό Ωκεανό, περνώντας πάνω από το Περθ που βρίσκεται στο Δυτικό μέρος της Αυστραλίας, φθάσαμε στο Μπρισπαίην που βρίσκεται στο Ανατολικότερο σημείο της Αυστραλίας, διαπερνώντας την, από το ένα άκρο στο άλλο. Από τον Ινδικό στον Ειρηνικό Ωκεανό. Αυτή η πόλη είναι πρωτεύουσα της Κουηλάνδης. Ιδρύθηκε το 1825 από κατάδικους, όπως σχεδόν όλες οι πόλεις της Αυστραλίας, που τους έστειλαν εκεί για να τους ξεφορτωθούν οι Κυβερνήσεις της Αγγλίας. Πήρε την ονομασία της από τον Αυστραλό κυβερνήτη Θωμά Μπρίσμαιην. Έχει πολύ ωραίο ημιτροπικό κλίμα. Βρέχει συχνά και γι’ αυτό έχει πλούσια βλάστηση. Είναι κυριολεκτικά χωμένη μέσα στο πράσινο χρώμα και έχει πάρα πολλά μεγάλα και αξιόλογα πάρκα. Επιστρέψαμε αργά το βράδυ στο ξενοδοχείο μας το Hotel-roagial και την άλλη μέρα αναχωρήσαμε για το ΣΙΔΝΕΥ. Δυο ώρες και 10 λεπτά ήταν η πτήση για το Σίδνευ. Όταν φτάσαμε και πετούσαμε πάνω απ’ αυτό, φαίνονταν απ’ το φελιστρίνι του αεροπλάνου η πόλη κάτω σαν να κολυμπούσε μέσα στη θάλασσα. Φάνταζε από ψηλά σαν δεύτερη Βενετία. Εκτείνεται κατά μήκους των ακτών του Πορτ- Τσάκσον. Είναι η μεγαλύτερη πόλη της Αυστραλίας και περιλαμβάνει εκτός της κυρίας πόλης και 48, περίπου προάστια. Φημίζεται για το βοτανικό κήπο που είναι πλούσιος σε τροπική χλωρίδα. Το ξενοδοχείο της και τα πολλά πανύψηλα κτίρια επιβλητικά, τεράστια ορθώνονται και σπαθίζουν τον καταγάλανο ουρανό και ο πύργος της πόλης ύψους 306 μέτρων, που μοιάζει σαν ένα τεράστιο μανιτάρι, είναι κάτι το επιβλητικό και το παράξενο. Από κει πάνω βλέπεις ολόκληρη τη πόλη να απλώνεται μπροστά σου. Θαυμάζεις τη μεγάλη τοξωτή γέφυρα 1133 μέτρα μήκους που ενώνει τις ακτές Ντώζ και Μίλσον μεταξύ τους. Κάτω στη δεξιά όχθη του λιμανιού βλέπει και μένει έκπληκτος κάθε θεατής, το ιδιόρρυθμο κτίριο της όπερας με τις κοχλιωτές στέγες. Από το Σίδνευ στη Μελβούρνη..

Η ΜΕΛΒΟΥΡΝΗ: Είναι η δεύτερη σε πληθυσμό πόλη της Αυστραλίας, κτισμένη στις όχθες του ποταμού Γιάρρα. Σπουδαίο εμπορικό και βιομηχανικό κέντρο κατά μήκους του ποταμού εκτείνονται τεράστια πάρκα. Φημίζεται για το βοτανικό της κήπο. Εδώ βλέπεις κάθε είδους δέντρο των τροπικών χωρών. Πολύχρωμα παντοειδή δέντρα και άνθη τους στολίζουν. Λιμνούλες που υπάρχουν διάσπαρτες εδώ και κει σε διάφορα μέρη των πάρκων, με πίδακες και νούφαρα, που τις διασχίζουν κολυμπώντας περήφανες πάπιες, χήνες, μαυρόκοτες, φασιανοί και κάθε είδος από υδρόβια πτηνά. Στον υπέροχο ζωολογικό της κήπο βρίσκονται διάφορα είδη ζώων από όλη σχεδόν τη πανίδα της Ηπείρου. Κυριαρχούν τα καγκουρό, το εθνικό μαρσιποφόρο ζώο της Αυστραλίας και τα κοάλα. Υπάρχουν και εδώ ιπποπόταμοι, τίγρεις, αγριόγατες, λεοπαρδάλεις, πίθηκοι, ελέφαντες, κοάλα, στρουθοκάμηλοι, φώκιες και διάφορα ερπετά, κροκόδειλοι, σαύρες, φίδια, πρόβατα και Μερινό Βεγγάλης. Επίσης παπαγάλοι 2000 ειδών και πουλιά κάθε χώρας και είδους. Νυχτερίδες πελώριες, ακόμη αρκούδες και ελέφαντες στολίζουν τους ζωολογικούς κήπους του Σίδνει και της Μελβούρνης και όχι μόνο αυτούς, αλλά και τους ζωολογικούς κήπους και των άλλων πόλεων της νεώτερης Ηπείρου. Παρατηρείς επίσης εκστατικός και δεν πιστεύεις στα μάτια σου, όταν βλέπεις τεράστιες νυχτερίδες σε μέγεθος πέρδικας να κρέμονται πολυάριθμες από τα δέντρα, ακόμα και τη μέρα, μέσα στο βοτανικό κήπο της πόλης. Ελληνικά σχολεία υπάρχουν και λειτουργούν όπου βρίσκονται