ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

Κυβερνητική Διαχείριση

κυβερνητική-διαχείριση-507237

Του Περικλή Αργύρη, Βρυξέλλες

Τι στην πραγματικότητα σημαίνει «διαχείριση» και πως οι πολιτικοί μας το ερμηνεύουν;

Προ ημερών στην εφημερίδα Καθημερινή ένα μέλος της TaskForce δήλωσε ότι «Η ελληνική διοίκηση δεν έχει οργανογράμματα. ´Εχει ανάποδη πυραμίδα πολλά αφεντικά και λίγους υπαλλήλους. Είναι μεξικανικός στρατός. Ακόμη κι αν φέρεις 500 ανθρώπους, 500 διαμάντια, θα είναι σαν να τα πετάς στη λάσπη».

Ίσως να έχει δίκαιο. Το σημαντικό είναι ότι η Ελληνική διοίκηση δεν ξέρει από διαχείριση και αυτό φαίνεται πολύ καθαρά από τα αποτελέσματα, αλλά περισσότερο από την συμπεριφορά τον Κυβερνόντων και των δημοσίων υπαλλήλων. Σήμερα κανένας δεν είναι ευχαριστημένος και κανένας από τους δημοσίους υπαλλήλους δεν πάει το πρωί στη δουλειά του με ένα χαμόγελο.

Η διαχείριση είναι ο βασικός παράγων για κάθε επιχείρηση και για κάθε κυβέρνηση. Χωρίς καλές γνώσεις για διαχείριση και την εφαρμογή πρακτικών της διαχείρισης δεν μπορεί η διοίκηση να επιτύχει κανένα στόχο. Τα οργανογράμματα που αναφέρει, είναι ένα βασικό μέρος της διαχείρισης και κάθε επιχείρηση τα έχει. Έτσι και οι κυβερνητικοί οργανισμοί πρέπει να τα έχουν.

Το οργανόγραμμα είναι για να ξέρει η διοίκηση πως θα ενσωματώσει το κάθε τμήμα με προσωπικό για τον κάθε τομέα εργασίας. Βάσει του οργανογράμματος και τις ανάγκες και ευθύνες της κάθε θέσης, σε κάθε τομέα του κάθε τμήματος, διαλέγει η διοίκηση τον κάθε εργάτη ή υπάλληλο, με τη κατάλληλη μόρφωση και ειδικότητά του, που θα προσλάβει. Αυτή η επιλογή του προσωπικού είναι το πιο σημαντικό που έχει απόλυτη σχέση με την επιτυχή λειτουργία μιας εταιρείας ή μιας κυβέρνησης. Καταλαβαίνω πολύ καλά ότι σε κάθε περίπτωση, εδώ στην Ελλάδα παίζει μεγάλο ρόλο και το ρουσφέτι, αλλά και πάλι η επιλογή βάσει του οργανογράμματος είναι υποχρεωτική και σημαντική.

Αυτό όμως, είναι ένα μέρος της διαχείρισης που θεωρείται σημαντικό. Το πιο σοβαρό είναι ότι η διοίκηση δεν διαχειρίζεται την εταιρία ή την κυβέρνηση, διαχειρίζεται τους ανθρώπους. Αυτό, πολλοί δεν το έχουν καταλάβει. Η ίδια λέξη «διαχείριση» έχει πολλές ερμηνείες, κάτι που πρέπει να το ξέρουμε. Στην περίπτωση της εταιρίας ή της κυβέρνησης και των διαφόρων κλάδων της, η διαχείριση είναι του προσωπικού, των ανθρώπων. Η ανθρώπινη σχέση και ο ανθρώπινος παράγοντας είναι οι αρχές της διαχείρισης. Αυτό πρέπει να το ξέρει ο κάθε διευθυντής, ασχέτως σε τι βαθμό είναι. Είναι κάτι σαν τον πατριωτισμό ή τη θρησκεία, πρέπει να το έχει μέσα του.

Το άλλο σημαντικό που ο κάθε διευθυντής πρέπει να ξέρει είναι ότι υπάρχουν δύο κατηγορίες εργατών και υπαλλήλων: «αυτοί που ζουν για να εργάζονται» και «αυτοί που εργάζονται για να ζουν». Εάν ένας διευθυντής σε οποιοδήποτε βαθμό δεν το ξέρει και το καταλαβαίνει, τότε δεν είναι διευθυντής και δεν ξέρει τίποτε από διαχείριση.

Ο τρόπος που ένας διευθυντής συνεργάζεται με τους ανθρώπους της διευθύνσεώς του έχει μεγάλη σχέση με το να ξέρει σε ποια κατηγορία ανήκουν αυτοί.

Η Κυβέρνηση και προπαντός τα Υπουργεία έχουν την μεγάλη ευθύνη προς τη χώρα και προς τον πολίτη, γι’ αυτό πρώτα πρέπει να έχουν αποτελεσματική οργάνωση και πρέπει να στελεχώνονται με τους πιο ικανούς ανθρώπους. Ο Δημόσιος εργάτης ή υπάλληλος, ασχέτως τι θέση έχει, σχεδόν 90% είναι της κατηγορίας του «αυτού που εργάζεται για να ζει», και αυτό οφείλει να το αναγνωρίζει η διεύθυνση. Σε αυτές τις δημόσιες θέσεις η διεύθυνση έχει την ευθύνη και την υποχρέωση να σέβεται τον άνθρωπο και να τον ενθαρρύνει, για την καλύτερη συμβολή του και την επίτευξη των στόχων του.

Ένα από τα χειρότερα πράγματα που ο διευθυντής μπορεί να κάνει είναι να εκμεταλλεύεται τους υπαλλήλους του. Αυτό δε, είναι ακόμα χειρότερο όταν γίνεται από την διοίκηση. Ο σεβασμός προς τον εργάτη και τον υπάλληλο είναι η βασική αρχή της καλής διαχείρισης.

Στις καλές εταιρίες, τις επιτυχημένες, η διοίκηση πάντοτε πιστεύει ότι τα πιο σημαντικά στοιχεία του ενεργητικού είναι οι άνθρωποι. Στο δημόσιο αυτό πρέπει να το αναγνωρίζει η διοίκηση, διότι έτσι μόνο θα μπορέσει να έχει την επίτευξη των στόχων και να είναι επιτυχής.

Το δημόσιο είναι το εκτελεστικό μέλος μιας χώρας, μιας κυβέρνησης και αυτό πρέπει να διδάσκεται και στα σχολεία και στα Υπουργεία. Στα δε Υπουργεία, πρέπει να είναι υποχρεωτικό το οργανόγραμμα, ώστε η στελέχωση να γίνεται σωστή. Δυστυχώς στην Ελλάδα τα Υπουργεία έχουν πολλά προβλήματα και βέβαια το πιο σοβαρό είναι ότι οι Υπουργοί είναι και Βουλευτές, κάτι που είναι ένα φαινόμενο διότι οι Βουλευτές έχουν την ευθύνη να ελέγχουν τους Υπουργούς και τις πράξεις των, και είναι απαράδεκτο ο ίδιος να ελέγχει τον εαυτό του!!!

Το άλλο πρόβλημα είναι ότι τα Υπουργεία και οι θέσεις παίζονται με τις πολιτικές κυβερνήσεις και όταν αλλάζει η κυβέρνηση, από ένα πολιτικό κόμμα σε άλλο, οι εργάτες και υπάλληλοι αλλάζουν!!! Αυτό βέβαια γίνεται διότι οι προσλήψεις γίνονται βάσει πολιτικών σχέσεων. Αυτό είναι ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα στη διαχείριση, διότι οι εκπαιδευμένοι, με εμπειρία εργάτες και υπάλληλοι χάνονται, και καινούργιοι αναλαμβάνουν, πράγμα που επηρεάζει την αποτελεσματικότητα της υπηρεσίας.

Η ευθύνη είναι της Κυβερνήσεως και της Βουλής για την απόδοση των εργατών και των υπαλλήλων, γι’ αυτό οι διοικητικοί υπάλληλοι της Κυβερνήσεως πρέπει να έχουν εξαίρετες γνώσεις διαχείρισης και οι Βουλευτές να έχουν γνώσεις για να μπορούν να τους ελέγχουν.

