ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

Πόλεμος αστραπή και πόλεμος χελώνα

πόλεμος-αστραπή-και-πόλεμος-χελώνα-549681

Tου Νίκου Κυριαζή,

Καθηγητή Τμήματος Οικονομικών Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

Blitzkrieg, πόλεμος αστραπή ονομάστηκε το γερμανικό τακτικό δόγμα του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου που πρόβλεπε σαφείς στόχους, επιθετική δράση με συνδυασμό όπλων, συγκέντρωση δυνάμεων (αεροπορία, άρματα πάντσερ, πυροβολικό, πεζικό) με τέτοια ταχύτητα που θα οδηγούσε τον εχθρό σε συνεχή έλλειψη ισορροπίας και τελικά κύκλωσή του. Εφαρμόστηκε με απόλυτη επιτυχία εναντίον της Πολωνίας. Νορβηγίας, Γαλλίας, Κάτω Χωρών, Βελγίου, Λουξεμβούργου και βρετανικού εκστρατευτικού σώματος το 1940, εναντίον της Γιουγκοσλαβίας, Ελλάδας το 1941 και Σοβιετικής Ένωσης 1941-42, απέναντι σε εχθρούς που σχεδόν πάντα υπερτερούσαν αριθμητικά και σε μερικούς τομείς και ποιοτικά[1].

Ο κ. Σόιμπλε ως «οιωνεί αρχιστράτηγος» της ευρωπαϊκής πλευράς στις διαπραγματεύσεις με την Ελλάδα, αποδεικνύεται άξιος διάδοχος του Μανστάιν και Γκουντέριαν: έχει σαφείς στόχους, σαφή στρατηγική, ακριβές κέντρο βάρους και φυσικά ανώτερες δυνάμεις. Έτσι είναι κύριος του «πολέμου» και επιβάλλει τους όρους του στην «ειρήνη», όπως π.χ., την συμμετοχή του ΔΝΤ και τα σχετικά μέτρα.

Η ελληνική πλευρά αντίθετα φαίνεται να στηρίζεται σε ένα δόγμα Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, πόλεμο χαρακωμάτων, πόλεμο χελώνας, χωρίς σαφείς στόχους, συγκέντρωση δυνάμεων και με αντικειμενικά πολύ λιγότερες δυνάμεις. Έτσι δεν είναι περίεργο που η κυβέρνηση (όπως οι Γάλλοι κ.λπ. το 1940) οδηγήθηκε στη ταπεινωτική συνθηκολόγηση του τρίτου μνημονίου το καλοκαίρι του 2015.

Οι σύμμαχοι, από το 1943 και μετά υιοθέτησαν πλήρως το γερμανικό δόγμα. Αντίθετα, η κυβέρνηση φαίνεται να μην έχει μάθει τίποτα και να συνεχίζει την ίδια τακτική αναβλητικότητας, καθυστέρησης, χωρίς όμως συγκεκριμένο σχέδιο και στόχους. Ο χρόνος όμως, όπως και το 2015 είναι εναντίον μας και θα μας οδηγήσει, πριν τον Ιούλιο 2017 είτε σε νέα ταπεινωτική συνθηκολόγηση (τέταρτο μνημόνιο) ή σε πλήρη κατάρρευση (πτώχευση λόγω αδυναμίας αποπληρωμής των ομολόγων των 6 δις που λήγουν). Σε κάθε περίπτωση όμως, ο χαμένος χρόνος σημαίνει χαμένη ανάπτυξη. Αλλά η κυβέρνηση και ο κ. Τσακαλώτος, είτε δεν το καταλαβαίνουν, είτε δεν τους ενδιαφέρει.

Οι αριθμοί όμως είναι αμείλικτοι και δείχνουν τις απώλειες της ελληνικής οικονομίας: συνολικός πληθυσμός 11 εκ., συνολική απασχόληση (Οκτώβριος 2016) 3.688.331, δηλαδή για κάθε απασχολούμενο αντιστοιχούν 2,5 μη απασχολούμενοι. Στην Γερμανία η αναλογία είναι περίπου 0,8, δηλαδή σε κάθε απασχολούμενο αντιστοιχούν 0,8 μη απασχολούμενοι. Οι άνεργοι στην Ελλάδα ήταν 1.102.335 άτομα, ο μη ενεργός πληθυσμός 3.245.508 εκ των οποίων 2.450.000 συνταξιούχοι και τα υπόλοιπα παιδιά κάτω των 18.

Την τελευταία επταετία έχουν εγκαταλείψει την Ελλάδα 427.000 άτομα από τον ενεργό πληθυσμό (4% του συνολικού πληθυσμού) κυρίως νέοι με υψηλό μορφωτικό επίπεδο, το γνωστό braindrain. H Ελλάδα έχει δηλαδή δαπανήσει μεγάλα ποσά για την εκπαίδευσή τους, που τα καρπώνονται οι χώρες όπου έχουν μεταναστεύσει, Γερμανία, Σουηδία, κ.λπ. Αν πάρουμε κυνικά την αναλογία του πολέμου, πρόκειται για αιχμαλώτους που εργάζονται για λογαριασμό των νικητών, ευτυχώς βέβαια με πολύ καλές συνθήκες αμοιβών για τους ίδιους![2]

Το επίπεδο γεννητικότητας που απαιτείται για να διατηρηθεί σταθερός ο πληθυσμός είναι 2,1 παιδιά ανά γυναίκα. Στη Ελλάδα, από το 2002 και μετά, σύμφωνα με στοιχεία του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών είναι 1,1, μέχρι 1,3. Έτσι καταλήγουμε στο τελείως συμπέρασμα και με μια γενναία δόση δημογραφικής υπερβολής πως δεν πρέπει να ανησυχούμε καθόλου για το μέλλον, το δημόσιο χρέος κλπ. Πολύ απλά, οι δυο τάσεις, υπογεννητικότητα συν φυγή νέων στο εξωτερικό, σημαίνει πως αν δεν αντιστραφούν, μέχρι το 2060 θα πάψουμε να υπάρχουμε ως έθνος, οπότε αυτομάτως θα έχουν λυθεί και όλα τα προβλήματα.

Το δημόσιο χρέος ίσως θα το αναλάβουν οι τότε κάτοικοι αυτού του σχεδόν αποτυχημένου κράτους που σήμερα ονομάζεται Ελλάδα.


[1] Το βαρύ γαλλικό τανκ CharB πχ., ήταν βαρύτερο από κάθε γερμανικό το 1940, αλλά χρησιμοποιήθηκε διασπαρμένο σε μικρές μονάδες.

[2]Προσωπικά είμαι περήφανος γιατί σπούδασα 8 χρόνια στη Γερμανία με γερμανική υποτροφία, ήμουν 5 χρόνια επισκέπτης καθηγητής στο Τρίερ και ένα εξάμηνο στο Χάρβαρντ με υποτροφία Φουλμπράιτ, δηλαδή έχω «στοιχίσει» πολλά στην Γερμανία και τις ΗΠΑ και τίποτα στην Ελλάδα!

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου