Του Γιάννη Γεωργούδη
Ο αρχαίος Ελληνικός πολιτισμός με τη σοφία της γνώσης, τις επιστήμες, τα γράμματα και τις τέχνες δεν έχει καμία σχέση με τους σημερινούς νεοελληνάρες του βολέματος, της λαμογιάς, της μαγκιάς, της μόστρας, της φιγούρας, της θεωρίας, του δε βαριέσαι και του «ξέρεις ποιος είμαι εγώ ρε». Τι φταίει άραγε κι άλλαξε αυτός ο λαός;
Ολα αυτά τα πολιτισμικά επιτεύγματα της Ελληνικής φυλής που έφτασαν στο αποκορύφωμά τους στο μακρινό παρελθόν, άρχισαν να υποχωρούν και να οπισθοδρομούν, από τη στιγμή που εμφυτεύτηκε στην κουλτούρα της το προσωπικό συμφέρον, η προσωπική φιλοδοξία και το κυριότερο παραγκωνίστηκε η ηθική και η δικαιοσύνη. Από τη στιγμή που ολόκληρο το ηθικό υπόβαθρο της κοινωνίας κατακρημνίστηκε από τον ανθρώπινο εγωισμό, άρχισε η παρακμή. Ολος αυτός ο κατήφορος που άρχισε να γίνεται δεδομένο και κατεστημένο με τον καιρό, ξεκίνησε να παίρνει τη μορφή επαγγελματικής πλέον προπαγάνδας προς εκμετάλλευση από κάποιους πονηρούς. Τα αποτελέσματα ήταν τόσο ασύλληπτα, ώστε αμέσως διαμορφώθηκε μία ομάδα ανθρώπων που καθοδηγούσε όλη αυτή την αποδοτική προπαγάνδα. Διαμορφώθηκε έτσι το λεγόμενο «σύστημα» που ανάλογα με τις ανάγκες του καθοδηγούσε προπαγανδιστικά το λαό ο οποίος πειθήνια ακολουθούσε σαν τα πρόβατα. Η πατρίδα μας έπεσε θύμα αυτής της προπαγάνδας και πλήρωσε με τον αλληλοσπαραγμό του εμφύλιου πολέμου, όταν δημιουργήθηκε μέσα στην κοινωνία της ο διχασμός και η διχόνοια. Τις τελευταίες δεκαετίες, τα προπαγανδιστικά εργαλεία του συστήματος για τη διαμόρφωση ανάλογων χαρακτήρων είναι δύο, τα σχολεία και η τηλεόραση. Αυτοί δε που δίνουν τις ανάλογες εντολές για τη λειτουργία τους είναι οι πολιτικοί.
Από την εποχή που μπήκε στη ζωή μας και μάλιστα μέσα στα σπίτια μας η τηλεόραση, ο κατήφορος της κοινωνίας επιταχυνόταν με γεωμετρική πρόοδο. Το κάθε σπίτι έχει σήμερα τουλάχιστον τρεις τηλεοράσεις. Από το πρωί μέχρι αργά το βράδυ είναι συνεχώς ανοικτές και προσφέρουν άφθονο, μασημένο και μεταλλαγμένο κουτόχορτο. Ακόμα και τα κρατικά κανάλια είναι εντολοδόχα από το σύστημα προγραμμάτων και τηλεοπτικών σειρών. Η προπαγανδιστική τηλεόραση αποπροσανατολίζει τον πολίτη από τα ουσιαστικά του προβλήματα και τον μετατρέπει σε μία αποχαυνωμένη σαρκομάζα που το μόνο που ξέρει να κάνει είναι να καταναλώνει και να αφοδεύει.
Επόμενο είναι μετά από τόσα χρόνια, ο λαός να έχει διαμορφωθεί με έλλειμμα χαρακτήρα, τόσο από το ακατάλληλο εκπαιδευτικό σύστημα, όσο κι από τους ρύπους των καναλιών. Σήμερα ο νεοέλληνας κάθεται καθηλωμένος κι αναπαυτικά μπροστά στο χαζοκούτι που του προσφέρει τηλεοπτικά σκουπίδια που του βάζουν να παρακολουθεί και πιπιλά το δάκτυλό του χαρούμενος. Με τη μέθοδο αυτή του συστήματος, ο λαός μετατράπηκε πρώτα σε μάζα και στη συνέχεια σε όχλο και πολτό. Ολες οι αξίες της ζωής μας έχουν εκφυλισθεί και κάθε τι φωτεινό έχει μετατραπεί σε σκοτεινό. Η κριτική σκέψη, ο συλλογισμός, η ικανότητα διάκρισης, η ηθική, η τιμιότητα και η προσφορά έχουν εκλείψει από τις τηλεοπτικές σειρές και κατά συνέπεια από τα μυαλά του νεοέλληνα. Αυτό το ρόλο παίζει η τηλεόραση που είτε σε συνεργασία με την πολιτική εξουσία, είτε με την ανοχή της, καθορίζουν στον νεοέλληνα τι να ψωνίσει, τι να φάει, πώς να μεγαλώσει τα παιδιά του, πώς να ζήσει, πώς να φέρεται και ποιον να ψηφίζει κάθε φορά.
Η συνεχής καλλιέργεια του συστήματος αυτού μετέτρεψε τελικά τον άνθρωπο σε πρόβατο, δίχως εγκεφαλική ουσία στο κρανίο του. Γι’ αυτό κι εκπλήσσεται η παγκόσμια κοινή γνώμη αρκετές φορές από τη συμπεριφορά του νεοέλληνα. Ετσι εξηγούνται όλες οι απαράδεκτες και παράλογες συμπεριφορές του. Ενώ τόσα χρόνια εξαπατείται από τα κόμματα και τις πολιτικές εξουσίες, αυτός επιμένει μαζοχιστικά και συνεχίζει να τους ψηφίζει. Ενώ τον βρίζουν και τον εμπαίζουν διαχρονικά, αυτός τους χειροκροτεί. Ενώ τον φτύνουν κατάμουτρα, αυτός νομίζει ότι ψιχαλίζει. Ενώ τον οδηγούν στην ταπεινωτική εξαθλίωση κι εξαφάνισή του, κλέβοντάς τον κι εξευτελίζοντάς τον, αυτός τους ζητωκραυγάζει. Γνωρίζει ότι όποιος συντάσσεται με το σύστημα προωθείται στην εξουσία, ενώ όποιος αντιτάσσεται καταλήγει στο τέλος άπορος κι άστεγος.
Πόσο άλλο κάρβουνο πρέπει να συσσωρευτεί γύρω του για να δει τον απόλυτο εξευτελισμό του; Πόση άλλη καρπαζιά και πόσο ακόμα φτύσιμο πρέπει να λάβει, για να καταλάβει τι του γίνεται και να ξυπνήσει από το λήθαργό του; «Τυφλός δεν είναι αυτός που δεν βλέπει, αλλά αυτός που δεν θέλει να δει».
Εχει γίνει αδιάφορος μπροστά σε ανατροπές και διαστρεβλώσεις που τον εξευτελίζουν. Πώς ανέχεται ο νεοέλληνας να ονομάζουν κάποιοι πονηροί την πατρίδα του «χώρα»; Πώς ανέχεται ο νεοέλληνας να ονομάζουν κάποιοι τους Έλληνες πολίτες «λαό»; Πώς ανέχεται να ονομάζουν κάποιοι κύκλοι τη διαστροφή της ανθρώπινης φύσης «προσωπική επιλογή»;
Πώς ανέχεται ο νεοέλληνας να στιγματίζεται και να τιμωρείται από την πολιτεία ως εθνικιστής, όταν δηλώνει πατριώτης; Πώς ανέχεται ο νεοέλληνας που κρατά στο χέρι το τελευταίο μοντέλο ταμπλετάκι, να υποβαθμίζεται από την πολιτεία ως ένα ανθρώπινο απόκομμα; Πώς ανέχεται ο νεοέλληνας να του παραχαράσσουν την ιστορία της πατρίδας του, όπου οι πρόγονοί του θυσιάστηκαν γι’ αυτήν και αντ’ αυτής να μαθαίνουν τα παιδιά του στα σχολεία ανούσια και διαστρεβλωμένη έκθεση ιδεών δίχως ίχνος πατριωτισμού; Πώς ανέχεται ο νεοέλληνας να του προσβάλλουν την Πατρίδα και τη Θρησκεία του και να του διαλύουν την Οικογένεια;
Πώς ανέχεται ο νεοελληνάρας να του εξαφανίζουν σιγά – σιγά μαζί με τις παραδόσεις και τα ήθη του λαού μας και τα σύμβολα της πίστης και της πατρίδας μας, με τη δικαιολογία της ελεύθερης προσωπικής επιλογής; Πώς ανέχεται ο νεοέλληνας να κλέβουν κάποιοι επιτήδειοι τα όνειρα των παιδιών του κι αυτός να πίνει αμέριμνος το φραπεδάκι του; Κρίμα που ο νεοέλληνας έχει χάσει τον προσανατολισμό του και το βηματισμό του στο παγκόσμιο σκηνικό.
Το κακό είναι ότι στην κατάρριψη όλων αυτών των ηθικών αξιών έχει παρασυρθεί τόσο η εκκλησία, όσο και η δικαιοσύνη που είτε με την ανοχή τους, είτε με την αποδοχή τους διογκώνουν το πρόβλημα εντός της κοινωνίας. Κανείς δεν νοιάζεται πραγματικά να φρενάρει στον κατήφορο που οδεύουμε. Ο οχαδερφισμός και το δε βαριέσαι, εγώ θα αλλάξω την κοινωνία, αποδυναμώνει τις εναπομένουσες ηθικές αντιστάσεις της κοινωνίας μας. Το λυπηρό δε όλων είναι ότι έτσι όπως μας μετέτρεψαν σε όχλο, δεν έχουμε ίχνος αντίδρασης στο αδηφάγο σύστημα. Γι’ αυτό και οι παθητικοί ανθέλληνες στην πατρίδα μας είναι περισσότεροι από τους πατριώτες. Ζήτω μας λοιπόν!
