ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

Προοδευτική παράταξη από τον Σεπτέμβρη του ΄74 στον Νοέμβρη του ΄17

προοδευτική-παράταξη-από-τον-σεπτέμβ-327415

Tου Δημήτρη Τσιμπανάκου, Οικονομολόγου

Ο Ανδρέας Παπανδρέου, η ιστορική μορφή της μεταπολίτευσης για τον προοδευτικό κόσμο, κατάφερε και εξέφρασε πολιτικά και κοινωνικά τους «αποκλεισμένους» πολίτες.

Κατά τη γνώμη μου αυτό είναι το σημαντικό στρατηγικό ζήτημα ενόψει των διαδικασιών που θα διεξαχθούν τον Νοέμβριο για την ανασυγκρότηση της προοδευτικής παράταξης. Υπάρχει λόγος ύπαρξης της προοδευτικής παράταξης, όταν δεν μπορεί να εκφράσει και δεν μπορεί να πάρει από το χέρι αυτούς τους μη προνομιούχους και να τους προσφέρει ένα καλύτερο αύριο;

Οι αποκλεισμένοι πολίτες της εποχής μας έχουν κάποια κρίσιμα χαρακτηριστικά «προίκα» που δεν τα είχαν οι αποκλεισμένοι στην αρχή της μεταπολίτευσης. Έχουν υψηλό επίπεδο μόρφωσης, υψηλό επίπεδο αντίληψης, έχουν ερεθίσματα μέσω των μέσων και του διαδικτύου, ταξιδεύουν σε ξένες χώρες και έρχονται σε επαφή με νέες κουλτούρες και πολιτισμούς σε πολύ μικρή ηλικία. Παρότι λοιπόν έχουν την προίκα αυτή δεν έχουν πρόσβαση στην αγορά εργασίας. Αν τελικά κάποιοι τα καταφέρουν αυτό συμβαίνει με όρους στα όρια της επιβίωσης και σε καμία περίπτωση με αμοιβές αντάξιες των προσόντων τους. Αυτοί είναι οι αποκλεισμένοι της εποχής μας και η «προίκα» τους χρησιμεύει δυστυχώς σε ένα μόνο πράγμα: να αντιλαμβάνονται εύκολα τις πολιτικές φανφάρες και σε συνδυασμό με τη μη ύπαρξη ίσων ευκαιριών στη ζωή τους να απαξιώνουν τη πολιτική και να απέχουν συνειδητά από κάθε μορφή πολιτικής έκφρασης.

Ο Κώστας Σημίτης η ευρωπαϊκή μορφή της προοδευτικής παράταξης και μακροβιότερος πρωθυπουργός της χώρας στα χρόνια της μεταπολίτευσης προσπάθησε να περάσει μια διαφορετική προσέγγιση στα μεγάλα ζητήματα που μέχρι τότε δεν ήταν η «πεπατημένη» στα χρόνια της οικονομικής ευμάρειας.

Η μεταρρύθμιση Γιαννίτση για το ασφαλιστικό που δεν έγινε τελικά πράξη το 2001, μνημονεύεται στις μέρες μας για τη διορατικότητα και την «προοδευτικότητα» αποτελεί κατά τη γνώμη μου πρωτοβουλία-φάρο για το αύριο με την έννοια της προοδευτικής αντίληψης της πολιτικής που τεκμηριώνεται μέσω της πρόβλεψης και παραγωγής πολιτικού αποτελέσματος με προστιθέμενη αξία για τον πολίτη.

Η έννοια της προόδου και της ελπίδας τα τελευταία χρόνια μέσω του λαϊκισμού με σκοπό την κατάληψη και παραμονή στην εξουσία με κάθε τρόπο έχει δεχτεί μεγάλο πλήγμα. Οι προσωρινοί εκφραστές της πλειοψηφίας του προοδευτικού κόσμου με βάση τις προηγούμενες εκλογές αφήνουν τις τομές που πρέπει να γίνουν στη χώρα για άγνωστο χρόνο όπως και το λογαριασμό στις επόμενες γενιές.