μεγάλες και ανθηρές Ελληνικές Κοινότητες και Εκκλησίες. Στη Μελβούρνη κατά συγκυρία είχαμε τη καλή τύχη, να γνωρίζουμε έναν εξαίρετο Ελληνα εκπαιδευτικό. Ονομάζεται Λεπίδας Αχιλλέας. Κατάγεται από το χωριό Γαρδικάκι της Ρούμελης. Μας εξιστόρησε πως βρέθηκε στην Αυστραλία και πολλά μάθαμε απ’ αυτόν γύρω απ’ την εκπαίδευση των Ελληνοπαίδων και γενικότερα γύρω απ’ τη ζωή της Αυστραλίας. Νέος ακόμα υπηρετούσε σε σχολείο της Μακεδονίας, όταν λόγω κοινωνικών φρονημάτων μετά τη κατοχή έλαβε το φιρμάνι της απόλυσης του. Ολόκληρα 36 μερόνυχτα έκανε με το πλοίο, προσκαλεσμένος από κάποιον δικό του συγγενή να φτάσει στη Μελβούρνη. Δραστήριος και ενεργητικός όπως ήταν, ίδρυσε στις αίθουσες της Εκκλησίας του Αγίου-Γεωργίου στο Carton στη Μελβούρνη Δημοτικό σχολείο και τριτάξιο Γυμνασιακό τμήμα αρχικά και αργότερα Λύκειο. Φοιτούσαν σ’ αυτά αρκετά Ελληνόπουλα, που όπως μας έλεγε, στις Εθνικές μας γιορτές που γίνονταν στην Αυστραλία, στις παρελάσεις έπαιρναν μέρος περισσότεροι από 1000 μαθητές του, που καταχειροκροτούνταν από το Ελληνικό στοιχείο. Εξέδιδαν μάλιστα και περιοδικό με τον τίτλο Ε.Λ.Λ.Α.Σ (Ελληνικό Λύκειο Λεπίδα Απογευματινό Σχολείο). Σήμερα είναι συνταξιούχος. Η Ελληνική πολιτεία αναγνώρισε τη προσφορά του και τον συνταξιοδότησε. Βρίσκεται σε ανθηρή οικονομική κατάσταση. Μας ξενάγησε και στα τρία ιδιόκτητα κτίρια που είχε τα σχολεία του, καθώς και στη θαυμάσια έπαυλη του , που βρίσκεται μέσα σε δασική περιοχή, αρκετά μακριά απ’ τη πόλη. Τώρα τη συνέχιση της εργασίας του έχει αναλάβει η κόρη του κ. Λεπίδα που είναι καθηγήτρια φυσικομαθηματικών. Αυτή συνεχίζει επάξια τη παράδοση του δημιουργικού έργου του πατέρα της και παρέχει Εθνική και μορφωτική εργασία στα Ελληνόπουλα της Μελβούρνης. Υπάρχουν φυσικά και δημόσια Ελληνικά σχολεία στις μεγάλες πόλεις στην Αυστραλία, στα οποία στέλνονται δάσκαλοι από την Ελλάδα. Αυτά όμως δεν επαρκούν και δεν εξυπηρετούν τις μεγάλες ανάγκες που έχει η Ελληνική Ιθαγένεια. Το Ελληνικό στοιχείο έχει αρκετά, προοδεύσει. Όλοι οι Έλληνες όσους γνωρίσαμε εκεί τους βρήκαμε πολύ φιλόξενους και αρκετά αποκαταστημένους. Όλοι τους έχουν αναπτυγμένο υψηλό κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο. Διαπιστώσαμε όμως, με μεγάλη μας λύπη, ότι χρόνο με το χρόνο το Ελληνικό στοιχείο εκφυλίζεται. Δεν βρήκαμε, όπως υπολογίζαμε τους Έλληνες να είναι αρκετά δεμένοι μεταξύ τους, μιας και βρίσκονται στη ξενιτιά, τόσο μακριά απ’ την μητέρα πατρίδα. Τόσο στους συλλόγους, όσο και στις Κοινότητες, ακόμα και στις εκκλησιές υπάρχει κάποια διαμάχη μεταξύ τους, πράγματα ακατανόητα για μας. Τα αίτια είναι πολλά. Το σπουδαιότερο είναι ότι οι μισοί γάμοι δεν γίνονται μεταξύ των Ελληνικών οικογενειών. Ένας στους δυο γάμους στη Μελβούρνη, όπως και στις άλλες πόλεις της Αυστραλίας είναι μικτός. Αυτό λέει πολλά. Σε λιγότερο από μια δεκαετία θα έχει ανατραπεί το καθιστός που ισχύει σήμερα. Έτσι οι Ελληνικές παροικίες διαφοροποιούνται και αλλάζουν δραματικά σε βάρος του Ελληνικού στοιχείου, πράγμα που επιδιώκει με κάθε τρόπο να πετύχει η Αυστραλιανή Κυβέρνηση. Τα παιδιά μας και περισσότερο τα εγγόνια μας, μας τόνισε ο κ. Λεπίδας δεν θα μπορέσουμε να τα κρατήσουμε κοντά μας για να διατηρήσουμε τα ήθη, ας ελπίσουμε κάτι τέτοιο να μην πραγματοποιηθεί.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου