Ηξερες ότι η αρχική λατινική ονομασία της Βαλένθια (Valencia) ήταν Βαλεντία (Valentia) που σημαίνει δύναμη, σθένος; Η Βαλένθια είναι η πρωτεύουσα και η πιο πυκνοκατοικημένη πόλη της Αυτόνομης Κοινότητας της Βαλένθια. Πρόκειται για την 22η πιο πολυπληθή κοινότητα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την 35η πιο πυκνοκατοικημένη αστική περιοχή στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η πόλη μας είναι κτισμένη στις όχθες του ποταμού Γκουαδαλαβιάρ γνωστού και ως Τούρια, ενώ διαθέτει μεγάλες λιμενικές εγκαταστάσεις, από τις σημαντικότερες στη δυτική Μεσόγειο.
Στο ιστορικό της κέντρο συναντάται ένα πυκνό δίκτυο μνημείων ιδιαίτερης ιστορικής και αρχιτεκτονικής αξίας, στα οποία περιλαμβάνεται και η Llotja de la Seda (Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς από το 1996). Ορόσημό της είναι αναμφίβολα η Πόλη των Τεχνών και των Επιστημών, ένα πρωτοποριακό και φουτουριστικό συγκρότημα – μουσείο σχεδιασμένο από τον Σαντιάγο Καλατράβα.
Σύγχρονη αλλά ταυτόχρονα και με πολλές παραδόσεις και πλούσιο παρελθόν και αν την επιλέξεις σίγουρα θα σε καταπλήξει. Ιδρύθηκε το 137 π.χ. από τους Ρωμαίους και μέσα τους αιώνες κατακτήθηκε και διοικήθηκε από τους Βησιγότθους, τους Άραβες, τους Καταλανούς και τους Αραγονους. Στη σύγχρονη ιστορία της η πόλη έζησε το 1957 μια καταστροφική πλημμύρα καθώς ο ποταμός Τούρια υπερχείλισε. Αυτό το καταστροφικό γεγονός έδωσε την αφορμή, να αποξηρανθεί (και αλλάξει ροή) το ποτάμι και σήμερα την θέση του έχει πάρει ένα εντυπωσιακό μακρόστενο πάρκο 7 χιλιομέτρων.
Η Βαλένθια είναι πόλη που προσφέρεται για περπάτημα καθώς διαθέτει πολλούς πεζοδρομημένους δρόμους στην παλιά πόλη και μεγάλα πεζοδρόμια. Το κλίμα της είναι μεσογειακό με αρκετή υγρασία με θερμοκρασίες ανάλογες της Ελλάδας.
Πόλη-λιμάνι κρατάει ακόμα αρκετή από την αγνότητα της απομονωμένης μεταπολεμικής Ισπανίας. Κομψά κτίρια, πλατείες, μεγάλες αμμώδεις παραλίες με φοίνικες, αλλά και εξαιρετική σύγχρονη αρχιτεκτονική. Καθαρή και πράσινη, με ανθισμένους κήπους, εκκλησίες, μουσεία και ανάκτορα, ζωντανές αγορές, αισθησιακά ζεστά απογεύματα και τις πιο παιχνιδιάρες αδέσποτες γατούλες της Μεσογείου.
Πόλη της νύχτας, άγρυπνη μέχρι το ξημέρωμα, γεμάτη μπαρ, νάιτ κλαμπ και tapas-Pinchos bar. Πατρίδα της paella, έχει μακρά και μεγάλη παράδοση στον γαστρονομικό χάρτη της χώρας… μια πολύ όμορφη λαϊκή παραθαλάσσια συνοικία ψαράδων, που υπάρχει από τον 13ο αιώνα, αλλά απέκτησε τη σημερινή της μορφή στο γύρισμα του 19ου αιώνα, όταν ανοικοδομήθηκε εξαιτίας της μεγάλης πυρκαγιάς που την κατέστρεψε παντελώς στα τέλη του 1700.
Είναι ένα υπαίθριο μουσείο, με τοπικό art nouveau στυλ στα περισσότερα σπίτια, αλλά και αρκετά μπαρόκ κτίρια, με την πρόσοψή τους καλυμμένη με κεραμικά πλακάκια σε όλους τους τόνους του μπλε και του πράσινου, επίδραση των Αράβων κατακτητών. Μια συνοικία-πόλη, στα βόρεια του λιμανιού, που ακόμη και σήμερα, όταν οι κάτοικοί της βγαίνουν από τα σύνορά της, εξακολουθούν να λένε «πάμε Βαλένθια».
Πώς γίνεται η περίφημη Παέγια ή αλλιώς το φαγητό του φτωχού;
Η παέγια, το κληροδότημα των Μαυριτανών στην Ισπανία, είναι n μαρτυρία της ιστορικής σύνδεσης της Ευρώπης με τον αραβικό πολιτισμό. Η συγκεκριμένη από τη Βαλένθια είναι n αρχετυπική παέγια, που συνδυάζει τολμηρά τα θαλασσινά με το κρέας, δίνοντας ένα πιλάφι γεμάτο ερεθιστικές υφές και χρώματα.
– νερό, σαφράν, ελαιόλαδο, κρέας/θαλασσινά της αρεσκείας σου, πιπεριές Φλωρίνης, κρεμμύδι-σκόρδο, ντομάτες, ρύζι, αλάτι, πιπέρι –
1. Τσιγαρίζουμε σε ελαιόλαδο το κρεμμύδι και έπειτα, για 3-4 λεπτά τα θαλασσινά μας και τα βγάζουμε από το τηγάνι
2. Προσθέτουμε το κρέας, τις πιπεριές και το χυμό ντομάτας
3. Βάζουμε το νερό, το ρύζι, αλατίζουμε και αφήνουμε να βράσει για περίπου 15-20 λεπτά σε μέτρια φωτιά. Περίπου 3-4 λεπτά πριν το τέλος του βρασίματος βάζουμε τα θαλασσινά μας ξανά στο τηγάνι.
Τέλος, όταν δούμε ότι έχει μείνει ελάχιστο νερό βγάζουμε την παέγια από τη φωτιά, τυλίγουμε με καθαρή πετσέτα κουζίνας και αφήνουμε εκεί να αποτελειώσει το βράσιμο και να μαλακώσει πια το ρύζι.
Καλή επιτυχία!