Η σημερινή κυβέρνηση διεκδικεί τον προοδευτικό κόσμο και τον χαρακτηρισμό αυτής ως κύριο εκφραστή της την ώρα που ταυτίζεται σε μεγάλο βαθμό με τη συντηρητική παράταξη με την έννοια ότι δεν επιθυμεί καμία αλλαγή – τομή για το αύριο των μη προνομιούχων της εποχής μας.

Η αποτυχία της πιστοποιείται από την ενίσχυση μιας δεξιάς παράταξης που δε προτείνει από μεριάς της και αυτή απολύτως τίποτα και ενισχύει καθημερινά διλλήματα και παλικαρισμούς πολύ χαμηλού επιπέδου με σκοπό την ανακατάληψη της εξουσίας χωρίς περιεχόμενο.

Πιστεύω πως η προοπτική για τη χώρα θα υπάρξει ανοίγοντας τα μεγάλα ζητήματα αναπτυξιακής φύσης: ποιους τομείς πρέπει να στηρίξει η χώρα και με ποια συγκεκριμένα μέτρα, ποιους νέους αναπτυξιακούς δρόμους θα ανοίξει με ποια φιλοσοφία και με ποια συγκεκριμένα εργαλεία. Θα μπορούσαν οι επιχειρήσεις που φέρνουν συνάλλαγμα ή ευρώ από το εξωτερικό μέσω της εξωστρέφειας τους να αποτελέσουν την πρώτη γραμμή στήριξης με κίνητρα. Οι πολιτικές γενικότερα που θα μπορούσαν να ενισχύσουν το ισοζύγιο και να επιστρέψουν ανταποδοτικά τη στήριξη μέσω φοροαπαλλαγών στη κοινωνία μέσω νέων θέσεων εργασίας. Ο τουρισμός ανήκει και αυτός στην πρώτη γραμμή. Ο πρωτογενής τομέας πρέπει να στηριχθεί; Αν ναι ποιοι συγκεκριμένοι τομείς με τι στόχο και με ποια συγκεκριμένα εργαλεία; Ποιες είναι οι άλλες αναπτυξιακές διέξοδοι που μπορούν να προκύψουν για τη χώρα; Είναι οι νέες τεχνολογίες και η Ναυτιλία; Θα μπορούσε να είναι ένα νέο αναπτυξιακό εργαλείο η παροχή υψηλού επιπέδου εκπαιδευτικών προγραμμάτων από τα Πανεπιστήμια σε αλλοδαπούς φοιτητές;

Δε πρέπει να ξεχνάμε τα χρόνια ζητήματα που κρατάνε τη χώρα καθηλωμένη οικονομικά, όπως του ασφαλιστικού, αλλά και ηθικά όπως του κράτους-λάφυρο στα χέρια της εκάστοτε κυβέρνησης, το τέρας της γραφειοκρατίας. Για όλα αυτά θα πρέπει η προοδευτική παράταξη να έχει ξεκάθαρες θέσεις.

Αν ο κόσμος στηρίξει με τη συμμετοχή του τη διαδικασία του Νοέμβρη θα βοηθήσει να μπουν στέρεες βάσεις στο νέο εγχείρημα και θα δώσει ώθηση σε αυτόν που με τη ψήφο του θα κρίνει ότι μπορεί να υπηρετήσει καλύτερα το αφήγημα της.

Το Εθνικό Σύστημα Υγείας, το ΑΣΕΠ, η ένταξη Κύπρου στην Ε.Ε., τα μεγάλα έργα υποδομών, η Διαύγεια, η ένταξη της χώρας στην ΟΝΕ, έχουν το στίγμα της προοδευτικής παράταξης διαχρονικά και θα ακουστούν στις ομιλίες αυτές τις μέρες με αφορμή την 3η του Σεπτέμβρη. Ελπίζω σε μερικά χρόνια να αναφέρεται και ο Νοέμβρης του 2017 ως καταλύτης ανασύστασης της προοδευτικής παράταξης, που κατάφερε τελικά να διαμορφώσει και γιατί όχι να της έχει δώσει σε δεύτερο χρόνοτη δυνατότητα να υλοποιήσει στην πράξη το νέο αφήγημα μέσα από ένα νέο τρόπο άσκησης πολιτικής και μια αλλαγή κουλτούρας που τόσο έχει ανάγκη η χώρα.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου