Του Θωμά Κακαδιάρη
Ο μύθος της Αργοναυτικής Εκστρατείας θέλει την κόρη του Αιήτη και εγγονή του ΄Ηλιου να ακολουθεί, ερωτευμένη, τον Ιάσονα στην Ιωλκό, κάνοντας ότι περνάει από το χέρι της, ώστε ο τελευταίος να πετύχει το σκοπό του. Ως γνωστόν οι Βολιώτες είχαν πάντα …διεθνείς επιτυχίες στον συναισθηματικό τομέα. Ως εκεί όμως. Η Μήδεια ή θεραπεύτρια (Media, λατ. Medicine = Ιατρική) ερωτεύεται τον θεραπευτή Διομήδη, γνωστός σε μας με το όνομα που του έδωσε ο Χείρωνας δηλ. Ιάσων (θεραπευτής) και τον ακολουθεί στην Ιωλκό. Η ελληνική εκδοχή του μύθου θέλει τον Ιάσονα να εγκαταλείπει τη Μήδεια και τη τελευταία να σκοτώνει τα παιδιά της! Καταχωρήθηκε στην κοινή συνείδηση ως παιδοκτόνος αλλά είναι δυνατόν ο μύθος να… ακριβολογεί;
Το καλοκαίρι του 2009, όταν το προϊστορικό ναυπήγημα της πεντηκοντόρου Αργούς, ιδιοκτησία του Δήμου μας και προϊόν του γνωστού πειραματικού προγράμματος, μεταφέρεται από την Γεωργία στο Βόλο, ξεφορτώνεται στο ντόκο του λιμανιού χωρίς να έχει προβλέψει η Δημοτική Αρχή για μια αξιοπρεπή στέγαση. Τόση φασαρία και αγωνία να ολοκληρωθεί το πρόγραμμα και να έρθει στη κυριότητα του Δήμου Βόλου το ναυπήγημα αλλά μέριμνα για τη στέγαση του ΚΑΜΙΑ!
Κάτω από τον καυτό ήλιο και πάνω στα τσιμέντα του λιμανιού, κοιταζόμαστε μεταξύ μας, όσοι είχαμε τη φροντίδα του ξεφορτώματος, βλέπουμε ένα άσχετο υπόστεγο δίπλα στο «terminal» των πλοίων κρουαζιέρας (τρομάρα μας) και επιτόπου βάζουμε από κάτω – όσο χωρούσε – την Αργώ! Προσωρινά! Έκτοτε καμία ουσιαστική μέριμνα για τη φύλαξη και την αξιοποίηση της πεντηκοντόρου παρά τις προτάσεις, τις αιτήσεις του Συλλόγου των Αργοναυτών και τις υποσχέσεις των παραγόντων της πόλης! Η εκάστοτε Δημοτική Αρχή « θυμάται» την Αργώ και τη χρησιμοποιεί ως …ντεκόρ σε εκδηλώσεις και «εορτάς»!
Πώς να εξηγήσεις σε ανθρώπους που δεν καταλαβαίνουν τη διαφορά του «σκάφους» από το «ναυπήγημα»; Πώς να εξηγήσεις σε ανθρώπους που δεν καταλαβαίνουν ότι οποιαδήποτε αυθαίρετη μετατροπή στο ναυπήγημα και την εικόνα του ΜΕΙΩΝΕΙ την αξία του και ΥΠΟΒΑΘΜΙΖΕΙ το σκοπό που κατασκευάστηκε;
3.500 χρόνια μετά ναυπηγείται με όσο γίνεται πιστότερο τρόπο ένα «διάσημο» πλοίο. Ταξιδεύει για να αποδείξει ότι όσα περιγράφονται στα Αργοναυτικά και τα Ορφικά είναι εφικτά (σεβαστή και η άποψη όσων θεωρούν ότι έκανε και περισσότερα) και καταλήγει να αντιμετωπίζεται ακόμη και από ανθρώπους με βαθειά σχέση με τη θάλασσα ως…καίκι! Μάλιστα πρόσφατα απογοητεύτηκα διαβάζοντας τη σύγκρισή της με το εξαιρετικό μπρούτζινο μνημείο της πόλης και είπα ότι αν και αυτοί οι συμπολίτες δεν καταλαβαίνουν το παιχνίδι έχει χαθεί!
Μας «ξενίζει» όταν ξένοι ασχολούνται με τους μύθους μας και την ιστορία μας. Μας «ξενίζουν» τα κινηματογραφικά έργα τους και η διαστρέβλωση της μυθολογίας μας. Μάλιστα. Για πέστε μου, παρακαλώ, όταν εμείς ασχολούμαστε –αν ασχολούμαστε – τι καταφέρνουμε; Μετατρέπουμε την μυθολογία μας και την επιτυχημένη πειραματικής της εκδοχή σε …. λούνα πάρκ. Πιθηκίζουμε φορώντας δέρματα και χιτώνες, επειδή μας το ζήτησε ο κάθε ξένος που θέλει να κάνει τη δουλειά του. Ποιος είναι αυτός που η ιστορία του μετράει 200-300-500 χρόνια και έρχεται να μας κάνει κομπάρσους στην Ιστορία μας; Το γελοιωδέστερο: Καμαρώνουμε κιόλας!
Η πειραματική προσέγγιση έχει από μόνη της να προσφέρει στη πόλη αυτή ΠΟΛΛΑ αλλά προηγείται ΟΛΩΝ η διάσωση της πεντηκοντόρου με προσωρινή στέγαση και συντήρηση του ναυπηγήματος, το οποίο πρέπει να αποκατασταθεί στη μορφή που έκανε το ταξίδι. Είναι ηθική και νομική υποχρέωση και φοβάμαι ότι θα πληρώσουμε πάλι το μάρμαρο ΟΛΟΙ ΟΙ ΔΗΜΟΤΕΣ, φταίμε δε φταίμε, διότι περιφρονούμε τι έχει υπογραφεί! Όμως, γιατί να μην περιφρονούν οι Δημοτικοί Άρχοντες συμβάσεις και συμφωνίες; Πλήρωσε ποτέ κάποιος από αυτούς με την προσωπική του περιουσία τις ζημιές που έχει προκαλέσει; Όλα φορτώνονται στους δημότες!
Τι πρέπει να γίνει; Όλες οι Δημοτικές Αρχές από το 2009 έχουν πάρει ΕΓΓΡΑΦΩΣ προτάσεις χαμηλού κόστους για την ΣΟΒΑΡΗ βραχυπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη αξιοποίηση της πεντηκοντόρου, της «προίκας» της και του μύθου. Αν οι προτάσεις αυτές βρίσκονται σε συρτάρι είναι καλά γιατί υπάρχει και το καλάθι των απορριμμάτων!
Έτσι όμως ήταν από την εποχή του Ιάσονα! Ο Ιάσονας πικραμένος έφυγε για την Κόρινθο αλλά πιο μπροστά η Μήδεια είχε καταλάβει, όπως και πολλοί από μας, ότι η πόλη αυτή είναι …ονειροκτόνα! Τα παιδιά της Μήδειας και του Ιάσονα που «θανατώθηκαν» δεν είναι παρά τα όνειρα της Μήδειας, αυτά που έκανε ερχόμενη στον τόπο μας, σ’ αυτή την ονειροκτόνα πόλη που 3.500 χρόνια ΜΗΔΕΝΙΖΕΙ τις προοπτικές της και έχει αναγορεύσει το «θάνατο της κατσίκας του γείτονα» ως την πεμπτουσία της στάσης της απέναντι σε κάθε ουσιαστικό και αξιόλογο.
Ναι, αγαπητοί πατριώτες, η Μήδεια είχε και άλλα παιδιά αλλά «σκότωσε» μόνο όσα γέννησε με τον Ιάσονα! «Σκότωσε» τα όνειρά της! Η Ιωλκός αποδεικνύεται ότι ήταν το ίδιο ονειροκτόνος με τον σημερινό Βόλο και ο μύθος …αναβιώνει ή καλύτερα ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙ όπως και η χώρα μας, η Ελλάδα! Εμάς… πεθαίνει!
