Γράφει ο Χρήστος Μπουκώρος,
βουλευτής Μαγνησίας της Ν.Δ.
Παρατηρώντας τις διεθνείς εξελίξεις των τελευταίων ετών στα Βαλκάνια, στην περιοχή της Μεσογείου και της Ευρώπης, εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς ότι τα κράτη δύσκολα υποχωρούν μπροστά στις πιέσεις άλλων κρατών ή και διεθνών οργανισμών.
Δεν υποχωρεί το Ισραήλ μπροστά στις επιθέσεις και τις πιέσεις αραβικών λαών. Αδυνατεί η υπερδύναμη των Ηνωμένων Πολιτειών να νουθετήσει τη γειτονική Τουρκία. Ακόμα και η Αλβανία δεν σέβεται τις διεθνείς υποχρεώσεις της και εγείρει συνεχώς αλυτρωτικά ζητήματα. Η γειτονική Βουλγαρία εισπράττει ανταλλάγματα από τη Δύση, αφήνει ανοιχτή και την πόρτα της προς τη Ρωσία, αλλά και βορειότερα ακόμα, δεν πτοούνται από τις πιέσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης ούτε η Πολωνία, ούτε η Ουγγαρία, παρά το γεγονός ότι πρόκειται για νεοεισερχόμενα μέλη.
Κράτη, τα οποία είτε ανήκουν σε υπερεθνικούς οργανισμούς είτε όχι, προωθούν με συνέπεια, σοβαρότητα και μαχητικότητα τα εθνικά τους συμφέροντα, με βάση τους σχεδιασμούς τους. Δεν έχουμε διαπιστώσει ότι η στάση αυτή επιφέρει κάποιες αρνητικές συνέπειες στα συμφέροντα των συγκεκριμένων κρατών.
Προκαλεί απορία η απαίτηση του λεγόμενου διεθνούς παράγοντα να υποχωρήσει αμαχητί η Ελλάδα μπροστά στις πιέσεις του για το Σκοπιανό. Προκαλεί ταυτόχρονα και οργή η ενδοτικότητα της κυβέρνησης μπροστά στις συγκεκριμένες πιέσεις. Είναι έτοιμοι να κλείσουν όπως – όπως ένα ζήτημα, το μέλλον του οποίου σε σχέση με τα εθνικά μας συμφέροντα είναι απρόβλεπτο. Διαπραγματεύονται ερήμην των πάντων και είναι έτοιμοι να συμφωνήσουν πριν καν αρχίσει η διαπραγμάτευση!
Για την ουσία του ζητήματος έχουν μιλήσει ειδικοί και εμπειρογνώμονες και δεν προσφέρει τίποτα παραπάνω μία ακόμη άποψη. Αν, όμως, επικεντρώσουμε την προσοχή μας στον τρόπο με τον οποίο η κυβέρνηση διαπραγματεύεται στο εξωτερικό και διαχειρίζεται το θέμα στο εσωτερικό, θα καταλήξουμε σε οδυνηρά συμπεράσματα.
Η κρυφή διαπραγμάτευση, χωρίς να προηγηθεί η δημιουργία αρραγούς εθνικού μετώπου και οι προσπάθειες κατασυκοφάντησης των Ελλήνων που αντιδρούν στους κυβερνητικούς σχεδιασμούς, καταδεικνύουν όχι μόνο ότι η κυβέρνηση αποδεικνύεται κατώτερη των περιστάσεων, αλλά και άκρως επικίνδυνη για την ενότητα του ελληνικού λαού και την προάσπιση των εθνικών συμφερόντων.
Οσο τα κυβερνητικά φερέφωνα και οι νέοι εξουσιολάγνοι θα μιλούν για ακροδεξιούς και εθνικιστές, τόσο ο ελληνικός λαός θα γεμίζει τις πλατείες και θα διατρανώνει όχι μόνο τα εθνικά του δίκαια, αλλά και το δικαίωμα στην εθνική αξιοπρέπεια.
Οσο επιχειρούν να εκβιάσουν και να εκφοβίσουν τους Ελληνες, τόσο η φωνή τους θα δυναμώνει και η συμμετοχή τους θα γίνεται ποτάμι ορμητικό. Ετσι θα γίνει και σήμερα στο Σύνταγμα. Ας μην ξεχνούν οι κυβερνώντες ότι η πατρίδα δεν μπαίνει στη ζυγαριά έναντι κανενός οικονομικού ανταλλάγματος.
Τέλος, υπενθυμίζουμε στους κυβερνώντες ότι δεν διαθέτουν κανενός είδους εξουσιοδότηση και πολιτική νομιμοποίηση να κλείσουν ένα τέτοιο θέμα βασιζόμενοι σε ισχνή ή και ανύπαρκτη κοινοβουλευτική πλειοψηφία, με τον ελληνικό λαό να έχει εκφράσει καταφανώς, με κάθε ευκαιρία, την αντίθεσή του.
