ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

Οικογένεια, το θερμοκήπιο της ανάπτυξης του παιδιού

οικογένεια-το-θερμοκήπιο-της-ανάπτυξ-823450

Του Κων. Απ. Σουλιώτη, Επ. λυκειάρχη


Η καλή λειτουργία της οικογένειας είναι φυσιολογική και αναγκαία για την πρέπουσα αγωγή και την αποφυγή της νοσηρότητας των παιδιών . Όταν στην οικογένεια δεν υπάρχει καλή συμπεριφορά μεταξύ των συζύγων, ακόμη και διαφορές σε μικροζητήματα, στα παιδιά δημιουργούνται καταστρεπτικά αποτελέσματα στο θέμα της καλής αγωγής και της καλής σωματικής και ψυχικής τους υγείας. Συμβαίνει ό,τι συμβαίνει και με το δέντρο όταν οι ρίζες του δεν λειτουργούν όπως πρέπει το δέντρο σιγά – σιγά ξεραίνεται.

Εάν οι γονείς γνώριζαν τη φυσιολογική, συναισθηματική και διανοητική βλάβη που δημιουργείται στα παιδιά από την έλλειψη συνεργασίας στη ζωή τους τότε θα κατέβαλαν κάθε προσπάθεια για να αποφύγουν το κακό της μεταξύ τους γκρίνιας και γενικότερα της κακής συζυγικής συμπεριφοράς τους.

Το παιδί από την οικογενειακή δυσαρμονία εισπράττει το πρώτο αρνητικό επακόλουθο, την διάπραξη και την μη κανονική και ομαλή λειτουργία του σωματικού οργανισμού του. Δηλαδή, όπως λένε και οι γιατροί, το παιδί έχει πονοκέφαλο, ακράτεια ούρων, στομαχικές διαταραχές, κοιλιακούς πόνους και πολλά άλλα.

Εκείνο, όμως, που έχει ιδιαίτερη και καταστροφική σημασία είναι ο ψυχικός τραυματισμός του παιδιού. Όταν η οικογενειακή ατμόσφαιρα είναι ανώμαλη και ενοχλητική και το παιδί δεν έχει εμπιστοσύνη στους γονείς του, και όταν ακούει και βλέπει την απαράδεκτη σχέση των γονέων του αναγκάζεται και αυτό να χρησιμοποιεί ψέματα και να υποκρίνεται σ’ αυτούς. Και τούτο, γιατί όταν ακούει ο ένας από τους γονείς του να μιλάει κατηγορώντας τον άλλον τηρεί μια στάση που να δικαιολογεί και να ικανοποιεί και τους δύο. Έτσι, γίνεται υποκριτικό και με τον καιρό η υποκρισία γίνεται συνήθεια, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να απαλλαγεί απ αυτή.

Αποτέλεσμα όλης αυτής της κατάστασης είναι το παιδί που οδηγείται στη μελαγχολία και την υποβάθμιση της ψυχικής του υγείας. Θλίβεται και κουβαλάει μέσα του ψυχικό πόνο και δεν έχει διάθεση και όρεξη για εργασία και φαγητό, απομακρύνεται από τους φίλους του και τα παιχνίδια, χάνει τη διάθεση της χαράς, γίνεται σκυθρωπό, μειονεκτικό και αντικοινωνικό, με αποτέλεσμα να γίνει νευρωτικό.

Οι γονείς πρέπει να είναι πολύ προσεκτικοί. Όχι μόνον μπροστά στο παιδί τους δεν πρέπει να μαλώνουν και να διαφωνούν, αλλά ούτε και όταν το παιδί τους απουσιάζει, πρέπει να έρχονται σε προστριβές, γιατί το παιδί διαισθάνεται τις προστριβές τους και τις γκρίνιες τους, αφού, επιστημονικά είναι γνωστό ότι, στα παιδικά του χρόνια η ψυχή του ζει στη δική τους ψυχική περιοχή. Το παιδί σε μια τέτοια κατάσταση νιώθει θλίψη και πόνο και για τους γονείς του και για τον εαυτό του.

Η απρόσεκτη και κακή συζυγική ζωή οδηγεί τους γονείς σε ασυμβίβαστη συμπεριφορά προς το παιδί. Ο καθένας τους, για να κερδίσει την αγάπη του παιδιού του δείχνει ξεχωριστό ενδιαφέρον και ξεχωριστή και μεγάλη λατρεία σ αυτό, προσπαθώντας να κερδίσει την αγάπη του. Φροντίζει ο καθένας χωριστά για τη δική του ικανοποίηση και τη δική του αναγνώριση και όχι για το καλό του παιδιού. Αυτή η συμπεριφορά των γονέων προς το παιδί το οδηγεί να χαθεί το κύρος του και ο σεβασμός του προς αυτούς. Έρχεται στη συνέχεια η απειθαρχία με όλα τα καταστρεπτικά αποτελέσματα για το παιδί, την οικογένεια και την κοινωνία. Διαστρεβλώνεται ο χαρακτήρας του, γεμίζει πίκρα και απογοήτευση τη ζωή του και του στερεί τη δυνατότητα για δράση καλή και προκοπή.

Οι γονείς δεν πρέπει ποτέ να ξεχνούν ότι πρέπει να δείχνουν αγάπη και σεβασμό ο ένας προς τον άλλον, να έχουν πάντα στη σκέψη τους το παιδί, να ζουν σε γαληνεμένο οικογενειακό περιβάλλον και να είναι αφοσιωμένοι στην ωραία τους αποστολή που τους έδωσε ο Θεός και της ανατροφής των παιδιών τους.

ΤΙΠΟΤΑ ΩΡΑΙΟΤΕΡΟ ΚΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΛΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ. ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΕΞΑΡΤΩΝΤΑΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου