Του Γιάννη Γεωργούδη
Σ’ αυτή τη δεκαετία και σ’ αυτή τη χώρα που ζούμε διαπιστώνουμε καθημερινά ότι πράγματα που έδιναν στο παρελθόν μία αποδεκτή λογική στην κοινωνία, σήμερα αυτή η λογική καταρρίπτεται και στη θέση της έρχεται το ακριβώς αντίθετο. Εχει ήδη κατασκευασθεί και μία αντίστοιχη ιδεολογία γι’ αυτό, ώστε να γίνεται αποδεκτό κάθε τι παράλογο κι όχι μόνο.
Στην ταλαιπωρημένη και χρεοκοπημένη πατρίδα μας τα τελευταία χρόνια γνωρίζουμε καταστάσεις που κάποτε φάνταζαν εξωπραγματικές. Στη δεκαετία του 80, ποιος τολμούσε να διανοηθεί ότι θα ερχόταν μία εποχή όπου θα συγκυβερνούσε η ΝΔ με το ΠΑΣΟΚ; Κι όμως ήρθε. Σήμερα που βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο και που οι αρχηγοί του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ αλληλομαχαιρώνονται, αλληλοκατηγορούνται και αλληλοβρίζονται από τα μπαλκόνια, ποιος μπορεί να διανοηθεί ότι αυτοί οι δύο θα συγκυβερνήσουν; Κάποιος ίσως πει ότι αυτό είναι πολύ δύσκολο. Σήμερα τους βλέπουμε να αρνούνται και οι δύο τη μετεκλογική συνεργασία, αλλά μετά τις εκλογές ήδη τα έχουν βρει για να συγκυβερνήσουν. Οσο για την αξιοπιστία τους προς τον Ελληνικό λαό, ποιος νοιάζεται γι’ αυτόν. Εξάλλου το θέμα είναι τυπικό και μόνο διότι στην πραγματικότητα οι κυβερνήτες του Ελληνικού λαού είναι και θα είναι για πολλές δεκαετίες οι Γερμανοί. Κι εδώ γεννάται ένα άλλο ερώτημα. Μήπως θα ήταν καλύτερα να έρθουν να μας κυβερνούν απευθείας οι Γερμανοί, ώστε να αποφύγουμε την κοροϊδία και την εξαπάτηση που δεχόμαστε από τους δικούς μας πολιτικούς;
Κι όμως! Εδώ έχουν καταρρεύσει ιδεολογίες, πολιτικά συστήματα εξουσίας, συμμαχίες αιώνων και καθολικά συμπερασματικά στάνταρ σε διάφορες κοινωνίες του πλανήτη. Στην εποχή του συμφέροντος που ζούμε, οι ιδεολογίες και τα πιστεύω των φιλόδοξων ηγετών παραμερίζονται. Ολοι κρύβονται πίσω από μία ιδεολογική μάσκα που πέφτει μπροστά στο συμφέρον και τις φιλοδοξίες τους.
Ας είμαστε προετοιμασμένοι λοιπόν για ακόμα μία μετεκλογική παρωδία από το ήδη κομματικό καθεστώς που υπάρχει στην πατρίδα μας. Ολα τα άλλα που θα ακούσουμε και θα δούμε το προεκλογικό αυτό διάστημα είναι καθαρά και μόνο για δημιουργία εντυπώσεων και κατανάλωση. Η κοροϊδία λοιπόν καλά κρατεί. Ποιος άραγε φταίει;
