ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

Καλοί και κακοί δάσκαλοι

καλοί-και-κακοί-δάσκαλοι-235355

Του Δημήτρη Αντωνίου, Καθηγητή Αγγλικής

aglo.academia@gmail.com

Με αφορμή το πλέον πρόσφατο, αλλά και απάνθρωπο και αντιπαιδαγωγικό περιστατικό στον Άλιμο Αττικής, όπου μία δασκάλα παρότρυνε, ή μάλλον διέταξε τους μαθητές της τάξης της να χτυπήσουν έναν συμμαθητή τους, ο οποίος κατά τη διάρκεια της διδασκαλίας προσποιήθηκε πως οδηγούσε ένα αυτοκίνητο.

Ο άτυχος εννεάχρονος μαθητής δέχθηκε την επίθεση και χτυπήματα των συμμαθητών του από τη στιγμή που η δασκάλα έδωσε την εντολή επίθεσης μέχρι την ώρα που το μάθημα τελείωσε.

Από τα μέσα ενημέρωσης έγιναν διάφορα σχόλια για την ανάρμοστη συμπεριφορά της δασκάλας και την ενδεχομένως διαταραγμένη προσωπικότητά της. Ακούστηκε επίσης πως οι γονείς του άτυχου μαθητού κινήθηκαν δικαστικά εναντίον της συγκεκριμένης δασκάλας.

Ωστόσο, εκείνο που έχει ιδιαίτερη σημασία, ή μάλλον θα έπρεπε να έχει ιδιαίτερη σημασία, είναι το γεγονός ότι το ευρύ κοινό κατακλύζεται με παντός είδους ειδήσεις τρομοκρατικής φύσεως, πολιτικής φύσεως, νομοθετικής φύσεως, φύσεως σκανδάλων, διαφθοράς κλπ., κλπ., αλλά μάλλον πολύ λίγο ασχολούνται με θέματα παιδικής βίας και μαλιστα σε δημόσια σχολεία, όσο για τα ιδιωτικά σχολεία ούτε καν γίνεται λόγος για το τι συμβαίνει.

Οι του δημοσίου δάσκαλοι καλύπτονται κάτω από την ισχυρή προστασία του συνδικαλισμού, οι της ιδιωτικής εκπαίδευσης κάτω από τα κουκουλώματα της διεύθυνσης.

Όπως υπάρχουν καλοί και κακοί άνθρωποι, καλοί και κακοί δικηγόροι, καλοί και κακοί γιατροί κ.ο.κ. υπάρχουν και καλοί και κακοί εκπαιδευτικοί.

Τα σχολεία και οι δάσκαλοι ανήκουν σε μία μεγάλη οικογένεια που λέγεται εκπαίδευση και δεν έχει σημασία εάν είναι δημόσια ή ιδιωτική, εάν είναι δημοτικό ή νηπιαγωγείο, εάν είναι φροντιστήριο ή παιδικός σταθμός.

Το καλό που μπορεί να κάνει ένας δάσκαλος, ασχέτου επιπέδου, συνήθως είναι περιορισμένο και σε μεμονωμένες περιπτώσεις, αλλά το κακό που μπορεί να προξενήσει μπορεί να είναι σε πολλά παιδιά, σε μικρή ηλικία και για πολλά χρόνια, με απρόβλεπτες συνέπειες.

Σπάνια οι καλοί δάσκαλοι διακρίνονται ή επιβραβεύονται. Οι κακοί όμως συνεχίζουν να «κακομεταχειρίζονται» τους μαθητές τους ώσπου τα πράγματα να φτάσουν στα άκρα και το θέμα να λάβει κάποια δημοσιότητα. Η «κακομεταχείριση» δεν περιορίζεται μόνο με χειροδικεία, η βωμολοχία, η αθυροστομία, η προσβολή της προσωπικότητος ενός μικρού παιδιού είναι εξίσου τραυματικές εμπειρίες και μπορεί να το συνοδέψει σε όλη του τη ζωή.

Τα παιδιά θα πρέπει να ενημερώνουν τους γονείς τους όταν οι δάσκαλοί τους τα προσβάλλουν ή τα κακομεταχειρίζονται καθ’ οιονδήποτε τρόπο. Από την πλευρά τους οι γονείς πρέπει να διαμαρτύρονται και να καταγγέλουν ανάρμοστες συμπεριφορές δασκάλων είτε πρόκειται για παιδιά του νηπιαγωγείου, του φροντιστηρίου, του δημοτικού ή του γυμνασίου.

Οι δάσκαλοι, και γενικά οι εκπαιδευτικοί, θα έπρεπε να αξιολογούνται από τους μαθητές τους και όχι από τις διάφορες βαθμίδες της δημόσιας εκπαίδευσης. Φαντάζεστε τι θα έλεγαν οι μαθητές ενός σχολείου για έναν κακό δάσκαλο σε ένα φύλλο χαρτιού χωρίς το όνομά τους;

Στην Ελλάδα εδώ και δεκαετίες δάσκαλοι, άσχετα εάν διδάσκουν πολεμικές τέχνες ή οτιδήποτε άλλο, δεκάδες χιλιάδες από αυτούς ποτέ τους δεν διδάχθηκαν και φυσικά ποτέ δεν εφήρμοσαν στοιχειώδεις παιδαγωγικές αρχές στους μαθητές τους.

Η επίσημη πολιτεία συνήθως εξετάζει εάν ο διδάσκων ή η διδάσκουσα είναι κάτοχοι του αντικειμένου που θα διδάξει, τώρα πώς θα το διδάξει ή πώς θα συμπεριφερθεί και θα χειριστεί τους μαθητές του είναι άλλο θέμα.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου