Του Απόστολου Ριζόπουλου, μέλους της Τ.Ε. Μαγνησίας του ΚΚΕ
Είναι αλήθεια ότι η ΑΓΕΤ – ΗΡΑΚΛΗΣ LAFARGE, αξιοποιώντας όλο το νομικό πλαίσιο της Ε.Ε., το οποίο έχει ενσωματωθεί και στο Ελληνικό Δίκαιο για την αύξηση της ανταγωνιστικότητας των ευρωπαϊκών μονοπωλίων, εδώ και χρόνια έχει δρομολογήσει τη χρήση απορριμματικών καυσίμων για θερμική αξιοποίηση. Η εξέλιξη αυτή αποτελεί ακόμη μια εφαρμογή των ευρω-ενωσιακών κατευθύνσεων για τη διαχείριση των αποβλήτων, στο πλαίσιο της «κυκλικής οικονομίας». Σταθερός διαχρονικά στόχος είναι η εξασφάλιση ενός ικανοποιητικού ποσοστού κέρδους για το κεφάλαιο.
Η LAFARGE, με βάση τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων που εγκρίθηκε από την κυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ και τις τροποποιήσεις που έγιναν και επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, μετατρέπει τον Βόλο σε έναν επικίνδυνο θάλαμο από μείγμα τοξικών και καρκινογόνων αερίων (Τετραπλασιασμός του TOC και του SO2, πτητικά ιχνοστοιχεία υδράργυρου και θάλλιου, βαρέα μέταλλα και διοξίνες που και η απειροελάχιστη ανιχνεύσιμη ποσότητα θεωρείται επικίνδυνη). Στη βιομηχανία θα καίγονται ένα μείγμα χιλιάδων τόνων PET – COKE με περίπου 1.000.000 τόνοι «εναλλακτικών» απορριμματικών καυσίμων. Η ποσότητα των σκουπιδιών που θα καίγονται ανέρχεται στο 1/6 αυτής που καίγεται σε όλη την έκτασης της Ε.Ε. (6.000.000 t, στοιχεία 2012), μεταξύ των οποίων και 200.000 t RDF. Η αντιστοιχία είναι 57 κιλά ανά κάτοικο, όταν στην Ε.Ε. των 25 (στοιχεία του 2012) είναι περίπου 15 κιλά. Συνολικά στην ΑΓΕΤ έχει αδειοδοτηθεί η καύση στον Βόλο του 85% του συνόλου των απορριμματικών καυσίμων που προβλέπονται από το Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων (ΕΣΔΑ) να καίγονται σε ολόκληρη την Ελλάδα.
Είναι αλήθεια ότι, από τη πρώτη στιγμή, το ΚΚΕ αποκάλυψε το έγκλημα που σχεδιάζεται σε βάρος της υγείας των εργαζομένων του εργοστασίου και των κατοίκων της πόλης. Οι σχετικές ερωτήσεις στο κοινοβούλιο και στο Δημοτικό Συμβούλιο Βόλου δημοσιεύτηκαν από τον τοπικό τύπο, χωρίς να υπάρχει άμεση αντίδραση από τις υπόλοιπες παρατάξεις του δημοτικού συμβουλίου. Μόνο όταν, στο τέλος του Φεβρουαρίου 2017, με την απαράδεκτη απόφασή του το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας (που για ευνόητους λόγους απέφυγε να απαντήσει και στην, από τις 3/1/2017, ερώτηση στη Βουλή του ΚΚΕ), ενέκρινε την τροποποίηση της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) για τη μεταφορά από τις λιμενικές εγκαταστάσεις του καρκινογόνου («εναλλακτικού», όπως το ονόμασε χτες στη συζήτηση στη Βουλή ο υφυπουργός Περιβάλλοντος) RDF, τότε μόνο, για να μην αποκαλυφθούν, ότι δεν αντιπαρατίθενται στους κερδοφόρους στόχους της εταιρείας και συνολικότερα στην υλοποίηση της πολιτικής της αύξησης της ανταγωνιστικότητας της ΑΓΕΤ, άρχισαν να ψελλίζουν, με όρους, αστερίσκους και προϋποθέσεις κατά της καύσης.
Είναι αλήθεια ότι η Περιφέρεια Θεσσαλίας (η οποία ενέκρινε τη ΜΠΕ το 2013), η Περιβαλλοντική Πρωτοβουλία, η «Επιλογή Ευθύνης», οι άλλες παρατάξεις του Δημοτικού Συμβουλίου Βόλου, καθώς επίσης και η Δημοτική Αρχή Βόλου (με την αρχική κατάπτυστη, εκβιαστική και τρομοκρατική ανακοίνωση της για το δήθεν κλείσιμο του εργοστασίου) επιχειρηματολογούν κατά της καύσης επικαλούμενοι τη «νομιμότητα» της ΜΠΕ, την νομοθεσία της Ε.Ε., την επάρκεια των ελέγχων και την ακαταλληλότητα των εγκαταστάσεων της βιομηχανίας. Με την τακτική τους αφήνουν όχι μόνο «ανοιχτό το παράθυρο», αλλά και «ορθάνοιχτη την πόρτα», δίνουν τη δυνατότητα στην ΑΓΕΤ – LAFARGE, στην εταιρεία που δε δίστασε να χρηματοδοτήσει ακόμη και τον ISIS για τα κέρδη της, να υπερασπιστεί αξιοποιώντας το υπάρχον αντιπεριβαλλοντικό νομικό πλαίσιο, την υλοποίηση της κερδοφόρας καύσης απορριμμάτων στον Βόλο. Πώς αλλιώς να εξηγηθεί η πρόσκληση από την Περιβαλλοντική Πρωτοβουλία στη σύσκεψη που πραγματοποίησε για το θέμα; Πώς να εξηγηθούν οι διαρκείς τοποθετήσεις της «Επιλογής Ευθύνης» ότι δήθεν «η εταιρεία δεν έχει ενημερώσει μέχρι τώρα την κοινή γνώμη και τους τοπικούς φορείς για την τεχνολογική της επάρκεια, σε σχέση με την καύση του RDF, ούτε έχει τεκμηριώσει τη σκοπιμότητα του εγχειρήματος» και ότι δήθεν «δεν υπάρχουν οι αναγκαίες εγγυήσεις ότι δεν θα υπάρξει πρόβλημα από την καύση του RDF και στη δημόσια υγεία… και να φροντίσουν να εφαρμοστεί απαρέγκλιτα η νομοθεσία»; Ποια νομοθεσία; Αυτή της Ε.Ε., που έχει ενσωματωθεί σ’ αυτήν της Ελλάδας και προωθεί την καρκινογόνα καύση των απορριμμάτων; Προσπαθούν να αναχαιτίσουν και να εκτονώσουν τη δικαιολογημένη λαϊκή αντίδραση και αγανάκτηση και να «δώσουν χρόνο» στη εταιρεία της ΑΓΕΤ για την εφαρμογή των σχεδίων της.
Είναι τρανταχτή αλήθεια ότι τα ίδια έλεγαν και το 2011, όταν μια άλλη εταιρεία η ENGAL AE ζητούσε γνωμοδότηση από το Δημοτικό Συμβούλιο Βόλου, για καρκινογόνα καύση 700.000 τόνων απορριμμάτων στη Β΄ ΒΙΠΕ, για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας; Ήταν τότε η αποφασιστική – κατηγορηματική στάση κατά της καύσης, των δημοτικών συμβούλων του ΚΚΕ που απέτρεψε το έγκλημα. Ήταν τότε που στις αποφάσεις, τόσο της Επιτροπής Ποιότητας Ζωής (47/20111), όσο και στην απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου (287/2011), από την πλειοψηφία της «Επιλογής Ευθύνης» και των άλλων παρατάξεων, κυριάρχησε η υπεράσπιση της «νομιμότητας». Με επιχειρήματα όπως: «δεν υπάρχει συνολικός έλεγχος», «μια συνολική εκτίμηση γι’ αυτήν την περιβαλλοντική δραστηριότητα», «η καύση των απορριμμάτων έρχεται σε αντίθεση με τον ήδη υπάρχοντα περιφερειακό σχεδιασμό» κ.ά., κατέληγαν στην κατακλείδα της απόφασης, με υπογραμμισμένη τη διατύπωση, ότι «σε περίπτωση δε που η εταιρεία διορθώσει τις παραλείψεις και τις ασάφειές της θα επανεξεταστεί το θέμα». Ποιο θέμα; Την καύση των σκουπιδιών; Λες και δεν είδαν στη ΜΠΕ του 2011, της ENGAL AE, ούτε τους κωδικούς των εναλλακτικών καυσίμων από απορρίμματα ( ΕΚΑ 191210 και 191212, δηλ. RDF, SRF, δηλ. σκουπίδια) ούτε και τα συνοδά έργα στον Αστακό και στον Ασπρόπυργο και τις συμφωνίες της εταιρείας με την ΤΡΑΙΝΟΣΕ για την εισαγωγή, πιθανότατα από Ιταλία, μεταφορά και καύση του SRF. Ποιες παραλείψεις και ποιες ασάφειες καλούνταν η εταιρεία να αλλάξει; Και πώς είχε «μπερδέψει» τους 700.000 τόνους σκουπιδιών με την απλή βιομάζα ο πρόεδρος της Περιβαλλοντικής Πρωτοβουλίας αποκαλώντας τους «ιθαγενείς» του Βόλου ότι οι αντιρρήσεις είναι «ανοησίες που γράφονται και λέγονται από ανθρώπους που δεν μπήκαν καν στον κόπο να δουν τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων»;.
Η καύση των σκουπιδιών είναι καρκινογόνα! Τέρμα και τελεία! Και ιδιαίτερα στον καπιταλισμό, που η οικονομία βασίζεται στο καπιταλιστικό κέρδος, που τα κλειδιά της οικονομίας τα έχουν τα μονοπώλια, που η ανθρώπινη ζωή και η υγεία αντιμετωπίζεται ως κόστος, οι εργαζόμενοι ως φθηνό αναλώσιμο για να αυξάνουν τα μονοπώλια τα κέρδη και την ανταγωνιστικότητα τους, η καύση σκουπιδιών δεν μπορεί παρά να επιβαρύνει εγκληματικά τη ζωή και την υγεία. Χρειάζεται αποφασιστικά, χωρίς οι εργαζόμενοι και οι κάτοικοι της πόλης να πέφτουν στην παγίδα του διαλόγου με την εταιρεία και το υπουργείο, καθώς επίσης και στα επιχειρήματα περί νομιμότητάς και ελέγχων να πουν ένα μεγάλο όχι στην καρκινογόνα καύση των σκουπιδιών, να οργανώσουν τον αγώνα τους για να σταματήσουν αυτούς τους σχεδιασμούς. Έναν αγώνα που θα αποκτά προοπτική ανατροπής ώστε η εργατική τάξη να επιβάλλει το δίκιο της και στο ζήτημα της υγείας του λαού, της ασφάλειας στους χώρους δουλειάς, του σεβασμού του περιβάλλοντος, αναπτύσσοντας την παραγωγικότητα της εργασίας και βελτιώνοντας την παραγωγή, χωρίς να τα φέρνει σε αντιπαράθεση με την κατάργηση των μονοπωλίων, την κοινωνικοποίηση της οικονομίας, τον κεντρικό σχεδιασμό, την εργατική εξουσία.
