Του Δημήτρη Μποσνάκη
Οταν ο ηγέτης μιας αδύναμης και υπερχρεωμένης χώρας σπεύδει στο κάλεσμα του Πλανητάρχη “μύρια κακά έπονται”. Το γνωρίζουμε ακόμη από την αρχαία μας ιστορία. Τότε όμως οι αρχαίοι πρόγονοι απάντησαν “μολών λαβέ” και δεν παρέδωσαν τις Θερμοπύλες αντί ενοικίου. Ούτε υποσχέθηκαν ότι θα αγοράσουν Περσικά όπλα για να προσποιούνται ότι είναι ελεύθεροι.
Για να σταθεί η πτωχευμένη Ελλάς στο ύψος των αμυντικών περιστάσεων, σε μια φλεγόμενη περιοχή από πολέμους και πρόσφυγες, κατά τη γνώμη ειδικών χρειάζονται εξοπλιστικά προγράμματα δεκάδων δισεκατομμυρίων. Μόνο για ένα τύπο αεροσκάφους χρειάζονται 2,4 δισ. Ας σκεφτεί κανείς πόσα ακόμη έχουμε να πληρώσουμε για φρεγάτες, τεθωρακισμένα, εξοπλισμό του στρατού ξηράς, ελικόπτερα, ραντάρ. Και όλα αυτά θα περάσουν από τις πλάτες του ελληνικού λαού. Αναρωτιέται όμως ο φιλότιμος πατριώτης: για την άμυνα τίνος και για την άμυνα από ποιον; Και γιατί η Ελλάδα που βρίσκεται στο επίκεντρο των εξελίξεων δεν αποκτά σταδιακά πολεμική βιομηχανία με τόσους επιστήμονες που έχουμε στο εξωτερικό;
Και εδώ προκύπτουν άλλα εύλογα ερωτήματα: Μήπως οι “φυλακισμένες” καταθέσεις των Ελλήνων προορίζονται γι’ αυτή την προοπτική; Μήπως οι πλειστηριασμοί περιουσιών μηδαμινής αξίας συνεπικουρούν στην κατάσχεση των καταθέσεων ή στον πλειστηριασμό και στην εκποίηση των ακινήτων, πράγμα που εξυπηρετεί τον ίδιο σκοπό; Μήπως γι’ αυτό τα κοράκια των μεγάλων χρηματοπιστωτικών οίκων (funds) εγκατέστησαν ήδη τα πολυτελή γραφεία τους στην Αθήνα; Μήπως γι’ αυτό οι φίλοι της κυβέρνησης ειδοποιήθηκαν πριν τα capital controls, που έγιναν μέρα Κυριακή, να φυγαδεύσουν τα χρήματά τους; Μήπως γι’ αυτό οι από ανέκαθεν γνωστοί “φορολογικοί παράδεισοι” ήρθε η ώρα να δημοσιοποιηθούν για να ρευστοποιηθούν τα χρήματά τους;
Η άλλοτε λαλίστατη κυβέρνηση, τώρα σιωπά. Με φιλοδωρήματα και χρηματικά ποσά επαιτείας εξαργυρώνει το μόχθο των αγροτών που άδικα περιμένουν κάποια επιδότηση για τους μόχθους και τα έξοδα της χρονιάς, τις υπερωρίες των ιατρών που ευτελίζονται με τις γελοίες αμοιβές τους, με τους πενόμενους εκπαιδευτικούς που σαν ταχυδρόμοι τρέχουν από το ένα σχολείο στο άλλο, με τους αλλόφρονες Έλληνες που τρέχουν σαν τρελοί στους δρόμους για να προλάβουν το μεροκάματο, με την αυξημένη παραβατικότητα που δεν προλαβαίνει να δει ούτε το φως της δημοσιότητας, με τους Ρουβίκωνες που σωστά στιγματίζουν τα φακελάκια των γιατρών, όχι όμως και τον Υπουργό Υγείας για την ταπεινωτική συμπεριφορά του απέναντι στους δημόσιους γιατρούς.
Σε όλα αυτά η “Αριστερή” κυβέρνηση αντιπροτείνει την ευλάβεια με την οποία εφαρμόζει το γράμμα του νόμου. Ακριβοδίκαιη και αμείλικτη ’πατάσσει’ επί χρόνια τη φοροδιαφυγή που ξανασηκώνεται σαν Λερναία Ύδρα, κλείνει μικρές επιχειρήσεις με εξοντωτική φορολογία, χαϊδεύει τους ημέτερους μεγαλοεπιχειρηματίες με τις αφορολόγητες “off-shore” τους. Πράγματι ο νόμος εφαρμόζεται σχολαστικά. Μόνο που αυτό συμβαίνει μόνο σε δύο περιπτώσεις: όταν πρόκειται να στείλει στη φυλακή μικροοφειλέτες που αδυνατούν να πληρώσουν και όταν πρόκειται να διαφυλαχθούν τα δικαιώματα ενός αμετανόητου 11 φορές ισοβίτη για τρομοκρατία. Και μάλιστα η αποθέωση της σχολαστικής τήρησης των δικαιωμάτων του πολυ-ισοβίτη έρχεται την ημέρα που ψηφίζεται η απελευθέρωση των πλειστηριασμών.
