Των
Νίκου Ιωαννίδη, κλ. ΠΕ10 διευθυντή 4ου Λυκείου Βόλου,
Θεολόγη Παρδαλίδη, κλ. ΠΕΟ4.02, συντονιστή για τη συμμετοχή στην ημερίδα του 4ου Λυκείου Βόλου
Αισθανθήκαμε πραγματική ικανοποίηση για τη δημόσια διαβούλευση των μαθητών των Λυκείων με τους πολιτειακούς φορείς που έλαβε χώρα στο ΤΕΕ Μαγνησίας με τον τίτλο «Η πολιτεία αφουγκράζεται τους μαθητές», με την αξιέπαινη πρωτοβουλία της ΔΔΕ Μαγνησίας. Την θεωρήσαμε πάνω από όλα δικιά μας υπόθεση γιατί πριν ένα περίπου χρόνο είχαμε ζητήσει και είχαμε υλοποιήσει σε συνεργασία με την Διεύθυνση Εκπαίδευσης και το σύνολο των Λυκείων του Βόλου μια τέτοια συνάντηση για την εύρεση λύσης στο θέμα γενικευμένων καταλήψεων που είχαν ξεσπάσει στα σχολεία. Η λογική του διαλόγου και των δημιουργικών παρεμβάσεων των μαθητών μας βρίσκει απόλυτα σύμφωνους και την επικροτούμε όπως και όλοι οι παριστάμενοι στην προχθεσινή διαβούλευση.
Διαπιστώσαμε παρά ταύτα στην θεσμική αυτή επέκταση του διαλόγου μια πραγματική δυσκολία. Την δυσκολία των παιδιών μας, που λειτουργώντας συλλογικά, προχωρώντας στην επεξεργασία θέσεων για ένα καλύτερο σχολείο, έδειχναν συχνά την αδυναμία να οραματισθούν μια άλλη πραγματικότητα και να ξεφύγουν από την εξετασιοκεντρική λογική. Διαπιστώσαμε ότι οι μαθητές μας δεν αντιλαμβάνονται ότι οι καθηγητές τους πρέπει να είναι αλληλέγγυοι σε να σχολείο ανοικτό στις κοινωνικές εξελίξεις. Για την αντιμετώπιση αυτής της κατάστασης χρειάζεται οι εκπαιδευτικοί να σταθούν δίπλα τους σε μια διαδικασία ενδοσκόπησης και επικοινωνίας, μακριά από οποιαδήποτε έννοια χρησιμοθηρίας που επιβάλλει ένα μελλοντικό σύστημα. Παρά τον αντίλογο ακούστηκαν και από τους δικούς μας μαθητές αλλά και στο σύνολο, πολλά για την αξιολόγηση των καθηγητών, τον περιορισμό των μαθημάτων γενικής παιδείας, την επικέντρωση στα εξεταστέα μαθήματα για την είσοδο στις σχολές και λιγότερα ίσως για την οικονομική αφαίμαξη των γονιών τους από την παραπαιδεία, την έλλειψη ταυτότητας που προκαλεί μια τυπική σχέση με το δημόσιο σχολείο.
Αφού λοιπόν αφήσαμε ελεύθερο το δικαίωμα της γνώμης στους μαθητές μας θέτουμε και εμείς τον προβληματισμό μας, που αποτελεί προβληματισμό και των περισσοτέρων συναδέλφων του σχολείου μας, για το αν οι θέσεις αυτές μπορούν να αποδειχθούν γόνιμες, απαλλαγμένες από την αρνητική πολιτική τους χρήση. Την κατάσταση στην Παιδεία αυτή τη στιγμή, ούτως ή άλλως επιβαρύνει η πίεση για νομοθετικές αλλαγές που συχνά ξεκινά από επιταγές των δανειστών και όχι την δέσμευση σε ότι εξυπηρετεί την κοινωνική δικαιοσύνη.
Δεν είναι λίγες οι φορές που με λύπη διαπιστώνουμε ότι στις σημερινές γενιές κυριαρχεί ανησυχητικά η πρόωρη αναπαραγωγή ενός συστημικού λόγου. Δεν ξεκινά απαραίτητα από την έλλειψη επαγγελματικής προοπτικής ή την απουσία ελπίδας για το μέλλον, ή ακόμα και την έλλειψη κοινωνικής και πολιτικής πραγμάτωσης, αλλά από την κλοπή της παιδικότητας των τόσο ευαίσθητων εφηβικών συνειδήσεων στο όνομα μιας μελλοντικής επιτυχίας, αόριστης και ασαφούς. Χρέος όλων μας, καθηγητών και μαθητών να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για τη δημιουργία δικτύων επικοινωνίας στα σχολεία, τη συμμετοχικότητα και την παραγωγή ενός νέου πολιτισμού μέσα από τη σύγκρουση με το παλιό. Χρέος του πολιτειακών φορέων η σφαιρική αξιολόγηση όλων των προτάσεων που ακούστηκαν με μόνο γνώμονα το κοινό καλό και την προοδευτική τους αξιοποίηση.
