ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

Ωρα για ψύχραιμες αποφάσεις

ωρα-για-ψύχραιμες-αποφάσεις-329814

Γράφει ο Χρήστος Μπουκώρος, υπ. βουλευτής Μαγνησίας της Ν.Δ.

Την ερχόμενη Κυριακή, όταν οι εντάσεις του προεκλογικού αγώνα θα έχουν πάψει, η ώρα των πολιτών θα σημάνει. Δεν είναι άσχετα με το αποτέλεσμα της Κυριακής τα όσα την τελευταία εβδομάδα προ της κάλπης θα συμβούν. Η παρουσία του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας στη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης, η αυριανή τηλεμαχία ανάμεσα στους αρχηγούς των δύο μεγάλων κομμάτων, το επερχόμενο τελευταίο κύμα των δημοσκοπήσεων και το οποιοδήποτε απρόβλεπτο γεγονός, που μπορεί να επηρεάσει το εκλογικό σώμα, είναι ορισμένοι από τους παράγοντες που πιθανώς θα καθορίσουν το τελικό εκλογικό αποτέλεσμα.

Ολα τα προηγούμενα έχουν τη σημασία τους. Κατά την ταπεινή μας άποψη όμως, γεγονότα που προηγήθηκαν της προεκλογικής περιόδου και άλλα που με βεβαιότητα θα ακολουθήσουν την ετυμηγορία των πολιτών, έχουν μεγαλύτερη σημασία. Για παράδειγμα το γεγονός ότι η στρεβλή διάκριση των κυρίαρχων πολιτικών δυνάμεων σε μνημονιακές και αντιμνημονιακές, κατέρρευσε με κρότο συνιστά σημαντική μεταβολή του πολιτικού περιβάλλοντος. Το γεγονός ότι αντί να σκιστούν τα μνημόνια εδραιώθηκαν με το τρίτο και επαχθέστερο, επηρεάζει το πολιτικό κλίμα. Η επιδείνωση της κατάστασης στην πραγματική οικονομία πλήττει ευθέως την καθημερινότητα των πολιτών και σίγουρα σε μεγαλύτερο βαθμό από οποιαδήποτε προεκλογική ρητορεία και από οτιδήποτε λεχθεί στην τηλεμαχία των αρχηγών. Τα πρώιμα γεγονότα και όχι τα προεκλογικά είναι αυτά που επηρεάζουν στη συγκεκριμένη φάση το εκλογικό σώμα.

Πιστεύουμε όμως ότι μεγαλύτερη σημασία από τα όσα συνέβησαν στη χώρα τους τελευταίους επτά μήνες, έχουν τα όσα εκτιμάται ότι θα συμβούν μετά τις εκλογές. Το κορυφαίο ζητούμενο για το διάστημα μετά τις εκλογές δεν είναι ούτε ποιος θα εφαρμόσει καλύτερα το μνημόνιο, ούτε ποιος θα φανεί πέντε πάνω – πέντε κάτω πιο αξιόπιστος σχετικά με τις προεκλογικές του εξαγγελίες. Το μεγάλο ζητούμενο είναι η πολιτική σταθερότητα. Η κοινωνική ηρεμία και η οικονομική ανάπτυξη χωρίς την προϋπόθεση της πολιτικής σταθερότητας είναι στόχοι ανέφικτοι, εάν όχι εντελώς ουτοπικοί.

Από τις θέσεις που εκφράζουν οι αρχηγοί των δύο κομμάτων που διεκδικούν την πρωτιά εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς ότι με πρωτιά Τσίπρα το πολιτικό τοπίο θα παραμείνει θολό, το έδαφος εξίσου ολισθηρό και το μέλλον αβέβαιο. Δεν είναι τόσο το ερώτημα με ποιους θα συνεργαστεί ο κ. Τσίπρας, υποθέτουμε ότι κάποιους θα βρει, παρότι αρνείται τη συνεργασία με όλους. Το ζήτημα είναι οι δικοί του βουλευτές. Η δική του κοινοβουλευτική ομάδα. Για παράδειγμα η κίνηση των 53 με ευρεία κοινοβουλευτική εκπροσώπηση, πέρασε την απόφασή της για συμμετοχή στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ από τα μύρια κύματα και όχι με αδιαμφισβήτητες πλειοψηφίες στις συνελεύσεις της. Μπορεί να εγγυηθεί ο κύριος Τσίπρας ότι στην πρώτη δυσκολία δεν θα λακίσουν καμία 40αριά βουλευτές του και η χώρα θα μπει πάλι σε κυκεώνα πολιτικής αστάθειας; Μπορεί η Ελλάδα να περιμένει τις συνελεύσεις των συνιστωσών; Διαθέτει αυτή την πολυτέλεια;

Από την άλλη πλευρά ο Ευάγγελος Μεϊμαράκης έχει την εξαιρετική τύχη για αυτή την εποχή που διακρίνεται για τη μεγάλη πολιτική της ρευστότητα, να διαθέτει μία κοινοβουλευτική ομάδα συμπαγή, που λειτουργεί δημοκρατικά και συντεταγμένα χωρίς καμία ρωγμή. Την ίδια ώρα ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας τείνει χείρα συνεργασίας προς πάσα κατεύθυνση για το καλό της Ελλάδος. Αυτό χρειάζεται η χώρα τούτη την ώρα. Συνένωση δυνάμεων και όχι διαίρεση και διχασμό.

Τούτων δοθέντων, με βάση τη λογική μπορούμε να εκτιμήσουμε ότι σε περίπτωση πρωτιάς του ΣΥΡΙΖΑ, ακόμη και εάν συγκροτηθεί κυβέρνηση θα είναι θνησιγενής. Σε περίπτωση πρωτιάς της Νέας Δημοκρατίας είναι και πολιτικά και μαθηματικά βέβαιο ότι θα συγκροτηθεί κυβέρνηση μακριάς πνοής με σοβαρές ελπίδες να βγάλει τη χώρα από το αδιέξοδο.

Θέλουν οι Ελληνες ακυβερνησία και χάος ή διακυβέρνηση και σταθερότητα; Την επόμενη Κυριακή θα το γνωρίζουμε.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου