Το αδίστακτο κράτος – εκδικητής που απο-βιομηχανοποιεί και απο-επενδύει τη χώρα
Έχουμε τηνπρόθεσηπάντοτε να αποκαλύπτουμε και να λέμε σκληρές αλήθειες, έτσι και σήμερα θα αναφερθούμε για τις επενδύσεις στα φωτοβολταϊκά, μια επένδυση που ξεκίνησε για να βοηθήσει την χώρα και τη σύγχρονη ανάπτυξη γενικότερα, όπου ο υποψήφιος επενδυτής, ήταν ένας πολίτης,ο οποίος αφέθηκε στις «υποσχέσεις του κράτους», χωρίς να εξαρτάται ή να επηρεάζεται από την οποιαδήποτε κυβέρνηση, που θα καθόριζε περαιτέρω την εξέλιξη…
Οι εκάστοτε κυβερνήσεις νομοθετούν και προτρέπουν για επενδύσεις – υπήρξε πολλά υποσχόμενη καμπάνια εδώ για προσέλευση επενδυτών – και οι πολίτες ακολούθησαν τις προτροπές αυτές, υπογράφοντας έγγραφα και συμφωνίες «πλήρως διασφαλισμένες» – με την εγγύηση του κράτους ! – υπολογίζοντας, με βάση αυτές τις «συμφωνίες», τα «πλην» και τα «συν», χρεώθηκαν στις Τράπεζες δανειζόμενοι με υπέρογκα επιτόκια, ενυποθήκευσαν όλη τους την περιουσία και προχώρησαν στην πιο ελπιδοφόρα και «καθαρή» επένδυση, θεωρώντας τις αμφίπλευρες δεσμεύσεις ως αμοιβαίες…
Αλίμονο, τίποτα από αυτά δεν έγινε… Το κράτος, ως τιμωρός – εκδικητής των δύστυχων επενδυτών, πήρε πίσω όλες τις συμφωνίες, μονομερώς και αυθαίρετα, ξημερώνοντας το 2013, μειώνει την τιμή της κιλοβατώρας μέχρι και 42%, κλιμακωτά και εδραιώνοντας μια κατάσταση που ισχύει μέχρι σήμερα…
Όμως το κακό δεν σταμάτησε εδώ…
Με αναγκαστικό «Πιστωτικό τιμολόγιο» 6 μηνών, αναγκάζει τους παραγωγούς ηλεκτρικής ενέργειας να χαρίσουν το αντίστοιχο τίμημα ρεύματος, με την απειλή της μη απορρόφησης της συνολικής παραγωγής ρεύματος εφεξής και συνεχίζει ακάθεκτο την οκτάμηνη στην αρχή και εξάμηνη – μέχρι σήμερα – καθυστέρηση πληρωμών, μέσω ΛΑΓΗΕ Α.Ε., που άλλοτε συμπεριφέρεται ως ιδιώτης και άλλοτε ως κρατική επιχείρηση – ανάλογα της πολιτικής που ασκεί – δικαιολογώντας τα αδικαιολόγητα ως «έλλειμμα» – αναγκάζοντας τους πολύπαθους επενδυτές να καταφύγουν σε ομαδικές μηνύσεις, η τύχη των οποίων …αγνοείται !
Και δέχθηκαν τελευταία, απροειδοποίητα και το «κερασάκι στην τούρτα», μια μείωση επί του τζίρου 3,6%, μέσω ενός ακαταλαβίστικου νέου φόρου – «Μεταβ. τέλος Ασφαλ. Εφοδιασμού», καταλάβατε τίποτε; – αποδίδοντας μάλιστα επί όλου του ποσού το αντιστοιχούν ΦΠΑ, χωρίς να υπολογίζουμε σε αυτά τώρα τη δυστυχία του επενδυτή, που πληρώνει τόκους υπερημερίας αναγκαστικά στην Τράπεζα, πληρώνει για την συντήρηση της επιχείρησης και φορολογείται ως «μεγαλοεπενδυτής», δεν πληρώνεται δε, αν δεν έχει στείλει κάθε μήνα έγκαιρα, τη φορολογική και την ασφαλιστική του ενημερότητα !
Από τη μία πλευρά, το κράτος, απαιτεί να είναι στην ώρα τους, όλες οι εκκρεμείς υποχρεώσεις του κεραυνόπληκτου επενδυτή, κι από την άλλη, έκανε και κάνει τα αδύνατα δυνατά, πώς να πείσει για την αναξιοπιστία, την αφερεγγυότητα και την εκδικητική συμπεριφορά που το διακρίνει απέναντι στην επιχειρηματικότητα…
Μέσα σε αυτό το αρρωστημένο επενδυτικό κλίμα, που το ίδιο το κράτος προκάλεσε, συντήρησε και συντηρεί, πώς να γίνουν «καθαρές και τίμιες» επενδύσεις, όταν το ίδιο το κράτος φωνάζει «είπα – ξείπα !», όταν μονομερώς «σπάει συμβόλαια», όταν το φορολογικό αλλάζει και στροβιλίζεται στους τέσσερις ανέμους κάθε λίγο και λιγάκι…
Ποιος ξένος επενδυτής, έχων «σώας τας φρένας», δεν θα τρομοκρατηθεί από αυτή την συμπεριφορά του κράτους και δεν «θα το βάλει στα πόδια» ;Ποιος θα ρισκάρει όλη του την περιουσία και θα την υποθηκεύσει, με το περίφημο «επιχειρείν», που όλοι εξαγγέλλονται, ποιος θα θέλει να δει να καταστρέφεται «εν μια νυκτί» από το αλαλούμ της κρατικής συμπεριφοράς ;
Είναι λοιπόν,ή δεν είναι, το ίδιο το κράτος που απο-επενδύει και απο-βιομηχανοποιεί τη χώρα και καταρρακώνει το ηθικό όλων αυτών που ήθελαν να έχουν μια «καθαρή και τίμια» επένδυση…
Έτσι απλώνεται σταδιακά η απογοήτευση, στην όποια αναπτυξιακή προσπάθεια, και πληγώνει κάθε υποψήφιο επενδυτή, πριν καλά-καλά ξεκινήσει, έτσι γκρεμίζεται και η τελευταία ευκαιρία εμπιστοσύνης πολίτη και κράτους, έτσι μαραζώνει η Οικονομία κι έτσι δεν βλέπουμε – κι ούτε θα δούμε όπως πάμε – «φως στο τούνελ»…
Κε Πρωθυπουργέ, κ. Πρόεδροι των κομμάτων, κ. Υπουργοί, ας σοβαρευτούμε επιτέλους ως κράτος, για να μη γίνουμε οι «ζητιάνοι της Ευρώπης», αποκαταστήστε τις αδικίες που έγιναν σε βάρος επενδυτών, αποκαταστήστε το κλίμα εμπιστοσύνης που χρειάζεται όσο ποτέ η χώρα, για να μη καταντήσει από χώρα του φωτός σε χώρα του σκότους, του ψεύδους και της διαπλοκής…
του Περικλή Βασιλού