Το κυβερνητικό σύστημα δεν διαφέρει πολύ από μιας μεγάλης εταιρίας, προπαντός στη διαχείριση, απλώς δεν έχει τόσες απαιτήσεις, όπως κάποιος μπορεί να δει από το οργανόγραμμα.

Πρέπει πάντοτε να ξέρουμε ότι οι εργάτες και οι υπάλληλοι και στις ιδιωτικές, μεγάλες ή μικρές εταιρίες και στο δημόσιο είναι άνθρωποι και απαιτούν τον σεβασμό από τον καθένα και ειδικά των διευθυντών και διοικητών. Η σωστή και καλή διαχείριση αναγνωρίζει τις ανάγκες του εργαζομένου και του προσφέρει ότι χρειάζεται για να μπορεί αυτός να είναι ευχαριστημένος και να αποδίδει. Κατανόηση εκ μέρους της διεύθυνσης και της διοίκησης στο δημόσιο και προπαντός στα Υπουργεία, είναι απαραίτητη για να μπορέσει να διευθύνει σωστά και να επιτύχει τους στόχους της.

Η σημασία και εκτίμηση των ανθρώπων που εργάζονται σε μια εταιρία ή μια κυβέρνηση πρέπει να είναι ένα από τα πρώτα καθήκοντα και τις εκτιμήσεις της Διεύθυνσης, και εννοώ σε κάθε επίπεδο της διαχείρισης. Δυστυχώς πολλοί, και προπαντός στο δημόσιο, παίρνουν ψηλά τον αμανέ και δεν τους καίγεται καρφί για τους εργάτες και υπαλλήλους υπό αυτών.

Εάν στο δημόσιο οι επικεφαλείς, διευθυντές και διοικητές, παρόλο τις σπουδές τους και εμπειρίες τους, ήξεραν και ακολουθούσαν τους μικρούς αυτούς κανόνες της διαχείρισης, ίσως να κυβερνούσαν καλύτερα και ειδικά οι σχέσεις τους με τους υπαλλήλους τους θα ήταν όχι μόνο καλύτερες, αλλά και πιο αποτελεσματικές:

Οι έξι πιο σημαντικές λέξεις: «Ομολογώ ότι έχω κάνει ένα λάθος»

Οι πέντε πιο σημαντικές λέξεις: «Εσείς κάνατε πολύ καλή δουλειά»

Οι τέσσερις πιο σημαντικές λέξεις: «Ποιά η γνώμη σας;»

Οι τρεις πιο σημαντικές λέξεις: «Αν θέλετε παρακαλώ»

Οι πιο σημαντικές δύο λέξεις: «Σας ευχαριστώ»

Η μια πιο σημαντική λέξη: «Εμείς»

Η λιγότερο σημαντική λέξη: «Εγώ»

Οι καλύτεροι διευθυντές έχουν αυτές τις επτά γραμμές στον τοίχο του γραφείου τους και τις βλέπουν κάθε μέρα.

Διευθυντές, σε όποια επίπεδα, θα πρέπει να κατανοήσουν και να αποδεχθούν ότι ο ανθρώπινος παράγοντας είναι ο σημαντικότερος παράγοντας στη ζωή της σταδιοδρομίας τους και όπως απαιτούν σεβασμό από τα μέλη της ομάδας τους, έτσι και αυτοί πρέπει να σέβονται τα μέλη της ομάδας τους και να τους βοηθήσουν να επιτύχουν στην αριστεία της εργασίας τους. Θα πρέπει επίσης να ενθαρρύνουν την ορθή χρήση της νέας τεχνολογίας και την εφαρμογή των σωστών συστημάτων.

Αυτά είναι απαραίτητα στη διαχείριση στο δημόσιο, για μια καλή λειτουργία του κράτους με αποτελεσματικότητα και απόδοση προς τους πολίτες, οι οποίοι συνεισφέρουν και φορολογούνται για να έχουν την εξυπηρέτηση του δημοσίου.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου