ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

Οι νέοι και η ελληνική παράδοση

οι-νέοι-και-η-ελληνική-παράδοση-55149

Του Κων. Απ. Σουλιώτη, Επ. Λυκειάρχη

Από την παλαιότατη εποχή η Ελληνική φυλή παρουσιάστηκε και κυριάρχησε στις νησιώτικες περιοχές του Αιγαίου πελάγους και στις Ηπειρωτικές ακτές. Ο Ελληνικός αυτός ο λαός, με τα πολλά προσόντα που είχε προικισθεί από το δημιουργό Θεό, καλλιέργησε και ανέπτυξε έναν πολιτισμό με αρχές και αξίες, οι οποίες σημάδεψαν στην πορεία του χρόνου τη ζωή όλων των λαών της οικουμένης.

Ο Ελληνικός πολιτισμός είχε και έχει ως θεμέλιά του τη θρησκευτικότητα, την κοινωνικότητα, τη λιτότητα, τη φιλοτιμία, τη φιλοξενία, την καλλιτεχνική και καλαισθητική διάθεση, τη δημιουργικότητα και πολλά άλλα. Τα διακριτικά αυτά στοιχεία των Ελλήνων και του Ελληνικού πολιτισμού ξεκαθαρίζουν από τα λόγια του Αιγυπτίου Αρχιερέα που είπε στο Σόλωνα για τους Έλληνες: «Σόλων, Σόλων, εσείς πάντοτε παιδιά και ποτέ σας δεν γερνάτε». Οι λόγοι αυτοί του Αιγυπτίου Αρχιερέα θεμελιώνουν τη διαχρονική αλήθεια ότι ο Ελληνισμός ούτε γέρασε ούτε εξαφανίστηκε από το πρόσωπο της γης. Άλλωστε αυτή η αλήθεια είναι παραδεκτή και καταξιωμένη απ όλους τους λαούς και της σημερινής εποχής. Η παντοτινή νεότητα του Έλληνα οφείλεται αφ΄ ενός μεν στην ικανότητα του να αφομοιώνει και να εξελληνίζει τα ξένα στοιχεία και αφ΄ ετέρου στη συναίσθηση της ανωτερότητας της εθνικής κληρονομιάς και την ανάμνηση του ένδοξου παρελθόντος του.

Αυτός ο αρχαιοελληνικός πολιτισμός και γενικότερα το απώτερο Ελληνικό παρελθόν, με όλα τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του , σημαδεύουν τη ζωή και του σύγχρονου Έλληνα. Βέβαια, δε θα ξεχνούμε και δε θα υποτιμούμε το πρόσφατο παρελθόν και το Ελληνικό παρόν, γιατί έχει σπουδαίους παράγοντες οι οποίοι συντελούν στην ανωτερότητα του χαρακτήρα και τη ζωή του Έλληνα, όπως είναι μεγάλη εθνική κληρονομιά, ο Ορθόδοξος Χριστιανισμός και ο λαϊκός μας πολιτισμός. Το τρίπτυχο αυτό θεμελιώνει την εθνική μας παράδοση , δίνει ιδιαίτερη υφή στο Ελληνικό έθνος, βοηθάει στην ανώτερη ποιότητα του χαρακτήρα του και του τρόπου ζωής και τέλος του εξασφαλίζει μια αξιόλογη θέση στην ανθρώπινη κοινωνία.

Ο δεσμός μας με τη παράδοση είναι το στοιχείο εκείνο που μας δίνει τη δυνατότητα , ως μικρού λαού ,να επιζούμε. Οι Έλληνες κάθε γενιάς έχουμε την υποχρέωση να αποτελούμε τον ισχυρό και άρρητο κρίκο σύνδεσης του Εθνικού παρόντος με το εθνικό παρελθόν και το εθνικό μέλλον. Βέβαια, ο ρόλος της νέας γενιάς είναι διαφορετικός από το ρόλο της άλλης, της προηγούμενης γενιάς. Μια παλιά γενιά έργο της και ρόλος της είναι να διατηρήσει και να μεταδώσει στη νέα γενιά ότι κληρονόμησε από το παρελθόν, ενώ της νέας γενιάς ο ρόλος είναι διαφορετικός και δυσκολότερος. Η σύγχρονη Ελληνική γενιά επηρεάζεται ευκολότερα και σε μεγαλύτερο βαθμό από τα επιτεύγματα των άλλων λαών με αποτέλεσμα να κινδυνεύει να αποχρωματιστεί εθνικώς, να χάσει τις αρχές και τις αξίες του τρίπτυχου ( Εθνική κληρονομιά, Ορθόδοξο Χριστιανισμό και λαϊκό Ελληνικό πολιτισμό). Δεν επιτρέπεται βέβαια να υψώσουμε στεγανά τοιχώματα ανάμεσα στη νέα Ελληνική γενιά και τους άλλους λαούς. Εκείνο το οποίο πρέπει να κάνουμε οι παλιότεροι (γονείς, δάσκαλοι κ.α.) είναι η ενίσχυση της αυτοπεποίθησης των νέων και η προβολή του τρίπτυχου – των εθνικών μας ιδεών και αρχών. Να τους μάθουμε να σέβονται τα δικά μας πολιτισμικά στοιχεία και να μην επηρεάζονται από το πνεύμα της ξενομανίας και του πλουτισμού. Πρέπει να συνειδητοποιήσει η νεολαία μας είναι παιδιά ενός λαού που τον πολιτισμό του (αρχαιοελληνικό και νεοελληνικό )τον αγαπούν, τον θαυμάζουν και προσπαθούν και άλλοι λαοί , να προσαρμοσθούν με τα δημιουργήματα κυρίως του νεοελληνικού πολιτισμού και πνεύματος. Οι γονείς και η ελληνική πολιτεία έχουν την υποχρέωση, με την καλή οργάνωση και λειτουργία της εκπαίδευσης, να διαφωτίσουν την Ελληνική νεολαία έτσι ώστε να εκτιμά και να αγαπά τα δημιουργήματα του νεοελληνικού πολιτισμού για να δημιουργηθεί ένα ελπιδοφόρο Ελληνικό μέλλον. Μόνον έτσι η νέα γενιά της πατρίδας μας θα μπορέσει , ύστερα από λίγο καιρό να αναλάβει στα χέρια της τους θεσμούς του καλού τρόπου ζωής τους κοινωνικούς, τους ηθικούς και τους Χριστιανικούς . Παράλληλα με τους θεσμούς αυτούς πρέπει στη νεολαία μας οι μεγαλύτεροι να δώσουμε και τα λαϊκά δημιουργήματα, δηλαδή τα τραγούδια, τους χορούς, τα έθιμα τη τέχνη κ.α.

Τα σχολεία, τα διάφορα μέσα μαζικής ενημέρωσης, οι τοπικοί πολιτιστικοί σύλλογοι να δραστηριοποιούνται προς την κατεύθυνση αυτή, να διδάσκουν, να εκπέμπουν και να οργανώνουν συχνότερα δημοτική μουσική και όχι λαικοδημοτικούς χορούς και τραγούδια. Τα σχολεία μας να διδάσκουν όχι μόνον παρελθοντολογία, αλλά να διδάσκουν και να δίνουν και στην νεοελληνική παράδοση τη θέση που της αρμόζει.

Κλείνοντας θα έλεγα επιγραμματικά ότι πρέπει οι Έλληνες να στηρίξουμε τη νεολαία μας σε σταθερές εθνικές, κοινωνικές και χριστιανικές βάσεις, γιατί λαοί που λησμονούν το παρελθόν τους δεν έχουν ούτε παρόν δημιουργικό ούτε μέλλον ελπιδοφόρο.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου